Dit es de ieeschta Breef, dee Petrus jeschräwen haud.
DE IEESCHTA BREEF VON PETRUS
Petrus haud de Gleubje bejreest, dee vestreit mank de Weltmenschen jeläft hauden
1
1-2 Ekj sie Petrus, Jesus Christus† sien Apostel.†Un ekj schriew disen Breef aun aul de Gleubje, dee en de Jäajende von Pontus, Galatieen, Kappadozieen, Asieen un Bithynieen vestreit sent. Un wan jie uk aul em Himmel tus jehieren, doawäajen läwen jie nu noch fa ne korte Tiet en dise Welt, soo aus jeistliche Utlenda, dee noch nich tus bie jun Voda em Himmel sent.
Gott de Voda, haud em verut jewist daut jie toom Gloowen aun Jesus Christus komen wudden, un soo haud hee fa junt jeplont, daut jie to sien utjewäldet Volkj jehieren sullen, un daut passieed aus de Heilje Jeist junt fa Christus oppoat jesat haud. Wiel daut wia Gott sien Plon fa junt, daut Christus sien Bloot uk fa junt vejeeten sull, un daut jie am dan uk jehorchen sullen. Soo aus Moses de Kjinja von Israel met daut Bloot von Bolles besprezt haud, om to bewiesen daut see daut Bunt jehorchen wudden, waut see met Gott jemoakt hauden,* soo wia daut Gott sien Plon fa junt, daut Jesus sien Bloot fa junt vejeeten sull, soo daut jie dan wudden kjennen to sien nieet, jehuarsomet Volkj jehieren.
Un ekj schekj junt disen Breef met däm Wunsch, daut jie Gott siene Leeftolichkjeit un Fräd, emma dolla woa nämen muchten.
Petrus haud de Gleubje erkjläat, daut see äare Schwierichkjeiten jeduldich vedroagen sullen, wiel see hauden aul ne sechre Radunk em Utsecht, waut see noch emol fa voll em Himmel erfoaren wudden
3 Loft Gott, de Voda von ons Har Jesus Christus, wiel daut es wäajen siene groote Boarmhoatichkjeit, daut wie jeistlich aus Gott siene Kjinja wadajebuaren wieren. Wiel wie wieren jeistlich met Christus toop eent jeworden, aus Gott am wada haud läwendich jemoakt. Un soo läwen wie nu met ne sechre Jewesheit, waut jeistlich emma dolla toonemt, daut wie noch emol secha ons Poat en Gott siene Famielje woaren han.
4 Un wiel wie Gott siene Kjinja sent, dan sent wie ons uk secha, daut jie dan uk noch emol, aules oawen woaren, waut Gott ons noch emol jäwen woat, waut nämlich onvejenkjlich un fälaloos es, un waut Gott em Himmel fa junt bewoat, wua nuscht vekomen kaun. 5 Un wiel jie junt opp Christus veloten, dan beschizt Gott junt jeistlich met siene groote Krauft, bat hee junt en de latste Tiet fa voll raden woat, wan hee aus Rechta un Kjennich trigjkomen woat. Un dan woat Gott junt aules openboaren, waut met jun nieet Läwen to doonen haft, waut hee nu aul em Himmel fa junt reed haft.*
6 Un soo kjenn jie sea froo sennen, fa aules waut Gott fa junt em Himmel reed haft, uk wan Gott daut fa needich sitt, daut jie nu noch fa ne korte Tiet truarich lieden motten, wan junt opp veschiedne Wäaj aufjeprooft woat. 7 Dise Proow sent needich, om to bewiesen auf jie junt werkjlich gaunz opp Gott veloten. Un wäa dee besteit, haft een Gloowen waut väl wieetvolla es aus de reinsta Golt, waut nämlich vejenkjlich es, uk wan daut met Fia rein jemoakt woat.† Jo, un soo muchten jie dise Proow doch bestonen, soo daut Gott junt noch emol fa jun Gloowen lowen, un veharlichen, un ieren mucht, wan Jesus Christus aun jan Dach, aus Rechta un Kjennich verem Dach komen woat.
