Dit es de Breef, dee aun de Hebräa jeschräwen wia
DE HEBRÄA BREEF
Jesus es Gott sien Sän, derch dän Gott met sien Volkj jerät haft
1
Ieescht emma haud Gott siene Profeeten foaken aunjestalt, om siene Bootschoft opp veschiedne Wäaj, aun onse judische Väavodasch wieda to jäwen. 2 Oba nu to onse Tiet, haft Gott ons sien Sän† Jesus, aus een Bootschofta jeschekjt, derch dän hee dan met ons jerät haft. Jesus wia nämlich dee, dän Gott aum Aunfank aunjestalt haud, de Himmel un Ieed to moaken, un soo wia daut derch am daut Gott aules erschaufen haud. Un Gott haud daut uk fa Jesus bestemt, daut hee sien Oaw sull sennen, soo daut hee daut nochmol aula oawen wudd, waut nämlich to Gott jehieet.3 Jesus es daut Jestault Gottes, wuaderch eena utdrekjlich seenen kaun waut fa ne Persoon Gott es, un derch am strolen aul Gott siene wundaboaren Ieejenschoften, soo aus een dachet Licht, wuaderch eena daut kloa erkjanen kaun woo groot hee es. Un daut es wiel Jesus sien Wuat soo stoakj es, daut hee bloos räden brukt, daut de gaunze Erschaufunk bestonen kaun, un daut aules dan uk emma väarwajch komen kaun, no daut Ziel waut Gott fa aules bestemt haft.
Un aus Jesus selfst fa ons aum Kjriez jestorwen wia, om ons jeistlich von onse Sinden to reinjen, dan haud hee sikj opp däm Ierenplauz em Himmel doljesat, waut sikj doa aun de rajchte Sied, von Gott sien wundaboaren Troon befinjt. 4 Un doano aus hee een bätren Nomen von Gott jeorwen haud, aus waut Gott de Enjel mol jejäft haud, doano haud Gott am dan uk een väl jratret Aumt jejäft, aus waut Gott de Enjel jejäft haud.
Jesus haft em Himmel een hechret Aumt aus de Enjel
5 Un wiel Jesus väl jrata es aus de Enjel, dan haud Gott met am äwa väl bätre Dinja jerät, aus met siene Enjel. Un waut Gott to am jesajcht haud, steit uk en de Schreften† jeschräwen, nämlich,
"Du best mien Sän,
vondoag sie ekj dien Voda jeworden."
Un opp eene aundre Städ† steit wada jeschräwen, waut Gott opp eene aundre Jeläajenheit von Jesus jesajcht haud, un hee säd,
"Ekj woa sien Voda sennen,
un hee woat mien Sän sennen."
6 Un de Profeet haud uk wada jeschräwen,† waut Gott von sien Sän jesajcht haud, aus hee am aus sien ieeschtjebuarna Sän† no de Ieed jeschekjt haud, un hee säd,
"Aul miene Enjel sellen mien Sän aunbäden."
7 Un waut Gott oba von siene Enjel jesajcht haud, steit soo aus dit jeschräwen,† nämlich,
"Gott haft siene Enjel soo aus een stoakja Wint jemoakt,
un siene jeistliche Deena soo aus Fiaflaumen."
8 Oba waut Gott to sien Sän jesajcht haud, steit soo aus dit jeschräwen,† nämlich,
"Du, o Gott, setst opp dien eewjen Troon,
un du woascht emma äwa aules rejieren.
Du helst dien Kjennichstock enne Haunt,
un deist dien Volkj emma rajcht rechten.
9 Du leefst waut rajcht es,
un daut Beese kaust du nich lieden.
Un doawäajen, o Gott,
haud ekj die aus een Kjennich met Eelj enjesäajent.
Ekj sie dien Gott,
un aus ekj die soo enjesäajent haud,
dan haud ekj die met ne väl jratre Freid je-ieet,
aus irjent eena von diene Frind."†
10 Un opp eene aundre Städ† steit jeschräwen, waut Gott mol to sien Sän jesajcht haud, un waut hee von dän Profeet haud dol schriewen loten, nämlich,
"Aum Aunfank, o Har,
hautst du aules soo erschaufen,
daut du fa de Ieed ne Städ hautst,
wua du dee hanstalen kust.
Jo, du best dee waut de Himmels jemoakt hautst.
11 De Himmels un de Ieed woaren nochmol soo vegonen,
aus wan eenem siene Kjleeda oolt woaren,
un du oba, o Har,
woascht emma soo sennen,
aus du emma jewast best.
12 Un soo aus eena sikj een oolet Mauntel opprolt,
wan eena daut wajchschmieten well,
soo woascht du de Himmels un de Ieed auntsied schaufen.
Un dan woascht du dee met ne niee Himmel un Ieed vetuschen.
Un du, o Har, woascht oba emma soo sennen,
aus du emma jewast best,
un du woascht niemols een Enj han."
13 Soont aus dit haud Gott oba niemols to irjent eena von siene Enjel jesajcht, un hee haud uk niemols soo met äant jerät, aus daut en de Schreften† von am jeschräwen steit, aus hee met sien Sän mol jerät haud, nämlich,
"Sat die aun miene rajchte Sied
opp däm Ierenplauz dol,
un sett doa bat ekj diene Fiend soo woa jedeemooticht han,
aus wan ekj dee aus ne Footbenkj,
ver die hanstalen wudd."†
14 Jo, un Gott siene Enjel sent doch aula bloos jeistliche Deena, waut Gott rut schekjt, toom de Menschen to bedeenen, dee daut nochmol aula oawen woaren, waut Gott de Menschen vesproaken haft, dän hee jerat haft.†