Paulus haud Timotäus Väaschreften jejäft, äwa woo de gleubje Sklowen sikj met äare Wieets vehoolen sullen
6
Timotäus, nu schriew ekj die von soont, waut de gleubje Sklowen enne Vesaumlungen aunbelangt, dee nämlich bedwungen sent, fa ongleubje Wieets to oabeiden. See sellen äare Wieets en aules respekjtieren, wiel dan wudden see de Weltmenschen kjeene Uasoak jäwen, wuafäa see Gott een schlajchten Nomen jäwen wudden, un wuafäa see von siene woare Lieren, wudden schlajchtet sajen kjennen. 2 Un de Sklowen waut fa gleubje Wieets schaufen, hant oba uk nich een Rajcht, weinja von äare Wieets to denkjen, bloos wiel see äare jeistliche Breeda sent. Nä, see sellen sikj doch noch dolla fa äare Wieets bemieejen, wiel doamet halpen see äare jeistliche Jeschwista, dee nämlich krakjt soo von Gott beleeft sent aus see.Paulus haud Timotäus Väaschreften äwa faulsche Lierasch jejäft, un äwa woo jefäadlich de Jeltjia es
Timotäus, lia de Gleubje von Ephesus waut ekj die en disen Breef jeschräwen ha, un sporn äant aun dise Väaschreften to jehorchen. 3 Un wan doa oba irjentwäa es dee aundasch lieet, aus ekj die hia jeschräwen ha, dan vestemt soona sikj met däm Harn Jesus Christus siene heelsome Lieren, wuaderch wie daut nämlich weeten kjennen, woo wie Gott toom Jefaulen läwen kjennen. 4 Soone Menschen sent schentlich stolt, wiel see meenen see weeten väl, un see weeten oba werkjlich nuscht. Un enne Städ daut see von jeistliche Dinja werkjlich ne Kjantnis hant, hant see bloos een ojjesundet Velangen, sikj äwa de Bediedunk von Wieed to strieden, un äwa aulahaunt onneedje Froagen. Jo, un äare Aunhenja strieden sikj uk bloos äwa äare faulsche Lieren, un see woaren sikj omzajcht aufjenstich, wiel see nämlich mea weeten wellen aus aundre. Un see spoolen sikj en Partieen, wiel see sikj nich eenjen kjennen, un see sent sikj omzajcht sea mestrusch, wiel see eena von dän aundren beeset noräden. 5 Dise Menschen zanken sikj emma äwa äare vedreide Lieren. Un wiel daut nämlich soo wudd sennen, aus wan doa wäa wia jewast, dee äant de woare Lieren wajch jestolen haud, dan sent see en äare Denkjens Oat gaunz schlajcht jeworden. Jo, un see jleewen, daut wan eena no äare Meenunk no fa Gott läft, dan es daut een Wajch wuaderch see kjennen rikj woaren.
6 Oba wäa tofräd es met waut hee haft, un dee Gott toom Jefaulen läft, fa däm es daut soo aus wan hee jeistlich sea rikj es. 7 Un soo well wie doch tofräd sennen met waut wie hant, wiel aus wie to Welt jekomen wieren, dan haud wie nuscht enne dise Welt nenn jebrocht. Un daut es uk secha, daut wie nochmol nuscht woaren met ons metnämen kjennen, wan wie nochmol stoawen woaren. 8 Un wan wie dan Äten un Kjleeda hant, dan ha wie doch aules waut ons fa dit Läwen fält. Un doamet sull wie dan tofräd sennen, un ons nich met Jelt beschaftjen.
9 Oba wäa jieren rikj sennen well, woat sikj enne Vesieekjungen vebeislen, wiel dee lat sikj aulahaunt jankren, un dan prooft dee derch väle domme un schädliche Wäaj rikj to woaren. Un met aul soont, rant hee sikj dan soo en veschiedne Trubbels faust, aus wan een Tia sikj en eene Faul veschlenjt. Un doamet deit soona sikj daut Läwen dan gaunz vedoawen un venichten. 10 Aul soone Trubbels entstonen doch, wiel de Jeltjia soo aus ne Wartel es, wuavon aulahaunt beeset oppkjemt. Jo, un doa sent uk atelje Gleubje dee wäajen soone Jeltjia aus dit, vom Gloowen auf jewaundat sent, un dee sikj daut Läwen utnoms schwoa jemoakt hant.
