3-5 Un soo nämlich saust du de elre Frues lieren, daut see sikj emma soo benämen sellen, aus sikj daut fa een Mensch jehieet, dee sikj gaunz aun Gott han jejäft haft.^† See sellen lieren daut see kjeenem faulsch beschuldjen sellen, un daut see nich derwen Supasch sennen. De elre Frues sellen lieren een goodet Biespell to sennen, om de junge Frues to belieren, woo see äare Mana un Kjinja leewen sellen, un woo see sikj selfst beharschen sellen. De junge Frues sellen lieren en aules een reinet Läwen to fieren, un daut see äa Heim besorjen sellen. See sellen lieren fa aundre Goodet to doonen, un daut see äare ieejne Mana sellen unjadon sennen. Wan see dise Dinja lieren woaren, dan woaren see kjeenem ne Uasoak jäwen, wuaväa see äwa daut Wuat Gottes wudden lastren kjennen.

6 Un sea soo saust du de jinjre Mana oppmuntren, daut see sikj en aules waut see denkjen un doonen, emma selfst beharschen sellen. 7 Un du selfst, motst en aules emma een Väabilt fa de Gleubje sennen, von woo eena emma Goodet doonen saul. Du motst die bewiesen een Liera to sennen, dee sikj emma aun de rajchte Lieren helt, un dee sien Liadeenst emma gaunz iernst nemt. 8 Du motst emma soont räden un lieren waut rajcht es, waut kjeena wudd veachten kjennen. Soo daut onse Jäajna sikj wudden schämen motten, wan see nuscht Schlajchtet von ons wudden nosajen kjennen.

9 Ermon de gleubje Sklowen, daut see äare ieejne Wieets en aules sellen unjadon sennen, un daut see aules soo verechten sellen, daut äare Wieets daut jefaulen wudd, un daut see nich met äare Wieets strieden sellen, wan see äant waut sajen. 10 Un enne Städ daut see von äare Wieets stälen wudden, sellen see leewa bewiesen daut äare Wieets sikj en aules emma gaunz opp äant veloten kjennen, soo daut de Sklowen en aules een goodet Zeichnis sennen wudden, wuaderch de Menschen wudden nieschierich woaren, no de Lieren von de Gott, dee ons jerat haft.

11 De Gleubje sellen lieren een goodet Läwen to fieren, soo aus ekj die daut hia väajeschräwen ha. Wiel Gott haud sien Sän no de Ieed jeschekjt om aulem von de Macht von de Sinden frietomoaken. Un doamet haud hee aulem jewäsen woo leeftolich hee äant es. 12 Jo, un soo brukt Gott siene Leeftolichkjeit^† om ons to belieren, daut wie ons von een gottlooset Läwen wajchdreien sellen, un daut wie ons dän Janka fa daut Weltliche aufsajen sellen. Un wie sellen lieren, daut wie ons en dise Welt selfst beharschen sellen, un daut wie een weiset un jerajchtet Läwen fieren sellen, un daut wie ons emma gaunz aun Gott han jäwen sellen. 13 Un nu luaren wie fa dän frooen Dach, wan ons groota Gott, un Rada Jesus Christus, trigj no de Ieed komen woat. Un soo läwen wie met ne sechre Utsecht, daut hee aule Menschen aun jan Dach wiesen woat, woo harlich hee es. 14 Jesus es nämlich dee, waut sikj selfst aus een Opfa fa ons haud oppjejäft, un soo haud hee ons von een gottlooset Läwen frie jekoft, soo daut wie de Sinden nich mea soo deenen brucken, aus wan wie jeistlich aun dee veskloft wieren. Hee well ons jeistlich rein moaken, soo daut wie fa am een besondret Volkj sennen muchten, waut jieren goode Woakjen doonen well.

15 Du saust de Gleubje lieren, waut ekj die en disen Breef jeschräwen ha, un du saust äant oppmuntren dise Lieren uttofieren, un wan see die nich jehorchen wellen, dan motst du äant vemonen. Ekj jäw die de Vollmacht dise Oabeit to verechten, un soo motst du diene Vollmacht soo uttofieren, daut du kjeenem ne Uasoak jäwen wurscht, wuaväa see die wudden veachten kjennen.