Petrus haud de Gleubje denkjen jeholpen, daut de Har Jesus noch emol secha trigj komen woat
3
Miene leewe jeistliche Jeschwista, dit es mien tweeda Breef waut ekj junt jeschräwen ha, un ekj ha junt dee beid jeschräwen, om junt daut Jedajchnis auntospornen, äwa waut jie aul jelieet hant, soo daut jie de Woarheit, met een kloaret Vestentnis, emma gaunz iernst nämen muchten. 2 Un soo muchten jie Gott siene oppoat jesade Profeeten, äare Bootschoften† doch emma em Denkj hoolen, waut see lang trigj em verut jeprofezeit hauden, un waut Jesus, ons Har un Rada, ons jelieet haud, un waut wie aus siene Apostel, soo aun junt hauden wieda jelieet, aus Jesus ons dee befolen haud.3-4 Oba daut wichtichste von aules waut jie vestonen motten, es daut doa woaren Menschen sennen, dee en dise latste Tiet† en dee wie nu läwen, no junt komen woaren, un see woaren äare ieejne Wäaj nogonen, un emma bloos soo läwen aus äant daut jankat. Un see woaren spotten, un froagen, 'Woo steit daut met daut Vespräakjen, daut Jesus noch emol wada aus Rechta trigj komen woat? Wiel no däm daut de ieeschte Christen jestorwen sent, haft sikj de Welt noch nuscht ve-endat, soo aus daut nämlich saul, wan Jesus aus Rechta trigj komen woat.† Aules rant nämlich krakjt soo wieda, aus daut von de Erschaufunk aun emma jerant haft. Un soo luaren jie doch vejäfs, daut Jesus dan noch emol wada trigj komen woat.'
5 Dise Errlierasch sent doch gaunz orrajcht wan see soont lieren, wiel see veachten met Fliet, waut Gott lang trigj met de Himmel un Ieed jedonen haud, aus hee dee met sien Wuat erschaufen haud. Wiel no däm daut Gott de Himmel erschaufen haud, dan haud hee de Ieed befolen, daut dee von ut daut Wota äwadäl komen sull, un daut de Ieed dan uk vom Wota sull unjahoolen woaren.† 6 Un dan haud Gott daut Wota jebrukt, waut en dän Himmel un enne Ieed wia, om de Welt un de Menschen, soo aus dee don wieren, met ne Äwaschwamunk to venichten. Un soo wia de Welt wada gaunz unja Wota jekomen. 7 Un dan haud Gott sien Wuat wada jebrukt om de Himmel un de Ieed to befälen, daut dee wieda soo onve-endat bliewen sullen, aus dee nu noch emma sent. Un dit es woo see dan wiedahans uk woaren sennen, bat Gott dee noch emol aum Jerechtsdach met Fia venichten woat, wan hee de gottloose Weltmenschen noch emol aula bestrofen woat.†
8 Dise Errlierasch veachten Gott sien Vespräakjen, daut de Har noch emol aus Rechta trigj komen woat, oba jie miene leewe jeistliche Jeschwista sellen dit eene nich veachten, nämlich, daut Tiet fa een eewjen Gott, gaunz aundasch es, aus fa Menschen. Waut fa ons mau soo aus een Dach es, es fa däm Harn ne lange Tiet, soo aus wan daut fa Menschen nämlich dusent Joaren sennen wudd. Un waut fa Menschen soo aus dusent Joaren sent, es fa däm Harn ne korte Tiet, soo aus wan daut fa Menschen mau soo aus een Dach sennen wudd.* 9 Un soo jleeft doch nich, daut wan de Har noch nich trigj jekomen es, daut hee hinjastalich es Gott sien Vespräakjen to erfellen, soo aus eenje jleewen. Nä, hee es doch leewa jeduldich met junt, wiel hee well nich han daut irjentwäa en june Vesaumlungen sull venicht woaren.† Enne Städ daut hee irjentwäm wudd venichten wellen, well hee leewa daut aule Menschen äare beese Denkjens Oat endren sullen, un daut see de Woarheit jleewen sullen.
