Paulus haud Timotäus Väaschreften jejäft, äwa waut fa Mana enne Vesaumlunk, aus Äwasechta deenen durwen
3
Daut Sprechwuat sajcht, 'Wan een Maun, von Hoaten een Velangen haft, een Äwasechta† äwa ne gleubje Vesaumlunk to sennen, dan well hee ne ieeboare Oabeit doonen.' Waut dit Sprechwuat sajcht, es de Woarheit, un soo es daut dan soont, wuaropp eena sikj gaunz veloten kaun. 2 Wäa Äwasechta sennen well, mott een Mensch sennen, dän kjeena fa irjentwaut beschuljen kaun. Hee mott een trua Maun von eene Fru sennen, un hee mott jeistlich waka sennen. Hee mott sikj veninftich vehoolen, un hee mott sikj selfst beharschen kjennen. Hee mott framde Menschen wellich aus Jast oppnämen, un hee mott fäich sennen, daut Wuat Gottes kloa uttolajen. 3 Wäa Äwasechta sennen well, doaf nich een Supa sennen, un hee doaf nich een Mensch sennen, dee schwind met Jewault omjeit. Nä, hee mott leewa saunftmootich sennen, un nich zenkjisch ooda jeltjierich. 4 Hee mott sien ieejnet Heim soo vewaulten kjennen, daut siene Kjinja am jehorchen wudden, un soo daut see am en aules respekjtieren wudden. 5 Dit es sea wichtich, wiel woo kaun eena een gooda Vewaulta äwa Gott siene gleubje Vesaumlunk sennen, wan eena nich äwa sien ieejnet Heim vewaulten kaun? Daut jeit doch nich.6 Wäa Äwasechta sennen well, doaf em Gloowen nich een Nielinkj sennen, soo daut hee nich met eemol stolt woaren wudd, daut hee enne Vesaumlunk een huaget Aumt haud. Un met siene Stoltheit wudd hee sikj dan krakjt soo ver Gott veschuljen aus de Diewel, dän Gott fa siene Stoltheit vedaumt haud. 7 Un nich bloos daut, wäa Äwasechta sennen well, mott enne Jesalschoft aus een gooda Maun bekaunt sennen. Sonst wudden de Onbekjieede, von am schlajchtet wieda vetalen, un doamet wudd hee sikj jeistlich soo en dän Diewel siene Faul veschlenjen, daut hee sikj sien Deenst gaunz vedoawen wudd.
Paulus haud Timotäus Väaschreften jejäft, äwa waut fa Mana enne Vesaumlunk, aus Diakonen† deenen durwen
8 Un de Mana waut jie en eene Vesaumlunk, aus Diakonen ensäajnen wellen, motten uk ieeboare Mana sennen. See motten emma opprechtich sennen, un sajen waut see werkjlich meenen, soo daut eena sikj opp äant veloten kaun. Un see derwen uk nich Supasch sennen, un see derwen nich Mana sennen, dee sikj daut Jelt met onveschämde Haundels toop kleiwen. 9 See motten sikj emma met een kloaret Jewesse aun de woare Lieren hoolen, waut verhäa nämlich onbekaunt wieren, un waut Gott ons nu openboat haft. 10 Oba ea jie dise aus Diakonen oppnämen, mott jie dee ieescht aufproowen. Un wan kjeena dee fa irjent waut beschuljen kaun, dan lot äant enne Vesaumlunk deenen.
11 Un krakjt soo motten de Frues† een ieeboaret Läwen fieren, dee en eene Vesaumlunk deenen. See motten nuscht von Menschen wieda vetalen, wuaderch de Menschen een schlajchten Nomen kjriejen wudden, un see sellen jeistlich waka sennen, un see sellen en aules waut see doonen, emma gaunz tru sennen.
12 Een Diakon saul een trua Maun von eene Fru sennen, un hee saul siene Kjinja goot opp ertrakjen, un hee saul een gooda Vewaulta äwa sien ieejnet Heim sennen. 13 Daut es sea wichtich daut een Diakon dise Väaschreften jehorcht, wiel aul de Diakonen waut äa Aumt goot utfieren, woaren fa äaren gooden Deenst huach aunerkjant woaren. Un dan woaren see uk emma brow, von äa Gloowen aun Christus Jesus, wieda vetalen kjennen.
Paulus haud Timotäus denkjen jeholpen, woo de gleubje Vesaumlungen de woare Lieren vom Gloowen unjastetten un oppbewoaren sullen
14-15 Timotäus, un wan ekj uk hopen doo, daut ekj boolt woa bat doa no die komen kjennen, doawäajen schriew ekj die dise Väaschreften nu, wiel daut kunn met eemol soo rom komen, daut ekj nich fuaz woa bat doa komen kjennen. Un soo kaust du de Gleubje, aules utlajen waut ekj die hia jeschräwen ha, soo daut see weeten kjennen, woo see aus Gott siene Kjinja, sikj en sien jeistlichet Hushault vehoolen sellen. Un wan wie hia von Gott sien Hushault räden, dan sent doamet siene jeistliche Vesaumlungen jemeent. Un wiel dise Vesaumlungen to dän läwendjen Gott jehieren, dan es daut sea wichtich, daut Gott siene Kjinja weeten wudden, woo see sikj vehoolen sellen, wan see sikj vesaumlen. Wiel Gott siene Vesaumlungen sent jeistlich soo aus de Stendasch waut een Hus stoakj moaken, wiel see sent veauntwuatlich de woare Lieren tru opp to bewoaren.
16 Dise woare Lieren, dee verhäa onbekaunt wieren, un dee Gott ons nu to onse Tiet openboat haft, sent werkjlich sea wundaboa. Wiel dee wiesen ons, woo Christus daut fa ons haft mäajlich jemoakt, daut wie Gott toom Jefaulen läwen kjennen.
Un wie bekjanen waut Gott ons von Christus openboat haft, wan wie dit Leet sinjen, nämlich,
Hee wia kjarpalich aus een Mensch, von Fleesch un Bloot, no de Ieed jekomen,
un Gott sien Jeist haud bewäsen, daut hee een jerajchta Mensch wia.
De Enjel hauden am beoobacht aus hee oppe Ieed wia,
un von am wort aulewäajen manke Nich-Juden wieda jeprädicht.
Menschen de Welt äwa hauden am aunjenomen,
un Gott haud am en dän wundaboaren Himmel oppjenomen.