6
1-2 Un soo well wie de Aunfanks Lieren, dan opp eemol tochloten, dee wie von Christus aul jelieet hant, un well wie ons jeistlich leewa väarwajch bemieejen, no een volkomnet Vestentnis von Jesus. Well wie de Grunt Lieren von ons Gloowen, nich bloos emma wadaholen, von woo wie de Woakjen sellen hinja ons loten, dee ons nämlich bloos dän jeistlichen Doot brinjen,a un von woo wie ons dan leewa sellen opp Gott veloten. Jo, un well wie de Lieren, doch nich emma wada äwagonen, von woo wie wäm deepen sellen, un von woo wie wäm de Henj opplajen sellen, om dän em Gloowen opptonämen, un von woo aule Menschen nochmol vom Doot oppstonen woaren, un woo Gott aulem nochmol rechten woat, un woo hee dän Mensch dan, fa de Eewichkjeit beloonen woat. 3 Jo, un wan Gott ons met dit vehalpen woat, dan woa wie jeistlich een volkomnet Vestentnis kjriejen.4-6 Un soo nämt dit mau aula sea to Hoaten, wiel wan eenem de Woarheit von Jesus aul eemol oppjedacht es, un eena sajcht sikj dan oba wada von am auf, dan es daut nich mea mäajlich, daut eena siene beese Denkjens Oat wada endren kaun. Wie räden hia doch to soone Menschen, dee daut Goode aul erfoaren hant, waut Gott siene gleubje Menschen vom Himmel ut jeschonken haft, un to soone dee aul een Poat en dän Heiljen Jeist siene Oabeit jehaut hant. Jo, un wie räden hia uk to soone, dee daut aul erkjant hant, woo goot daut Wuat Gottes es, un dee de Krauft en äa Läwen uk aul erfoaren hant, wuamet Gott nochmol äwa de tookjinftje Welt rejieren woat.
Wan soone Menschen aus dit, de Woarheit von Jesus nich mea aunerkjanen wellen, dan es daut ommäajlich, daut eena dan irjent waut mea fa dee doonen kaun, om dee bat doa to brinjen, daut see sikj äare beese Denkjens Oat wada wudden endren kjennen. Fa äant es daut nämlich soo aus wan see Gott sien Sän, dan wada aum Kjriez naun jenoagelt hauden, un am wada ver aulem bespatat hauden.b
7 Un soo äwalajcht junt waut dit aula bedieden deit, wiel wäa daut aunnemt, waut Gott eenem von Jesus openboat haft, es jeistlich soo aus de fruchtboare Ieed, waut dän Räajen emma fein entrakjen lat, un waut nämlich emma väl Goodet fa dän Bua drajcht, soo daut dee emma jenuach to äten haft. Jo, wäa jeistlich soo aus soone Ieed es, woat von Gott goot aunerkjant woaren. 8 Oba wäa de Woarheit äwa Jesus veachten deit, es jeistlich soo de Ieed waut bloos spekjajet Krut un Distlen drajcht, un waut nämlich to nuscht to brucken es, un waut eena dan vedaumen wudd. Met soon Flekj kaun eena nuscht mea doonen, aus daut eena daut aufbrent.c
9 Oba leewe Frind, wan wie uk soone strenje Wieed brucken, doawäajen velot wie ons doaropp, daut daut jeistlich bie junt bäta rant, un daut jie nämlich soo läwen, aus Menschen dee Gott jerat haft. 10 Un wiel Gott jerajcht es, dan woat hee daut nich vejäten, woo jie am emma jeleeft un jedeent hant, aus jie sien Volkj nämlich emma soo bedeent hauden, aus jie daut nu uk noch emma doonen. 11-12 Jo, un wie wenschen uk, daut soo lang aus jie opp dise Ieed sent, daut een jiedra von junt sikj mau soo wieda en jeistliche Dinja aunstrenjen wudd, aus jie daut bat nu emma jedonen hant, un daut jie junt dan uk bat Enj too, opp Gott fa aules veloten wudden, waut hee junt fa de Tookunft vesproaken haft. Jo, un siet jeistlich nich ful, un moakt deejanje äa Läwen dan leewa no, dee sikj emma jeduldich un vetruensvoll opp Gott, fa äa Poat von daut jeistliche Oafgoot veloten, waut hee sien Volkj nämlich vesproaken haft.
13-14 Toom Biespell, denkjt doch aun ons Väavoda Abraham, wiel aus Gott am väl Goodet aus een Oafgoot vesproaken haud, dan haud Gott am daut uk noch met een Eid vesechat. Un wiel doa sonst kjeena jrata wia aus Gott selfst, dan wia Gott sien ieejna Zeij jewast, aus hee met Abraham jerät haud, un säd,d
"Ekj woa die väl Goodet,
secha tookomen loten,
un die väle Nokomen jäwen,
dee sikj sea vemieren woaren."
15 Un Abraham haud lang jeduldich jeluat, un dan haud hee daut uk jekjräajen, waut Gott am vesproaken haud.
16 Wan Menschen sikj waut kloa beräden wellen, dan roopen see een Zeij, dee nämlich jrata un stoakja es aus see, soo daut de Zeij daut beoobachten kaun, wan see sikj de Sach beräden. Wiel wan daut nohäa sull väakomen, daut see sikj vestemmen sullen, dan wudd de Zeij daut von äant velangen, daut see sikj aun daut hoolen musten, waut see sikj berät hauden. Wan Menschen sikj ne Sach soo aus dit beräden, dan jeft daut lota kjeen Jestried, wiel see motten sikj nämlich aun daut hoolen waut see sikj berät hauden. 17-18 Un daut es wuarom Gott Abraham siene Nokomen, daut vesproakne Oafschoft, dan uk noch met een Eid vesechat haud, wiel hee wull sien gleubjet Volkj, daut Utnom kloa moaken, daut waut hee fa äant jeplont haud, nich to endren jeit, un daut daut uk aula secha passieren woat. Un soo haft Gott ons dan opp twee Wäaj sea jetreest, wiel ieeschtens haud hee ons vesproaken, daut wie daut Oafschoft kjriejen wudden, un dan haud hee ons daut uk noch met een Eid vesechat. Un wiel daut nämlich ommäajlich es daut Gott lieejen kaun, dan kjennen dee von ons, dee dan no Gott sent no Schutz jerant, sikj gaunz opp am veloten, daut wie aules soo kjriejen woaren, aus hee sien Volkj daut vesproaken haft.
19 Un soo es dit Vetruen, fa onse Seelen dan soo aus een Anka,e waut unjarem See oppem Boddem, opp eene Städ blift. Wiel soo aus een Anka emma secha un onbewäachlich opp eene Städ blift, soo daut daut Schepp oppem Wota nich wajch pusten kaun, soo kjenn wie ons doaropp veloten daut onse Seelen aul secha met aul daut vebungen sent, waut Gott fa ons em Himmel, hinja de Gardien em Tempel, reed haft. 20 Un daut es uk wua eena nu fa ons ensteit, dee ons nom Himmel veropp jefoaren wia, un daut es Jesus.f Jo, Gott haud von am een eewja Huagapriesta jemoakt, dee nämlich soo es aus de Melchisedek.