Petrus haud de Gleubje aunjespornt, daut see fa de Errlierasch oppaussen sullen, dee boolt von äare Medd entstonen wudden
2
Oba doa wieren to de oolt tastamentliche Tieden uk faulsche Profeeten mank daut judische Volkj jewast, un krakjt soo woaren doa uk Errlierasch von june Medd oppkomen, dee äare Errlieren hinjarigjsch bie junt enfieren woaren. Un doamet woaren see väle von june gleubje Menschen vedoawen. Un nich bloos daut, de Errlierasch woaren sikj soogoa von Jesus aus äaren Harn† aufsajen, dee äant met sien Bloot, von Soton siene jeistliche Krauft, frie jekoft haud. Un soo woaren see sikj Gott sien Jerecht selfst vedeent han, wan hee äant noch emol haustich venichten woat. 2 Un väle von june Menschen woaren de Errlierasch nogonen, un see woaren äa onbandjet Läwen nomoaken. Un doawäajen woaren de Weltmenschen, von däm woaren Läwenswajch, schlajchtet noräden. 3 Un wiel de Errlierasch jeltjierich sent, woaren see sikj aulahaunt faulsche Jeschichten utdenkjen, om von junt een Jeschaft to moaken, wiel see jun Jelt wellen han. Oba Gott sien Jerecht es aul von lang trigj fa soone Menschen aus dise Errlierasch reed jewast. Hee es waka un reed, un hee woat äant noch emol secha venichten.*4 Wie weeten daut Gott dise Errlierasch noch emol secha rechten woat, wiel wan hee nich emol de Enjel von sien Jerecht jeschoont haud, dee sikj ver de Äwaschwamunk vesindicht hauden, un wan Gott dee leewa, deep en daut Doodenrikj,* en een diestren Aufgrunt bemoakt haud, om dee nohäa aum Jerechtsdach noch emol to rechten, dan kjenn jie junt secha sennen, daut hee dise Errlierasch dan noch emol uk bestroften woat.†
5 Un Gott haud uk kjeene von de Menschen, von ver de Äwaschwamunk von sien Jerecht jeschoont, aus bloos Noah un siene Famielje. Wiel Noah wia een Prädja jewast, dee de gottloose Menschen jewoarnt haud, daut see een jerajchtet Läwen fieren sullen. Un wiel see Gott oba nich jejleeft hauden, haud Gott de gaunze Welt met ne Äwaschwamunk venicht.† Un wan Gott aule Menschen em Wota omjebrocht haud, aus bloos Noah un säwen aundre Persoonen nich, dan kjenn jie junt secha sennen, daut hee dise Errlierasch dan noch emol uk bestroften woat.
6 Un wan Gott de Städa von Sodom un Gomorra, met Enwona toop vebrent haud, soo daut doa nuscht von dee wia äwajebläwen, aus bloos een Klompen Ausch. Un wan Gott äant soo aus dit met Fia vedaumt haud, un von äant een Biespell jemoakt haud, von waut hee noch emol met aule gottloose Menschen doonen woat, dan kjenn jie junt secha sennen, daut Gott dise Errlierasch dan noch emol uk bestrofen woat.
7-8 Un Gott haud Lot oba ieescht jerat, ea hee Sodom un Gomorra venicht haud.† Lot wia een jerajchta Maun jewast, un am wort emma sea von de gottloose Menschen äa onbandjet Läwen bedrekjt. Wiel hee haud mank de Weltmenschen jewont, un soo haud am daut ennalich emma sea jekjwält, wiel hee aule Dach emma seenen un hieren must, woo jesazloos see wieren.
9 Derch aul dise Biespells see jie dan, daut de Har weeten deit, woo hee de gottesferchtje Menschen,† von äa lieden raden kaun, un woo hee de Onjerajchte oba aul em Doodenrikj bewoaren kaun, wua see nu aul lieden motten, bat hee äant aum Jerechtsdach noch emol fa aul äare beese Woakjen rechten woat, wan hee äant fa voll bestrofen woat.* 10 Oba aun jan Dach woat Gott besondasch strenj met dise Errlierasch haundlen, dee sikj von äa fleeschlichet Velangen rejieren loten, wuamet see sikj jeistlich nämlich gaunz enschwienen.
Un wiel dise Errlierasch soo driest un ieejensennich sent,† veachten see woo de Har äwa de Himmel un Ieed rejieet, un nich bloos daut, see ferchten sikj nich äwa de himlische Harschoften to lastren, dee äwa dise Welt rejieren.† 11 Un wan Gott siene Enjel dan oba uk noch ne väl jratre Krauft un Macht hant aus dise Errlierasch, doawäajen jewoagen nich emol see sikj, äwa de himlische Harschoften to lastren, wan see ver Gott komen, om de himlische Harschoften ver am to vekloagen.
12 Oba dise Errlierasch sent onbedocht, soo aus onveninftje Tieren, dee nämlich jebuaren sent, om dee to jriepen un to schlachten. Un soo aus Tieren, dee nich denkjen äwa waut see doonen, lastren see äwa jeistliche Dinja wuavon see kjeene Oninj hant. Un soo woat Gott äant noch emol soo aus een Tia, en äa vedorwnen Toostaunt venichten. 13 Jo, Gott woat äant noch emol doano, fa äare onjerajchte Woakjen trigjtolen, aus see sikj daut woaren vedeent han.
