Paulus haud Timotäus Väaschreften jejäft, äwa woo de Gleubje enne Vesaumlungen bäden sellen, soo daut Menschen wudden jerat woaren
2
Daut ieeschte un wichtichste waut ekj die nu wudd aunspornen to doonen, es daut du de Gleubje enne Vesaumlungen lieren wurscht, daut see fa aule Menschen bäden sellen. Jo, see sellen Gott bedden fa waut äant fält, un see sellen uk fa aundre bäden wan äant waut fält, un see sellen am fa aules Dank sajen, fa waut hee fa äant jedonen haft. 2 Un see sellen uk fa de Kjennichs bäden, un fa aul de huachbeaumte, daut see soo rejieren wudden, daut wie aus Gott sien Volkj, en Ru un Fräd em Launt wudden läwen kjennen, un daut wie soo ver Gott un Menschen wudden läwen kjennen, aus rajcht es.3-4 Wan wie soo aus dit fa aule Menschen bäden, dan sitt Gott ons daut fa goot aun, un am jefelt daut. Daut es Gott, ons Rada, sien Velangen, daut aule Menschen de woare Lieren kloa vestonen wudden, un daut see wudden jerat sennen.
5 Dise Radunk es nich bloos fa eenje Menschen, wiel doa es bloos een Gott, ver dän aule Menschen veauntwuatlich sent, un doa es bloos een Mensch, dee tweschen Gott un aule Menschen vemedlen† kaun, nämlich Christus Jesus. 6 Un wäa jerat sennen well mott weeten, daut Jesus sien ieejnet Kjarpa, aus een Opfa fa aule Menschen oppjejäft haud, soo daut dee waut dan jleewen wudden, von Soton siene jeistliche Sklowarie wudden frie komen kjennen.
Un daut wia derch Jesus sien Doot, daut Gott daut krakjt to de rajchte Tiet openboat haud, daut hee aule Menschen raden well. 7 Un daut es wiel ekj dise Bootschoft vebreeden sull, daut Jesus mie aus sien Apostel, un Prädja, un Liera enjesäajent haud. Dit es werkjlich soo, un ekj lieej kjeenem waut väa! Jesus haft mie werkjlich rutjeschekjt, om de Nich-Juden, de Woarheit uttolajen, soo daut see dan uk aun am wudden jleewen kjennen.
Un doawäajen es daut dan soo wichtich, daut Gott sien Volkj fa aule Menschen bäden saul.
Paulus haud Timotäus Väaschreften jejäft, äwa woo Mana un Frues sikj enne Vesaumlunk vehoolen sullen
8 Un soo bedd ekj, daut wuaemma de Gleubje von Ephesus sikj vesaumlen, daut de Mana waut en äare Vesaumlunk bäden, dan uk soone Mana wudden sennen, dee jeistlich een reinet Läwen fieren,† un dee nich oajalich un zenkjisch sent.
9 Un de Frues enne Vesaumlungen, bedd ekj daut see sikj veninftje un paussende Kjleeda auntrakjen wudden. Un daut see sikj aunstendich vehoolen wudden, un daut see sikj nich met straume Zoppen, un met Golt un Parlen, un met diere Kjleeda, wudden oppfaulent moaken. 10 Nä, see sellen sikj leewa met soone goode Woakjen auntrakjent moaken, aus waut ne Fru emma deit, dee fa Gott läft.
11 Un wan de Gleubje sikj vesaumlen, dan sellen de Frues em Stellen lieren, wan daut Wuat Gottes von een Maun utjelajcht woat. Un see sellen dän Liera gaunz unjadon sennen. 12 Un ekj vebeed daut ne Fru, de Mana daut Wuat Gottes utlajen wudd, un daut see de Vollmacht äwa een Maun wudd han. Nä, enne Vesaumlunk sellen de Frues leewa stell sennen.
13 Daut es doch de Mana äare Veauntwuatunk, de Vesaumlunk to leiden, wiel Gott haud Adam toieescht erschaufen, un nohäa haud hee Eva jemoakt.† 14 Un daut wia uk nich Adam, dee von Soton hinjat Licht jefieet wort, daut wia Eva. Eva haud sikj von Soton veleiden loten, un haud Gott sien Jeboot nich jehorcht, un soo wia see dan enne Sinden jeroden.† 15 Oba trotzdäm woat Gott aul de Frues raden,† dee äare Mana woaren unjadon sennen, un dee äare Kjinja goot opp ertrakjen woaren. Jo, un see motten sikj dan uk emma gaunz opp Gott veloten, un aundre Menschen leewen, un see motten jeistlich uk emma een reinet Läwen fieren, un sikj aunstendich vehoolen.