Dit es de ieeschta Breef, dee Petrus jeschräwen haud.
DE IEESCHTA BREEF VON PETRUS
Väawuat
Petrus haud sien ieeschten Breef nich selfst jeschräwen. Silvanus wia sien Schriewa jewast, un Petrus haud am väajesajcht waut hee schriewen sull, un dan haud Petrus dän Breef aun de Gleubje veschekjt, dee en de Jäajenden von Pontus, Galatien, Cappadocieen, Asieen un Bithynieen jewont hauden. Väle von de Gleubje aun dän hee disen Breef veschekjt haud sent Nich-Juden jewast, un doa sent oba uk Juden jewast, dee sikj uk met äant vesaumelt hauden. Aus Petrus disen Breef haud schriewen loten, dan es hee en de Staut von Rom jewast, un hee es aul een elra Maun jewast. Jeistlich haud Petrus aul väl jelieet, von don aus hee jinja wia, un daut sitt eena aun sien Breef aun, wiel hee moakt kjeen unjascheet tweschen Nich-Juden un Juden. Hee sitt äant nämlich aula aus een jeistlichet Volkj aun, waut to Gott jehieet. (Seet 1 Petrus 1:14; 2:10; 5:13.)
De gleubje Nich-Juden aun dee Petrus disen Breef veschekjt haud, hauden emol nuscht met Gott sien Volkj waut to doonen jehaut, wiel aum Aunfank bestunt Gott sien Volkj bloos von Juden. De Nich-Juden wieren nämlich gottloose Weltmenschen jewast, dee sikj emma bloos aun äare Aufjetta jehoolen hauden, un aus see dan oba toom Gloowen aun Jesus Christus jekomen wieren, dan hauden see een nieet Läwen aunjenomen, un soo hauden see nich mea mank äare nich-judische Nobasch un Frintschoft mank jepaust. De Aufjetta dee see verhäa jedeent hauden, hauden see tochjeloten, un soo hauden see nich mea met de Weltmenschen äa beeset Läwen met jemoakt. Un doawäajen wort äant dan von äare Frind un Vewauntschoft veacht un vefolcht.
Daut es nich kloa wäa dise Vesaumlungen jejrint haud, waut oba kloa es, daut wieren Menschen jewast, dee sikj von däm Heiljen Jeist hauden fieren loten. (Seet 1 Petrus 1:12.) Wie weeten von Aposteljeschichte Kapitel 2 daut atelje utlendsche Juden, von de Jäajende von Pontus, Kappadozieen un Asieen, wieren no Jerusalem jereist, om daut Pinjstfast to fieren. Un aus see dan en Jerusalem wieren jewast, dan hauden see nämlich selfst jehieet, woo de Heilje Jeist derch de Jinja opp äare utlendsche Sproaken met äant jerät hauden. Un aus Petrus de goode Norecht dan wieda met äant met jedeelt haud, dan haud hee äant daut uk erkjläat, woo Jesus vom Doot oppjestonen wia, un daut hee dan nom Himmel jefoaren wia, von wua hee de Jinja dän Heiljen Jeist jejäft haud. Un Bewies daut Jesus de Jinja dän Heiljen Jeist jejäft haud, wia nämlich daut see opp de utlendsche Juden äare framd Sproaken jerät hauden. Un aus dise utlendsche Juden dan trigj nom Utlaunt, no Hus jereist wieren, dan hant see de goode Norecht met äare nich-judische Nobasch un Frind met jedeelt. Un soo es daut leicht mäajlich daut dise Juden, dise Vesaumlungen jejrint hauden, aun dän Petrus disen Breef jeschräwen haud.
De Weltmenschen wieren emma sea gottloos jewast, un aus de Nich-Juden to dise utlendsche Juden äaren nieen Gloowen aun Christus jekomen wieren, dan hauden see aul daut Beeset toch jeloten, wuarenn see sikj verhäa veläft hauden. Un soo wort äant von äare ongleubje Nobasch un Frintschoft vefolcht. Jo, un dan sent doa oba soone Gleubje jewast, dee nich mea soo jeläft hauden, aus een Kjint Gottes nämlich läwen sull. Un daut es wuarom Petrus äant disen Breef jeschräwen haud. Wiel hee wull han daut see een gottesferchtjet Läwen fieren sullen, uk wan see doafäa wudden lieden motten.
