Moses wia een Mensch dee Gott tru mank de Juden jedeent haud, oba Jesus es een Mensch dee nämlich de Vollmacht äwa de Himmel un Ieed haft, un dee nu äwa sien ieejnet Volkj rejieet
3
1-2 Un wiel Jesus siene jeistliche Jeschwista jieren halpen well, dan bedd ekj junt aus miene leewe oppoat jesade Jeschwista, dän Gott nämlich fa een nieet Läwen em Himmel bestemt haft, daut jie junt mau goot äwa Jesus besennen wudden. Jesus es Gott sien Enjesäajenda Sän,† dän wie aus ons Huagapriesta un Bootschofta bekjant hant, un Gott haud am aus een Sän äwa sien gaunzet Hushault† enjesäajent. Jo, un Jesus wia Gott uk emma krakjt soo tru jewast aus Moses, aus hee Gott nämlich tru, en Gott sien Hushault jedeent haud.3 Un soo besent junt mau goot äwa waut fa een groota Mensch Jesus werkjlich es, wiel soo aus een Mensch waut sikj een Hushault oppbut, mea Iea traft aus sien Hushault, soo traft Jesus ne jratre Iea aus Moses. 4 Wiel een jiedra Hushault woat von wäm jejrint un oppjebut, oba Gott es dee waut aules erschaufen haud, waut dan nämlich soo aus een grootet Hushault es. 5 Jo, un Moses haud Gott emma gaunz tru aus een Deena, en Gott sien Hushault jedeent, un haud to onse Väavodasch von Dinja jerät, wuavon Gott lota noch mea sajen wull. 6 Oba Jesus traft väl mea Iea aus Moses, wiel hee wia nich bloos een Deena en Gott sien Hushault soo aus Moses wia. Wiel Gott haud Jesus nämlich aus een trua Sän äwa sien gaunzet Hushault aunjestalt, un wan wie mau wieda woaren brow sennen, un ons met Freid bat Enj too opp Jesus veloten woaren, dan sent wie de Menschen, dee to sien Hushault jehieren, un dan woa wie daut uk nochmol aula kjriejen, waut Gott sien gleubjet Volkj vesproaken haft.†
7-9 Un wiel wie ons dan soo aus dit opp Jesus veloten sellen, dan horcht doch no waut de Heilje Jeist jesajcht haud, un waut dan uk en de Schreften† fa ons jeschräwen steit, nämlich,
"Wan jie Gott siene Stemm vondoag hieren kjennen,
dan horcht doch no waut ekj junt sajcht,
un siet nich soo ieejenkoppich,
aus june Väavodasch mol wieren,
aus see sikj enne Wiltnis jäajen mie jewäat hauden.
See hauden aul de wundaboare Dinja jeseenen,
waut ekj fa 40 Joa mank äant jedonen haud,
un see hauden mie oba trotzdäm bloos emma enjeoajat.
10-11 Un soo oajad ekj mie äwa de Menschen, un säd,
'See sent mie bloos emma wada ontru,
un see vestonen nich woo see fa mie läwen sellen.'
Un soo vespruak ekj äant daut met een Eid, un säd,
'See woaren niemols en de Städ nenn komen kjennen,
wua ekj äant miene Ru jäwen wull.'"†
12 Un met dise Wieed waut en de Schreften jeschräwen stonen, pracha ekj junt aus miene leewe jeistliche Jeschwista, daut kjeena von junt sikj met irjent beese un ongloowsche Jedanken aufjäwen wudd, soo daut kjeena von junt sikj, aun dän läwendjen Gott, dän Rigjen dreien wudd. 13 Nä, un spornt junt doch leewa omzajcht aun, Gott auledach jehuarsom to sennen, soo daut kjeena von junt sikj von de Sinden wudd veleiden loten, wuaderch jie junt dan jäajen Gott bloos wudden hoat moaken. 14 Wiel wan wie mau wieda woaren brow un mootich sennen, un ons soo bat Enj to opp Jesus veloten woaren, aus wie ons nämlich aum Aunfank opp am veloten hauden, aus wie toom Gloowen jekomen wieren, dan woa wie emma een Poat en aul daut han, waut to Gott sien Sän Jesus jehieet. 15 Un soo denkjt doch aun waut Gott onse Väavodasch jesajcht haud, un waut hee noch emma derch de Schreften† met ons metdeelt, nämlich,
"Wan jie Gott siene Stemm vondoag hieren kjennen,
dan horcht doch no waut hee junt sajcht,
un siet nich soo ieejenkoppich,
aus june Väavodasch mol wieren,
aus see sikj bloos jäajen am jewäat hauden,
un am bloos enjeoajat hauden."
16 Met dise Wieed woarnt Gott ons, daut wie onse Väavodasch äa Biespell nich nomoaken sellen. Wiel daut wieren nämlich onse Väavodasch, dee Gott derch Moses von de Sklowarie en Ägipten frie jemoakt haud, un dee Gott dan selfst hauden räden jehieet,† un dee am oba trotzdäm bloos enjeoajat hauden. 17-18 Un daut wieren doch onse Väavodasch, äwa dän Gott sikj jeoajat haud, aus see sikj jäajen am vesindicht hauden, un dee Gott dan uk nich jehorcht hauden, aus hee äant een nieet Läwen, en daut Launt von Kanaan jäwen wull. Jo, un daut wieren dise nämelje Menschen, dee dan fa 40 Joa enne Wiltnis rom waundren musten, bat see dan aula auf jestorwen wieren. 19 Un soo see wie daut daut wäajen äa Ongloowen wia, daut see nich en de Städ nenn komen kunnen, wua see dan en Ru hauden met Gott toop läwen kunt.†