Paulus haud de gleubje Tessalonicha erkjläat, waut doa noch aula passieren mott, ea de Har trigj komen woat, un waut de jesazloosa Mauna dan noch utfieren woat
2
1-2 Leewe jeistliche Jeschwista, wie wellen junt nu von de Tiet waut schriewen, wan ons Har Jesus Christus trigj no de Ieed komen woat, wan Gott ons nämlich met däm Harn Jesus toop brinjen woat. Wie prachren junt, daut wan jie hieren, daut de Har aul saul trigj jekomenb sennen, daut jie junt dan nich fuaz oppräajen wudden, ooda daut jie junt nich fuaz enjsten wudden. Nä, un wan de Menschen uk sajen, daut de Heilje Jeist äant daut saul openboat han, daut de Har aul trigj jekomen es, ooda wan see sajen daut see daut en eene Bootschoft von ons sellen jehieet han, ooda wan see sajen daut see daut en een Breef von ons sellen jeläst han, dan räacht junt nich opp doawäajen, wiel daut stemt nich.3 Lot junt opp kjeene Wajch von irjentwäm hinjat Licht fieren, wiel de Har woat nich ea trigj no de Ieed komen, ea väle Menschen sikj gaunz jäajen Gott dreien woaren, wan daut nämlich verem Dach komen woat, wäa de jesazloosa Maun es, fa däm daut aul bestemt es daut am woat venicht woaren. 4 Wan de jesazloosa Maun äwadäl komen woat, dan woat hee sikj jäajen Gott hanstalen, un sikj äwa aules hecha häwen, waut Menschen Gott nanen, ooda waut see aus Gott aunbäden. Un wiel daut dän jesazloosa Maun sien Velangen sennen woat, daut de Menschen am aus Gott aunbäden sellen, dan woat hee sikj en Gott sien Tempel, opp dän Troon dol saten, un soo woat hee sikj ver de Menschen, aus Gott aufjäwen.
5 Junt denkjt daut doch goot, aus ekj noch bie junt wia, daut ekj junt von dise Dinja vetald. 6 Un soo weet jie doch uk wäac daut es, dee dän jesazloosen Maun nu noch opphelt, soo daut hee sikj ieescht mau dan, aune Welt woat openboaren kjennen, wan Gott daut fa am bestemt haft. 7-8 Un wan Soton uk aul soo, met siene jeheeme Macht enne Welt schauft, daut de Menschen sikj jäajen Gott siene Jesazen dreien, dan fält aul mau bloos, daut Gott dänd dan ieescht ute Stich nämen wudd, dee dän jesazloosen Maun nu noch opphelt. Un doamet woat daut dan openboat woaren, wäa de jesazloosa Maun es. Daut es nämlich de beesa Maun, dän de Har bloos met sien Wuat wajchschaufen woat, un dän hee met sien wundaboaren Jäajenwuat enne Grunt brinjen woat, wan hee nochmol trigj no de Ieed komen woat.
9 Oba ea de Har dän beesen Maun soo aus dit bestrofen woat, dan woat Soton dän beesen Maun ieescht ne groote Macht jäwen, om aulahaunt Wundatieekjens un Faulschheiten to schaufen, wuamet hee sikj dan aus Gott aufjäwen woat. 10 Un de beesa Maun woat de Menschen, waut dan nochmol woaren eewich veloaren gonen, met aulahaunt hinjarigjsche un ojjerajchte Woakjen hinjat Licht fieren. Wiel aus see jehieet hauden woo see kunnen jerat woaren, dan wia äant de Woarheit nich soo väl wieet jewast, daut see daut aunnämen wudden, soo daut see kunnen jerat sennen. 11 Un wiel äant de Woarheit nich wichtich wia, dan woat Gott äant ne groote Macht äwa komen loten, waut äant dan soo hinjat Licht fieren woat, daut see dän beesen Maun aules jleewen woaren, wan hee äant väalieejen woat. 12 Jo, un soo aus dit woat Gott de Menschen dan nochmol aun de Onwoarheit äwajäwen, om aul dee too vedaumen, waut sikj daut leewa, met de Ojjerajchtichkjeit woaren scheen gonen loten, aus daut see de Woarheit jleewen wudden.
Paulus haud de gleubje Tessalonicha Moot toojesproaken
13 Oba leewe jeistliche Jeschwista, dee von dän Harn Jesus beleeft sent, wie kjennen nich aundasch, aus daut wie Gott em jebät emma dank sajen fa junt, wiel Gott haud junt aul von de Aunfank, von de Erschaufunk jewält,e daut jie sullen jerat woaren. Un daut jie sullen jerat woaren, wia dan nämlich doaderch passieet, daut de Heilje Jeist junt fa Gott oppoat jesat haud, un doaderch daut jie junt opp de Woarheit veloten hauden. 14 Un daut wia fa dise nämelje Radunk daut Gott junt enjelot haud, aus jie de goode Norecht von ons jehieet hauden. Un waut Gott fa junt em Senn haud, aus hee junt enjelot haud, wia daut jie jun Poat, von aul daut Wundaboaref kjriejen muchten, waut nämlich to dän Harn Jesus Christus jehieet.
15 Un soo, leewe jeistliche Jeschwista, blieft jeistlich stoakj, un hoolt junt aun de Lieren faust, waut wie junt perseenlich un schreftlich äwajäft hauden.
16-17 Gott leeft ons un jeft ons dän Troost un de Jewesheit, daut wie aules nochmol fa de Eewichkjeit kjriejen woaren, waut de Har ons wäajen siene Leeftolichkjeitg vesproaken haft. Un nu bäd wie direkjt to dän Harn Jesus Christus, un to Gott ons Voda, daut see junt ennalich Moot jäwen wudden, un daut see junt de Krauft jäwen wudden, soo daut jie emma soo räden un läwen wudden, aus Gott daut nämlich jefaulen wudd.