En disen Breef haud Petrus väle Jlikjnise un Varzh von daut Oole Tastament jenomen, om de Gleubje to wiesen woo see läwen sullen. Un hee haud äant dan oba uk noch denkjen jeholpen, daut see aus Gott sien nieet Volkj, dän Heiljen Jeist en sikj hauden, un daut see Gott dan soo aunbäden un deenen sullen, aus de Heilje Jeist äant fieren wudd. Soo aus de oolt tastamentliche Juden, Gott sien Volkj wieren jewast, soo wieren de Nich-Juden un Juden, een nieet jeistliche Volkj jeworden. Un soo haud Petrus väl von daut oole Tastament jenomen, om äant to erkjläaren, daut see een nieet jeistliche Volkj, von kjennichliche Priestasch jeworden wieren.
Daut es wichtich daut wie daut vestonen, daut wan Petrus disen Breef aun Nich-Juden un Juden jeschräwen haud, daut hee daut fa selfst vestentlich jenomen haud, daut see nich mea Nich-Juden ooda Juden wieren, see wieren nämlich een nieet Volkj jeworden, waut sikj gaunz aun Gott hanjäwen sull. Hee haud äant aus de 'woare Juden' aunerkjant, dee soon Gloowen hauden aus Abraham haud, ea siene Nokomen daut Jesaz jekjräajen hauden. Un soo haud Petrus äant aus de woare Juden aunjerät, un daut es wuarom hee soo väl von daut oole Tastament en disen Breef jebrukt haud. Hee haud daut nämlich fa selfst vestentlich jenomen, daut see daut oole Tastament jekjant hauden, un daut see fa daut oole Tastament väl Respakjt hauden jehaut. (Seet Reema 4:16; Galata 3:7, 29; 4:21-31.)
Petrus wull han daut see aus Gott sien nieet Volkj een oppoat jesadet Läwen fa Gott fieren sullen, uk wan see fa äa Gloowen lieden musten. See wieren enne Welt soo aus framde Utlenda jewast, dee noch nich tus bie äa Voda Gott em Himmel wieren. Un soo sullen see äare Schwierichkjeiten jeduldich vedroagen, bat Gott äant noch emol nom Himmel no Hus nämen wudd.
Oba Petrus haud de Gleubje dan uk noch jewoarnt, daut äant wudd aufjeprooft woaren, om to seenen wäa sikj werkjlich opp Gott veloten wudd. Hee woarnd äant daut wan Gott de Weltmenschen fa äa beeset Läwen rechten must, dan wia daut nämlich uk Tiet jewast, daut Gott äant dan uk fa äa ontruet Läwen rechten must. Gott kunn äant nich wieda met äa beeset Läwen tochloten.
Wie weeten daut Petrus disen Breef kort ver däm jeschräwen haud, aus de Reema dän Tempel en Jerusalem venicht hauden, un daut de Reema dan uk väle Juden doot jemoakt hauden. Un daut wia dan uk to dise Tiet daut de Reema de Juden sea vefolcht hauden. Un wan een Nich-Jud dan waut met een Jud wudd to doonen han, dan wort am uk vefolcht. Un soo wull Petrus äant oppmuntren, daut see Gott sien Volkj sullen tru bliewen, uk wan see doafäa wudden lieden motten.
De Bibel vesprakjt daut wan gleubje Menschen ver Gott een truet Läwen fieren wellen, dan woaren see fa äa Gloowen lieden motten. Un soo sullen wie woa nämen, waut Petrus jeschräwen haud, soo daut wie nich vejäten wudden, fa waut Gott ons jerat haft. Onse Tiet opp dise Ieed es mau sea kort, un dan woaren wie eewich met Gott toop sennen. Un wäa dan en Gott sien tookjinftje Rejierunk, väl jeistlichet oawen well, dee mott nu aul soo läwen, aus een Mensch dee gaunz to Gott jehieet. Seet 2 Petrus 1:11.
Waut Petrus vom Aunfank aun en sien Breef betoont haud, es daut de Gleubje wieren Gott de Voda, siene jeistliche Kjinja jeworden, wiel hee Jesus fa äant aus een fälalooset Opfalaum oppjejäft haud. Un soo wia daut wäajen daut waut Gott de Voda, met Jesus jedonen haud, daut Gott de Gleubje aus siene ieejne jeistliche Kjinja aunjenomen haud. Petrus haud jewist daut wan see Gott wudden tru sennen, dan wudden see väl lieden motten. Un soo haud Petrus äant vesocht Moot to moaken, om daut see Gott wudden tru sennen, soo daut see noch emol aules kjriejen muchten, waut Gott fa äant jeplont haud, wan see noch emol en de niee Himmel un Ieed sennen woaren.