Paulus haud Timotäus Väaschreften jejäft, äwa woo de Vesaumlungen äare Wätfrues unjastetten sullen
5
Timotäus, wan du irjentwäm enne Vesaumlunk, wäajen irjentwaut trajchtwiesen motst, dan doafst du kjeenem utschellen. Nä, du motst dee doch leewa respakjtvoll vemonen. Wan sikj daut om een elren Maun haundelt, dän du trajchtwiesen motst, dan motst du am soo respakjtvoll vemonen, aus wan hee dien Voda wia. Un wan du een jinjren Maun trajchtwiesen motst, dan motst du am soo nat vemonen, aus wan hee dien Brooda wia. 2 Un wan du ne elre Fru wäajen irjent waut trajchtwiesen motst, dan motst du äa soo respakjtvoll vemonen, aus wan see diene Mutta wia. Un wan du ne jinjre Fru trajchtwiesen motst, dan motst du äa soo nat vemonen, aus wan see diene Sesta wia. Un see oba daut du bloos emma ieeboaret wurscht em Senn han, wan du ne jinjre Fru aunräden motst.3 Un Timotäus, see daut de Gleubje, de Wätfrues von äare Vesaumlungen ieren wudden, dee werkjlich auleen un Halploos sent, doamet daut see fa äant vesorjen wudden. 4 Oba wan doa ne Wätfru es, dee gleubje Kjinja ooda Grootkjinja haft, dan sellen see fa de Wätfru vesorjen, un nich de Vesaumlunk. De Wätfrues äare Nokomen sellen nämlich lieren, daut see Gott toieescht em Heim deenen sellen, doamet daut see tus fa äare ieejne Famielje vesorjen wudden. Un doamet sellen see äare Elre dan trigjtolen, doafäa daut see äant hauden oppjebrocht. Wiel Gott jefelt daut wan de elre Menschen, soo aus dit von äare Nokomen je-ieet woat.
5 Oba ne Wätfru waut de Vesaumlunk fa voll unjastetten saul, es nämlich soone dee werkjlich auleen un Halploos es, un dee sikj emma gaunz opp Gott velat, un dee to aule Tieden to am bät, un am emma prachat fa waut äa fält. 6 Un soone waut sikj oba em Vejnieejen† veläft, es nämlich jeistlich doot, uk wan see kjarpalich noch läft. Un dee sellen von äare Vesaumlunk nich unjastett woaren.
7 Timotäus, velang daut von de Gleubje, daut see soo met äare Wätfrues omgonen wudden, aus ekj die daut hia väajeschräwen ha, soo daut kjeena äant fa irjentwaut wudd beschuljen kjennen. 8 Un wan doa oba wäa es, dee nich fa sien Frintschoft vesorjen deit, un dee em besondren nich fa dee vesorcht, waut unja sien Dak wonen, dan bewiest soona daut met sien Läwen, daut hee sikj vom Gloowen aufjesajcht haft. Un soona läft dan een schlajchtret Läwen, aus de Weltmenschen, dee niemols jejleeft hant.
9-10 Un wan ne Vesaumlunk, ne Wätfru en äare Wätfrues Rejista† enschriewen well, om äa to unjastetten, dan doaf soone Fru nich jinja sennen, aus zastich Joa oolt. See mott ne Fru sennen, dee äa Maun emma es tru jewast, un dee fa äare goode Woakjen bekaunt es, un see mott äare Kjinja goot opp jebrocht han. See mott de Framde Menschen emma oppjenomen han, un see mott de Gleubje emma bedeent han, un see mott de Menschen emma jeholpen han, waut en Noot wieren. Jo, un see mott ne Fru sennen, dee emma reed wia, aulahaunt goodet to doonen. Soone Fru doaf ne Vesaumlunk, en äare Rejista enschriewen, om dee aus eene von äare Wätfrues to unjastetten.
11 Un de jinjre Wätfrues, sellen nich en de Vesaumlunk äare Wätfrues Rejista enjeschräwen woaren, wiel wan see Christus uk vespräakjen,† daut see am enne Vesaumlunk emma tru deenen woaren, dan nemt bie äant daut Velangen fa een Maun doch de Äwahaunt, un dan wellen see sikj wada befrieen. 12 Un doamet veschuljen see sikj dan ver aulem, wiel see äare ieeschte Veauntwuatunk nämlich nich soo utfieren, aus see Christus daut vesproaken hant. 13 Jo, un bowen nopp, lieren see ful to sennen, un see gonen von Hus to Hus, un see sent nich bloos ful, see pludren aulewäajen, un see drenjen sikj en aundre äare Sachen mank, un see räden too aulem von soont, waut äant nuscht aun jeit.