8-9 Jie leewen Christus uk wan jie am noch nich jeseenen hant, un jie veloten junt opp am, uk wan jie am nu nich seenen kjennen. Un jie hant ne harliche Freid, waut jie nich met Wieed beschriewen kjennen, wiel jie erfoaren woo Gott junt nu aul fa jun Gloowen beloonen deit, en däm daut hee june Seelen nu aul von de Macht von de Sinden friemoakt.
10 Un daut wia von dise Radunk, wuavon de Profeeten jieren mea weeten wullen, aus see daut em verut jeprofezeit hauden, daut Gott junt noch emol leeftolich sennen wudd. Un soo hauden see väasechtich en äare Bootschoften jesocht un studieet, äwa waut Gott fa junt jeplont haud.* 11 See forschten no waut Christus sien Heilja Jeist jemeent haud, dee nämlich en äant wia, aus hee äant dise Radunk openboat haud. See wullen weeten wäa de Christus sennen wudd, un unja waut fa Omstend hee dan noch emol wudd lieden motten, un woo Gott am nohäa veharlichen wudd.* 12 Jo, un de Profeeten wort daut dan uk openboat, daut äare Bootschoften hauptsechlich fa aundre Menschen bestemt wieren, dee lota komen wudden, nämlich fa junt. Un jie hauden dise goode Norecht von soone jehieet, dee däm Heiljen Jeist vom Himmel jekjräajen hauden. Un see hauden von däm Heiljen Jeist de Krauft jekjräajen, soo daut see junt dise Bootschoft kloa utlajen kunnen. Jo, un dise Bootschoft es soo wundaboa, daut soogoa de Enjel een Velangen hant, en dise goode Norecht nenn to kjikjen, om dee bäta to vestonen.*
Petrus haud de Gleubje erkjläat, daut see aus Gott siene Kjinja een jerajchtet Läwen fieren sullen, un daut see met äa väajet, gottlooset Läwen nuscht mea sullen to doonen han
13 Un wiel Gott junt nu aul von aul daut Beese friemoakt, waut en dise Welt es, dan hoolt june Jedanken doch emma soo unja de Kontroll, aus wan een Oabeida sikj fa de Oabeit auntrakjt, un hee holt sikj dän Belt soo aun, daut hee frie un onen Hindanis schaufen kaun. Jo, un soo denkjt doch emma gaunz kloa, äwa woo jie jun Läwen fieren sellen, un läft uk emma met de Jewesheit, daut Gott junt en siene Leeftolichkjeit, noch emol aul daut Goode brinjen woat, waut met jun nieet Läwen to doonen haft, wan Jesus Christus aun jan Dach trigj komen woat. 14 Läft soo aus Gott siene jehuarsome Kjinja, dee sikj daut nich von äaren fleeschlichen Janka väasajen loten, woo see läwen sellen, soo aus jie daut verhäa emma hauden, aus jie nuscht von dän woaren Gott wisten. 15 En aules waut jie doonen, sellen jie junt leewa emma von aules oppoat saten waut Bees es. Wiel jeistlich es Gott jun Voda, un hee es dee waut junt haft enjelot, to siene jeistliche Famielje to jehieren. Un soo aus hee dan nuscht met irjentwaut to doonen haft, waut Bees es, soo motten jie junt dan uk von aules oppoat saten waut Bees es. 16 Jie weeten doch aul daut jie soo aus dit läwen sellen, wiel en de Schreften steit jeschräwen waut Gott jesajcht haud, aus hee de Kjinja von Israel beroopt haud sien Volkj to sennen, nämlich,
"Sat junt von aulet Beese oppoat,†
wiel ekj ha nuscht met irjentwaut to doonen waut Bees es."