Dise Errlierasch talen daut nämlich fa een Vejnieejen, wan see sikj daut aum kloaren Äwadach, met äare Suparieen kjennen scheengonen loten. Jeistlich sent see fa june Vesaumlunk, soo aus jriese un plakje Opfatieren, fa dee jie junt schämen sullen, wiel see vedoawen june Jemeenschoft, soo daut jie Gott nich soo deenen kjennen aus jie sullen.† Un wan see met junt toop enne Jemeenschoft ne Moltiet äten, dan freien see sikj to woo see junt hinjat Licht fieren.† 14 Jo, wiel see sieekjen sikj irjent Frues, met dee see kjennen ontru sennen. Jeschlajchtlich sent see soo aus een Mensch, dee emma bloos hungrich es, om sikj wieda enne Sinden to veläwen. Un soo velocken see dee waut em Gloowen schwak sent, om daut dee sikj dan met äant toop vesindjen wudden. Un wiel see emma sea jeltjierich sent, hant see sikj daut gaunz jelieet, woo see sikj emma mea Rikjdom aungonen kjennen. Un soo haft Gott äant daut met een Fluch vesproaken, daut hee äant noch emol eewich bestrofen woat.
15 Dise Errlierasch hant dän rajchten Läwenswajch veloten, un soo sent see jeistlich vebiestat. See sent daut Biespell von Balaam, de Sän von Beor, no jegonen, dee nämlich sea jeltjierich wia. Balaam wia de Profeet jewast, dee sikj aun dän Jewenst veleeft haud, waut de Juden äare Fiend am fa sien onjerajchten Deenst betolen wullen. 16 Oba Gott haud een Äsel jebrukt, waut jeweenlich nich räden kaun, om däm Profeet fa siene ieejne Äwaträdungen to vemonen. Jo, Gott haud dän Äsel ne menschliche Stemm jejäft, om Balaam von siene Dommheiten auftoräden.†
17 Dise Errlierasch sent jeistlich soo aus drieeje Borms, ooda soo aus Räajenwolkjen, dee sikj leicht vom Storm vepusten loten, wiel doa es nuscht doarhinja, en waut see sajen. Un soo haft Gott fa äant ne besondasch diestre Städ bestemt, wua hee äant noch emol eewich bestrofen woat. 18 Wiel see räden groosoatich, soo aus wan see jeistlich waut to beeden hant, un äare Wieed sent oba gaunz ladich un hinjarigjsch. See brucken de Menschen äa fleeschlichen Velangen, om deejanje wada trigj enne Sinden nenn to locken, dee von äare väaje weltliche Frind äa faulschet Läwen, mau afens frie jekomen sent. Un see lieren äant, daut see sikj jeschlajchtlich wada soo veläwen derwen, aus äant jankat. 19 Jo, un dise Errlierasch vespräakjen äant, daut see jeistlich frie sent, soo to läwen aus see wellen, uk wan see selfst noch emma aun äare sintliche Natua veskloft sent, wuaderch see sikj daut Läwen nämlich emma dolla bloos vedoawen. Wie weeten daut see jeistlich veskloft sent, wiel waut äwa een Mensch de Äwahaunt haft, aun daut es hee veskloft.*
20 Un wan de Errlierasch, dan uk aul von daut schwiensche weltliche Läwen, utem Stich jekomen sent, wiel see onsen Harn un Rada Jesus Christus aunerkjant hauden, un see vezaublen sikj dan oba wada soo aun äa väaje Läwen, daut see wada doaraun veskloft woaren, dan sent see nu noch dolla aun äare Sinden veskloft aus see verhäa wieren, ea see hauden von Christus jewist.* 21 Wiel fa äant wia daut nämlich bäta jewast, wan see dän rajchten Läwenswajch niemols aunerkjant hauden, aus daut see jeemols doavon jewist hauden. Wiel wan see sikj aun de heilje Lieren jehoolen hauden, wuaderch äant daut befolen wort, woo see een jerajchtet Läwen ver Gott fieren sullen, un see dreien sikj dan oba wada trigj no äa väaje Läwen, dan woat Gott noch emol väl strenja bestrofen doafäa, aus wan see niemols von Christus jewist hauden.† 22 Un soo bewiesen see daut äant daut jeistlich krakjt soo jeit, aus waut daut Sprechwuat sajcht, nämlich, 'Wan een Hunt waut haft ut jekotst, waut fa daut Hunt schlajcht es, dan jeit daut oba wada trigj, un frat daut wada opp. Un wan ne Säaj sikj em Wotaloch jebot haft, dan jeit dee oba wada trigj om sikj wada em Schmata to sälen.'* Jeistlich sent dise Errlierasch soo aus dise onreine Tieren, dee emma bloos soo läwen aus äare oole Natua daut von äant velangt, wiel see loten sikj wada gaunz von äare sintliche Natua rejieren.