14 Un om aul soont aus dit väatobieejen, wudd ekj de jinjre Wätfrues sea to roden, daut see sikj leewa befrieen wudden, un daut see wudden Kjinja han, un daut see sikj dan om äare ieejne Famieljes kjemren wudden. Un soo muchten see onse Jäajna, dan kjeene Uasoak jäwen, wuafäa see schlajchtet von ons, aus Gott sien Volkj, wudden noräden kjennen. 15 Ekj saj junt dit, om junt opp to muntren, wiel doa sent atelje junge Wätfrues, dee von Christus aufjefollen sent, un dee sikj nu aun Soton hoolen.
16 Wan doa en eene Vesaumlunk ne gleubje Fru es, dee mank äa Frintschoft ne halploose Wätfru haft, dan saul see, un nich äare Vesaumlunk, sikj daut äwanämen, fa de Wätfru to vesorjen. Äare Vesaumlunk saul sikj bloos om soone Wätfrues kjemren, dee werkjlich kjeenem hant, dee äant halpen kjennen.
Paulus haud Timotäus Väaschreften jejäft, äwa woo de Gleubje sikj met äare Ooms vehoolen sullen
17 Timotäus, see daut de Gleubje fa de Ooms wudden Respakjt han, dee äare Vesaumlunk goot leiden un fläajen, un daut see äant fa äare jeistliche Oabeit uk goot betolen wudden. Un muchten see de Ooms† besondasch respekjtieren, dee en äare Vesaumlunk sea schaufen, daut Wuat Gottes to prädjen, un dee äant de woare Lieren kloa utlajen. 18 Een Oabeida saul doch fa siene Oabeit betolt woaren, wiel en de Schreften steit jeschräwen, 'Wan een Oss Jeträajd utklunjt, dan saul eena dän nich de Frät toobinjen, soo daut dee nich fräten† kaun.' Un opp een aundre Städ steit jeschräwen,'Wäa jeoabeit haft, haft sikj sien Loon vedeent.'†
19 Un wan doa een Oom es, däm fa waut vekloacht woat, dan saust du de Aunkloag mau dan iernst nämen, wan doa twee ooda dree Zeij sent, dee daut bewiesen kjennen, daut de Oom sikj veschulcht haft. 20 Un de Ooms dee en äare Sinden oba wieda läwen, saust du ver de gaunze Vesaumlunk vemonen, om de aundre Ooms to woarnen, soo daut see sikj fa de Sind ferchten wudden.
21 Timotäus, ekj befäl die ver Gott, un ver Christus Jesus, un ver Gott siene utjewälde Enjel, daut du aules soo utfieren wurscht, aus ekj die daut hia von de Ooms väajeschräwen ha. Un doo kjeenem em verut rechten, ea daut kloa es waut passieet es, un ha fa kjeene Persoon mea Respakjt, aus fa irjent een aundren.
22 Sie nich bosich wäm de Henj opptolajen, om däm aus een Oom entosäajnen. Doo die sien Läwen ieescht mau goot beoobachten, wiel wan daut lota sull rut komen, daut hee enne Sinden jeläft haud, dan wurscht du veauntwuatlich sennen, daut hee aus een Leida en eene Vesaumlunk jedeent haud. Un dan wudd daut soo sennen, aus wan du en siene Sinden met jemoakt hautst. Un paus uk emma fa die selfst opp, daut du die jeistlich emma rein hoolen wurscht.
23 Oba Timotäus, du brukst nich mea bloos† Wota drinkjen. Drinkj doch uk een bät Wien, om dien Moagen haulwa, wiel du nämlich foaken kjrenkjlich best.
24 Doo die een Maun sien Läwen ieescht goot beoobachten, ea du däm aus een Oom ensäajnen wurscht. Wiel wan daut von eenje, aul em verut to seenen jeit, daut see enne Sinden läwen, bie aundre kjemt daut ieescht mau nohäa verem Dach, wan eena dee bäta kjant. 25 Un sea soo es daut uk met de goode Woakjen. Bie eenje kaun eena dee leicht erkjanen, wiel see dee nämlich ver aulem utfieren. Un wan aundre äare goode Woakjen oba uk em Jeheemen utfieren, doawäajen woaren dee nich emma jeheem bliewen. Un soo saust du nich bosich sennen, wäm aus Oom entosäajnen.