Jesus es fa sien gleubjet Volkj een Huagapriesta em Himmel, un hee sitt doano daut aul de Bedinjungen von daut niee Bunt, fa äant em Himmel volfelt woaren
8
1-2 Wan wie dit dan aula toopfoten, waut wie bat hiatoo jesajcht hant, dan see wie daut wie een volkomna Huagapriesta hant, dee sikj em Himmel, aun de rajchte Sied, von dän wundaboaren Gott sien Troon, opp dän Ierenplauz dol jesat haft, un daut hee doa, en de Aulaheilichste Stow, en de woare Stiftshittea ver Gott fa ons ensteit. Jo, un soo deent hee doa nu, en eene Stiftshitte dee von Gott oppjestalt wort, un nich von Menschen.3 Un wiel een Huagapriesta emma doaropp enjesäajent woat, daut hee de Jeschenkja un Opfasch von daut Volkj ver Gott brinjen saul, dan wia daut uk needich, daut Jesus Gott em Himmel soont opfren kunn, aus waut Gott doa aunnämen kunn. 4 Un wan Jesus hia oppe Ieed wudd sennen, dan wudd hee hia nich aus een Priesta deenen kjennen, wiel onse judische Menschen hant nämlich aul Priestasch, dee äare Menschen äare Jeschenkja emma soo en de irdische Stiftshitte ver Gott brinjen, aus daut Jesaz daut von äant velangt. 5 Jo, un de Priestasch fieren äaren Deenst en eene irdische Stiftshitte ut, waut nu aul mau bloos een Jlikjnis un een Väabilt es, von de Stiftshitte waut em Himmel es. Un wiel dise irdische Stiftshitte ons dan een Väabilt jeft, von woo eena Gott em Himmel aunbäden saul, dan haud Gott Moses gaunz strenj befolen, krakjt woo hee de irdische Stiftshitte oppstalen sull, aus hee säd, "See daut du de Stiftshitte krakjt soo no dän himlischen Plon no moakst, aus waut ekj die oppem Boajch jewäsen haud."
6 Oba doano aus daut niee Bunt bäta es aus daut oole Bunt, doano haft Jesus, aus een Huagapriesta, een bätren Deenst jekjräajen, aus de levitische Priestasch äaren Deenst. Un soo es hee nu fa ons een Vemedla, von een bätret Bunt, wuaderch Gott eenem nämlich väl bätret vesproaken haft. 7 Un soo es daut niee Bunt werkjlich bäta aus daut oole, wiel wan daut oole Bunt wia fälaloos jewast, dan wia daut doch nich wieda needich jewast, daut daut met een nieet Bunt vetuscht must. 8 Un wiel Gott onse Menschen fa jeistlich fälahauft befungen haud, dan haud hee äant sien Profeet, met ne Bootschoft jeschekjt, waut hee dan uk en de Schreftenb haud dol schriewen loten, nämlich,
"'Kjikjt doch,' sajcht de Har, 'wiel de Dach kjemt,
wan ekj met mien Volkj,
von daut Launt von Israel un Juda,
een niea Bunt oppstalen woa.
9 Un daut nieet Bunt woat aundasch sennen,
aus daut waut ekj met june Väavodasch jemoakt haud,
aus ekj äant nämlich soo von Ägipten rutbrocht,
aus wan ekj äant selfst bie de Haunt jenomen haud,
un äant selfst rutjeleit haud.
Wiel daut oole Bunt wia doch to nuscht to brucken,
wiel see daut bloos emma veacht hauden.
Un soo dreid ekj mie äant dän Rigjen, sajcht de Har.
10 Wiel de Dach kjemt, sajcht de Har,
wan ekj met de Nokomen von de Israeliten,
een niea Bunt oppstalen woa.
Un ekj woa äant miene Jesazen nämlich soo jäwen,
aus wan ekj äant dee em Vestaunt nenn stalen wudd,
un soo aus wan ekj äant dee opp äare Hoaten dol schriewen wudd.
Jo, un dan woaren see miene Jesazen kloa vestonen kjennen,
un see woaren mie von Hoaten jehorchen wellen.
Un see woaren mie aus dee Gott aunbäden,
dee äwa äant rejieet,
un see woaren mien Volkj sennen.
11-12 Un doa woat dan kjeena sennen,
dee sien Brooda ooda sien Noba belieren woat,
un dee to dän sajen woat,
daut hee mie saul kjanen lieren.
Wiel dan woaren aule Menschen weeten wäa ekj sie,
eendoont auf see jerinj ooda groot sent,
wiel ekj woa äant boarmhoatich sennen,
un äant fa aul äare Ojjerajchtichkjeit vezeien,
un ekj woa niemols wada aun äare Sinden denkjen.'"
13 Wan Gott soo aus dit von een nieet Bunt jerät haud, dan tald hee daut ieeschte Bunt doch fa soont, waut eena tosied lajcht, wiel daut nämlich oolt es. Un aules waut oolt es vefult, un dan dieet daut uk nich lang, un dan veschwinjt daut uk noch gaunz.c