17 Un wiel jie Gott dan aus jun Voda aunräden, wan jie to am bäden, dan wiest doch met woo jie läwen, daut jie väl Respakjt fa am aus jun himlischa Voda hant. Wiel hee es nämlich dee, waut aulem onen aunseenen von de Persoon, fa aul eenem siene Woakjen rechten deit, un hee woat een jiedrem dan uk doano beloonen, aus een jiedra sikj daut selfst vedeent haft. Jo, un soo lang aus jie dan aus jeistliche Utlenda opp dise Ieed läwen, sellen jie jun himlischen Voda de Respakjt wiesen waut am jehieet. 18 Wiel jie weeten, daut daut nich met soo waut aus vejenkjlichet Selwa un Golt wia, daut Gott june Sindenschult fa junt betolt haud, soo daut hee junt von jun ladjet Läwen trigjkjeepen kunn, waut jie von june Väavodasch jekjräajen hauden. 19 Nä, june Sindenschult haud Gott doch leewa met Christus sien dieret Bloot betolt, aus hee Jesus, soo aus een jeistlich reinet un fälalooset Opfalaum, fa aule Menschen äare Sinden jeopfat haud. Un soo wia daut met Christus sien wieetvolle Bloot, daut Gott junt von dän Soton siene jeistliche Sklowarie trigjekoft haud.*
20 Gott haud daut aul von ver de Erschaufunk fa Christus bestemt, daut hee noch emol soo aus een Opfalaum, en dän Mensch siene Städ wudd lieden motten. Oba Gott haft daut mau nu, en dise latste Tiet openboat, wäa de Rada sennen wudd, soo daut jie dan wudden weeten kjennen, wäa junt halpen deit. 21 Un soo es daut wäajen Jesus, daut jie junt kjennen opp Gott veloten. Jo, un Gott es uk dee, waut Jesus von mank de doodje Menschen äare Seelen oppjewoakt haud,* un dee am em Himmel, aun de rajchte Sied von sien Troon, opp dän Ierenplauz veharlicht haft. Un soo es daut wäajen aules waut Gott met Jesus jedonen haft, daut jie junt nu opp Gott veloten kjennen, un daut jie dan uk kjennen de Jewesheit han, daut Gott junt noch emol aul daut Goode jäwen woat, waut met jun nieet Läwen em Himmel to doonen haft.*
22 June Seelen wieren jeistlich rein jeworden, aus jie junt aun de Woarheit von de goode Norecht hanjejäft hauden, un doawäajen es daut nu mäajlich, daut jie junt aus jeistliche Jeschwista werkjlich leewen kjennen. Jo, un soo seet daut jie junt dan uk emma jieren, von Hoaten, leewen wudden. 23 Wiel daut wia nich von een vejenkjlichen Voda, daut jie aus jeistliche Jeschwista wadajebuaren wieren, nä, daut nieet Läwen hauden jie doch von een onvejenkjlichen Voda jekjräajen.* Un daut passieed, aus jie junt opp de Woarheit von Gott sien Läwen-jäwendet Wuat veloten hauden, waut nämlich eewich jeltich es. 24 Un wie weeten daut dise Dinja soo sent, wiel en de Schreften steit jeschräwen,
"Aule Menschen sent mau soo aus Graus waut nich lang jreen blift,
un äare Pracht es soo aus ne straume Bloom,
waut mau fa ne korte Tiet blieejen deit.
Un soo aus daut Graus boolt vedrieecht,
soo stoawen aule Menschen.
Un doamet vekjemt aul äare Pracht,
krakjt soo aus wan de Blieejsels von ne Bloom auffaulen.
25 Oba waut de Har von daut niee Läwen jesajcht haft,
es eewich jeltich."*
Un daut wia dise eewje Bootschoft, waut jie jehieet hauden, aus junt de goode Norecht von Christus vekjindicht wort.*