Gott sien gleubjet Volkj saul daut iernst nämen, daut Jesus Gott sien Sän es, un daut hee äant fa een nieet Läwen jerat haud
2
Un wiel wie soone groote Dinja von Gott sien Sän jehieet hant, dan sull wie dee mau väl iernsta nämen, sonst woa wie jeistlich vom rajchten Wajch rauf waundren. 2-3 Un soo nämt dit mau aula sea to Hoaten, wiel wan de Enjel, Gott siene Jesazen† aun onse judische Väavodasch bekaunt jemoakt hauden, un wiel Gott äant dan fa aul äare Äwaträdungen, un fa äa onjehuarsomet Läwen, emma soo bestroft haud, aus see sikj daut no daut Jesaz no vedeent hauden, dan kjenn wie Gott sien Strof doch aul aulemol nich ut däm Stich komen, wan wie de Bootschoft veachten, waut de Har Jesus nämlich selfst mank ons jeprädicht haud.†Jo, Jesus haud ons siene Bootschoft jebrocht, wuaderch wie nämlich weeten kunnen, woo groot onse Radunk es. Un dee von onse Menschen, dee am jehieet hauden, prädijden siene Bootschoft wieda, soo daut wie de Bootschoft uk hieren un jleewen kunnen, un see hauden ons daut dan uk kloa bewäsen, daut waut see jeprädicht hauden, de Woarheit es.
4 Un doatoo haud Gott ons daut uk noch gaunz kloa jemoakt, daut see de Woarheit jeprädicht hauden, wiel hee haud äant derch dän Heiljen Jeist, nämlich de Krauft jejäft, soo daut see äare Bootschoft met veschiedne Wundasch, un Tieekjens, un jeistliche Gowen unjastetten kunnen. Gott haud soo derch äant jeschauft, aus hee daut nämlich haud jewult.
Jesus wia Adam sien Nokomen, un Gott haud am de Vollmacht äwa de Himmel un Ieed jejäft
5 Aul dit haud Gott fa siene gleubje Menschen jedonen, un nich fa de Enjel. Wiel hee haud daut niemols fa siene Enjel jeplont, daut see nochmol soo de Vollmacht äwa de tookjinftje Welt sullen han, aus hee daut fa Adam un siene Nokomen jeplont haud.† 6 Jo, un daut steit uk opp eene Städ en de Schreften jeschräwen,† waut eena mol to Gott jesajcht haud, aus hee von Adam un siene Nokomen jerät haud, nämlich,
"Adam un siene Nokomen sent mau soo jerinj,
un doch denkjst du aun äant.
Jo, un du kjemmascht die uk om dän Menschens Sän.†
7 Du hautst äant doch fa een Tietlank jerinja jemoakt aus de Enjel,
un hautst äant ne wundaboare Iee tookomen loten,
un hautst äant de Vollmacht äwa aules jejäft,
waut du jemoakt hautst.
8 Jo, un soo hast du äant,
äwa aules de Vollmacht jejäft."
Jo, un wan hia von 'aules' jeschräwen steit, dan meent daut doch daut doa nuscht es, waut nich unja Adam un siene Nokomen äare Vollmacht es. Wiel aus Gott äant de Vollmacht äwa aules jejäft haud, dan wia doa nuscht waut hee utjeloten haud, un wie seenen oba daut see noch nich äwa aules de Vollmacht hant.
9 Un wan wie ons dit oba bäta bekjikjen, dan see wie daut Jesus uk een Mensch es, dän Gott nämlich fa een Tietlank jerinja jemoakt haud aus de Enjel. Un wiel Gott Adam un siene Nokomen soo leeftolich† wia, dan haud hee Jesus fa äant oppjejäft, soo daut hee fa äare Sinden lieden un stoawen kunn. Un wiel hee soo jestorwen wia, dan haud Gott am ne wundaboare Iea tookomen loten, aus hee nom Himmel jefoaren wia, un haud am äwa aules de Vollmacht jejäft,† waut Gott jemoakt haud.†
10 Gott haud aules erschaufen, un daut es uk derch am daut aules besteit, un wiel hee jeplont haud, daut hee väle von Adam siene Nokomen aus siene Säns† ieren wull, dan wia daut mau rajcht daut hee daut von Jesus velangt haud, daut hee fa äare Sinden lieden un stoawen sull, soo daut hee fa äant een volkomna Leida sennen kunn, dee äant raden wudd.
11 Un soo es Jesus nu dee, waut siene Menschen fa Gott oppoat saten deit, un wiel hee un siene Menschen dän selwjen Voda hant, dan schämt hee sikj uk nich, wan hee von äant aus siene Jeschwista rät. 12 Jo, un daut steit uk en de Schreften† jeschräwen, waut Jesus von siene Menschen jesajcht haud, aus hee met sien Voda äwa äant jerät haud, un säd,
"Ekj woa miene Jeschwista vetalen wäa du best,
un waut dien Nomen es,†
un wan ekj mie met äant toop vesaumlen woa,
dan woa ekj die Leeda väasinjen, un die lowen."
13 Un daut steit uk opp eene aundre Städ† jeschräwen, waut de Har Jesus to sien Voda jesajcht haud, aus hee fa siene Menschen ver sien Voda enstonen wull, un hee säd,
"Ekj woa mie opp die veloten."
Un opp noch eene Städ† steit jeschräwen, waut de Har wada jesajcht haud, aus hee sikj met siene Menschen betieekjent haud, un hee säd,
"Kjikj emol, hia sie ekj met Gott siene menschliche Kjinja toop,
dee hee mie aus miene Jeschwista jejäft haft."
14 Un wiel Jesus siene jeistliche Jeschwista krakjt soo von Fleesch un Bloot bestonen, aus aul Gott siene menschliche Kjinja, dan haud Jesus sikj uk krakjt soon stoaflichen Kjarpa aunjenomen, aus waut see hauden. Un dan haud Jesus sien fälalooset Läwen fa äant oppjejäft, soo daut hee dän Diewel siene Vollmacht met dän Doot venichten kunn, dee nämlich emma lang met de Macht von dän Doot, äwa dän Mensch rejieet haud. 15 Un soo wia daut dan mäajlich, daut hee deejanje von de jeistliche Sklowarie friemoaken kunn, dee ea nich aundasch läwen kunnen, aus daut see dän Doot en Forcht aufluaren musten.
16 Un wiel Jesus soo aus dit stoawen sull, dan wia hee aus eena von Abraham siene Nokomen to Welt jekomen, un nich soo aus een Enjel. Wiel hee wia nämlich nich jekomen fa de Enjel to stoawen. 17 Un doawäajen wia daut needich daut hee krakjt soo aus eena von Abraham siene Nokomen jeworden wia, soo daut hee aus een Opfa fa dän Mensch siene Sinden stoawen kunn, om de Gleubje met Gott em Himmel to veseenen, un soo daut hee nu fa siene jeistliche Jeschwista ver Gott, een trua un boarmhoatja Huagapriesta sennen kaun. 18 Un wiel Jesus krakjt soo unja de nämelje Sinden Vesieekjungen jeläden haud aus irjent een Mensch, dan kaun hee aul siene jeistliche Jeschwista halpen, wan äant vesocht woat.