10 Un wan Gott nu uk noch jeduldich es, doawäajen woat de Har noch emol secha aus Kjennich un Rechta, soo onverhofs hia sennen, aus wan een Deef sikj bie wäm em Hus nenn schlikjt, om däm to bestälen. Un wan de Har noch emol woat Kjennich sennen, dan woat Gott de Himmel met een ludet Jeruzh venichten, un dan woat aules wuavon de Himmel un Ieed bestonen, en een heetet Fia veschmelten. Un dan woat de Ieed gaunz aufjebrent woaren, soo daut aules, waut Menschen sikj oppe Ieed jemoakt hant, vebrennen woat.
11-12 Un wan Gott aules noch emol soo aus dit venichten woat, dan es daut doch selfst vestentlich, waut fa een Läwen jie dan fieren sullen. Un soo seet daut jie dan emma een oppoat jesadet un jetlichet Läwen, ver Gott fieren wudden, un daut jie dan nich soo läwen wudden, daut Gott fa junt wudd wachten motten, om daut jie june beese Denkjens Oat endren muchten,† un daut jie dan uk emma fa de Tiet luaren wudden,† wan Gott aus Rechta komen woat. Jo, un wan Gott aun jan Dach komen woat, dan woat hee de Himmel met een Fia aunstekjen, wuamet de gaunze Erschaufunk veschmelten woat. 13 Un wie luaren oba besondasch fa de niee Himmel un Ieed, soo aus Gott ons daut vesproaken haft,* wan Gott noch emol bloos äwa jerajchte Menschen, opp de niee Ieed rejieren woat.†
14 Un soo, miene leewe jeistliche Jeschwista, soo lang aus jie dan fa aul dise Dinja luaren, sellen jie junt dan uk emma sea bemieejen, jeistlich soo aus een fälalooset Opfatia to sennen.† Wiel dan woat de Har junt noch emol nich beschuljen fa woo jie fa am läwen, un dan woaren jie met am Fräd han, wan hee dan noch emol aus Rechta trigj komen woat. 15 Un denkjt uk emma aun woo jeduldich Gott es, wiel hee well han, daut väle Menschen noch toom Gloowen komen sellen, soo daut see von Gott sien tookjinftjet Jerecht wudden jerat woaren. Un soo aus ekj hia von Gott siene Jedult jeschräwen ha, soo haud ons beleewda jeistlicha Brooda Paulus doch uk to junt von dise Dinja jeschräwen, doano aus hee von Gott haud Weisheit jekjräajen. 16 Jo, un krakjt soo haud Paulus von dise Dinja, dan uk en aule siene Breew jeschräwen, wuavon atelje Lieren, nämlich schwoa to vestonen sent. Oba de onjelieede Errlierasch, dee jeistlich onbestendich sent, vedreien siene Wieed krakjt soo aus see daut met de aundre Schreften doonen. Un doamet woaren see sikj daut selfst vedeent han, wan Gott äant noch emol bestrofen woat.
Petrus moakt Schluss
17 Oba jie, miene leewe jeistliche Jeschwista, weeten aul em verut, waut dise jesazloose Errlierasch met junt doonen wellen. Un soo paust doch emma sea opp, daut see junt nich met äare faulsche Wäaj metrieten wudden, un soo daut jie dan uk nich vom Gloowen auffaulen wudden, wuarenn jie jeistlich jejrint sent. 18 Oba läft doch leewa emma soo, daut jie onsen Har un Rada, Jesus Christus, siene Leeftolichkjeit emma dolla woa nämen muchten, un soo daut jie am perseenlich dan uk emma bäta kjanen lieren muchten.
Un mien Wunsch wudd sennen, daut Christus nu, un fa de Eewichkjeit emma mucht veharlicht woaren. Jo, soo lot daut mau sennen!