Paulus siene latste Väaschreften aun Timotäus
11 Oba du leefsta Timotäus, best Gott sien Deena,a un soo wäa die doch opp latste, jäajen de Jeltjia, un jäajen aul dise Jelt Trubbels. Moak daut dien Ziel een jerajchtet Läwen to fieren, un daut du emma soo ver Gott läwen wurscht, aus am daut jefaulen wudd. Jo, un see daut du die uk emma gaunz opp Gott veloten wurscht, un daut du aundre Menschen emma leewen wurscht, un sie met aulem jeduldich un saunftmootich, uk wan see die wadastonen. 12 Un soo aus een Feita sikj sea bemieecht, wan hee oppspell feiten deit, soo bemieej die emma soo to läwen, aus eena dee sikj gaunz opp de woare Lieren velat. Wiel wäa sikj jeistlich soo aus dit bemieecht, es soo aus een Feita, dee fa soont kjamft waut goot es. Jo, un see daut du Gott dan uk emma soo deenen wurscht, aus eena dee daut eewje Läwen aul haft. Un doo daut oba nich vejäten, woo Gott die haud enjelot, daut eewje Läwen aun to nämen, un daut du daut dan uk ver väle Zeijen kloa bekjant hautst, daut du die opp Christus, fa daut eewje Läwen veloten hautst.
13 Oba Timotäus, wie stonen nu ver aundre Zeijen. Jo, wie stonen ver dän Gott, dee aules daut Läwen jejäft haft, un ver dän Christus Jesus, dee brow ver dän Harscha Pontius Pilatus jekomen wia, un dee am een kloaret Bekjantnis, von de Woarheit jejäft haud. 14 Un soo befäl ekj die nu ver dise Zeijen, daut du dän Har Jesus Christusb emma soo deenen wurscht, daut kjeena die fa irjent waut wudd beschuljen kjennen, un daut du dan uk emma soo läwen wurscht, bat Christus aun jan Dach trigj komen woat. 15 Jo, un hool daut doch uk emma em Denkj, daut Christus krakjt dan trigj no Ieed komen woat, wan Gott daut fa am bestemt haft. Un wan wie hia von Gott räden, dan es doch de wundaboara Gott jemeent, dee nämlich dee eensja es, dee äwa aules de Vollmacht haft, un dee de Kjennich von aule Kjennichs es, un dee de Har von aule Harn es. 16 Hee es dee eensja dee onstoaflich es, un hee wont en een Licht waut soo dach es, daut kjeena sikj aun am nodren kaun. Kjeena haft am jeemols jeseenen, un kjeena woat am jeemols seenen kjennen. Un wiel hee soo groot es, dan muchten aule Menschen am doch emma ieren, un mucht hee eewich äwa aules de Vollmacht han. Jo, soo lot daut mau sennen!
17 Timotäus, woarn de Gleubje dee väl Jelt hant, daut see sikj nich väl meenen wudden, un daut see sikj nich opp äa Rikjdom veloten wudden, waut see met eemol haustich, aula velieren kjennen. Befäl äant daut see sikj leewa gaunz opp Gott veloten wudden, dee ons nämlich aulesc rikjlich tookomen lat, om daut wie daut vejnieejen kjennen. 18 Sporn äant aun met aundre leeftolich to sennen, un daut see fa aundre, doano väl goode Woakjen doonen wudden, aus see nämlich väl Jelt hant. Un lia äant daut see met äa Jelt wudden friejäwrich sennen, un daut see emma wudden reed sennen, aundre met to halpen. 19 Opp soone Wajch, woaren see daut woare Läwen nu aul erfoaren kjennen, un doamet woaren see sikj een grootet jeistlichet Rikjdom em Himmel toopspoaren, soo daut see en daut tookjinftje Läwen, een gooden Aunfank kjennen han.
20 Leefsta Timotäus, see daut du de woare Lieren, emma tru wieda lieren wurscht, waut Christus die aunvetrut haft, un ha nuscht met irjent gottloose Jeplaupad to doonen. Jo, un ha oba uk nuscht met de soo jenande 'Kjantnis' to doonen, waut de faulsche Lierasch nämlich emma brucken, om jäajen Christus siene woare Lieren to strieden. 21 Bliew gaunz von soone faulsche Lieren Wajch, wiel doa sent aul atelje Gleubje, dee soone Lieren bekjant hant, un dee nu von dän woaren Gloowen auf jewaundat sent.
Un toom Schluss Timotäus, wudd ekj die, un aul de Gleubje wenschen, daut Gott junt wudd leeftolich sennen.