Petrus haud sien tweeden Breef aun de nämelje Vesaumlungen jeschräwen, aus waut hee sien ieeschten Breef jeschräwen haud. Seet Väawuat von 1 Petrus; 2 Petrus 3:1. Silvanus wia Petrus sien Schriewa jewast, aus hee sien ieeschten Breef haud schriewen loten, oba wäa sien Schriewa wia aus hee de Gleubje, sien tweeden Breef jeschräwen haud, es nich kloa. Petrus haud de Gleubje sien tweeden Breef jeschekjt, om äant soo em Gloowen to stoakjen, aus Jesus am daut väajesajcht haud, ea hee nom Himmel jefoaren wia. Seet Lukas 22:32.

En 1 Petrus haud Petrus de Gleubje jeistlich aunjespornt, om äant to stoakjen, wiel äant fa äaren Gloowen vefolcht wort, oba en sien tweeden Breef wull hee äant wäajen de Errlierasch woarnen. Un soo haud hee äant aunjespornt een gottesferchtjet Läwen to fieren, soo daut see jeistlich wudden em Staund sennen, sikj jäajen de Errlierasch to wäaren.

En sien ieeschten Breef haud Petrus betoont, daut de Gleubje Gott siene groote Leeftolichkjeit woa nämen sullen, un en sien tweeden Breef betoond hee, daut see Gott siene groote Leeftolichkjeit emma dolla woa nämen sullen. See sullen em Gloowen waussen, soo daut see jeistlich riep sennen muchten, soo daut see sikj nich wudden veleiden loten, wan de Errlierasch met äare faulsche Lieren oppkjeemen. Seet 2 Petrus 3:18.

En sien tweeden Breef haud Petrus de Gleubje erkjläat, daut Gott äant aules jejäft haud, waut äant fa daut jeistliche Läwen fälen wudd, un waut äant dan uk fälen wudd, om äa Läwen soo uttofieren, aus Gott daut jefaulen wudd. Daut niee Läwen hauden see doaderch jekjräajen, daut see Jesus hauden kjanen jelieet. Un wan eena daut niee Läwen derch dän Kjantnis von Jesus jekjräajen haft, dan kaun eena jeistlich uk doano emma dolla toonämen, aus eena Jesus bäta kjanen lieet. Seet 2 Petrus 1:2, 3.

En disen Breef haud Petrus de Gleubje jewoarnt, daut see fa de Errlierasch oppaussen sullen, wiel see wieren aul mank äant jewast, un see wudden uk boolt met äare faulsche Lieren aunfangen. Petrus haud äant aunjespornt, daut see jeistlich toonämen sullen, un daut see sikj soo lang fa de Errlieren wäaren sullen, bat de Har noch emol trigjkomen wudd. See sullen däm Harn emma bäta kjanen lieren, soo daut Gott äant jeistlich emma dolla stoakjen mucht, un soo daut see de Weisheit kjriejen kunnen, waut äant aus ne gleubje Vesaumlungen fälen wudd.

En Petrus sien tweeda Breef haud hee uk von däm Harn sien Jerechtsdach jeschräwen. Un wan en de Schreften von Gott sien tookjinftjet Jerechtsdach jeschräwen steit, dan jeit daut soo to vestonen, daut Gott sien Jerechtsdach met de Triepsaulstiet aunfangen woat, un daut dee no daut dusent joaschet Rikj to Enj komen woat, no däm daut de Soton noch eemol vesieekjen woat, Gott sien Rikj to venichten. Un wan daut dusent joasche Rikj to Enj komen woat, dan woat Gott dise jäajenwuatje Himmel un Ieed met Fia veschmelten loten, un dan woat Gott aule Ongleubje, fa aul äare beese Woakjen rechten. Un doaropp woat Gott de niee Himmel un Ieed enfieren, wua aul Gott siene gleubje Menschen noch emol emma, enne Jerajchtichkjeit läwen woaren. Seet Jesaja 34:4; Openboarunk 6:12-14; 20:7-21:1.

Petrus haud sien tweeden Breef aun de Gleubje jeschräwen, om äant auntospornen, soo daut see jeistlich toonämen muchten, soo daut see jäajen de Errlierasch äare Aunschläaj staunthauft bliewen wudden. Un Petrus haud äant oba uk denkjen jeholpen, waut Gott äant fa daut tookjinftje Läwen vesproaken haud. Hee haud äant daut utjelajcht, woo Gott dise Himmel un Ieed met ne niee Himmel un Ieed ut tuschen woat, un woo Gott sien Volkj dan noch emol bloos von jerajchte Menschen bestonen woat. De Gleubje sullen jeistlich stoakj sennen, soo daut kjeena äant von daut himlische Ziel auflenkjen sull, waut Gott äant vesproaken haud. Un soo kunnen see dan soo lang aus see noch oppe Ieed wieren, emma soo läwen aus Gott daut jefaulen wudd.