Paulus haud fa de gleubje Tessalonicha jebät un haud äant jefroacht, daut see fa am un fa siene Metoabeida bäden sullen
3
Un schlieslich prachren wie junt, leewe jeistliche Jeschwista, daut jie fa ons bäden wudden, daut wan wie dän Harn siene Bootschoft wieda prädjen, daut siene Bootschoft sikj dan uk soo bosich wieda vebreeden wudd, aus sikj daut bie junt vebreet haft, un daut siene Bootschoft dan uk aulewäajen soo wudd je-ieet woaren, aus jie daut ieren. 2 Un bät uk daut Gott ons von de vedreide un beese Menschen raden wudd, dee ons vefoljen wan wie prädjen, wiel nich aule Menschen sent gleubich. 3 Un wan Menschen nich tru sent, doawäajen es de Har oba emma tru, un soo kjenn wie ons opp am veloten, daut hee junt jeistlich stoakjen woat, un daut hee junt von dän beesen Fient beschitzen woat. 4 Un wiel jie jeistlich met däm Harn toop ve-eenicht sent, dan velot wie ons doaropp, daut jie aules soo utfieren wudden, aus wie junt befolen hauden, un daut jie daut uk wieda soo doonen woaren. 5 Un wie bäden daut de Har junt soo en june Jedanken leiden wudd, daut jie Gott siene Leew emma bäta vestonen wudden, un daut† jie dan uk soo staunthauft sennen wudden, aus Christus staunthauft es.Paulus haud de gleubje Tessalonicha jewoarnt, daut see een veauntwuatlichet Läwen fieren sullen
6 Oba leewe jeistliche Jeschwista, wie schriewen junt aus soone Mana, dee vom Har Jesus Christus de Vollmacht hant, fa am to prädjen. Un soo befäl wie junt nu, daut jie junt von aul de jeistliche Jeschwista trigjtrakjen wudden, waut doa bie junt bloos ful sent, un dee nämlich nich soo läwen, aus wie junt jelieet hauden. 7-8 Wie befälen junt von soone trigjtotrakjen, wiel jie weeten doch aul woo jie aundasch läwen sellen, om ons Biespell no to moaken. Wiel aus wie bie junt wieren, dan haud wie nich een onveauntwuatlichet Läwen jefieet, un wie hauden uk nich met aundre bloos emsonst met jejäten. Nä, wie hauden doch emma krakjt daut Jäajendeel jedonen, un schauften nämlich Dach un Nacht, soo daut wie kjeenem belausten wudden. 9 Un wan wie dan uk selfst jeschauft hauden, dan wia daut oba nich, wiel wie nich een Rajcht aun jun Methalp hauden. Nä, wie wullen fa junt een Biespell sennen, waut jie nomoaken sullen.
10 Waut wie junt hia schriewen es junt doch aul bekaunt, wiel aus wie bie junt wieren, dan befool wie junt, daut wäa nich oabeiden well, sull nich äten. 11 Un soo schriew wie junt nu wada äwa dise Dinja, wiel wie hieren daut doa noch emma soone bie junt sent, dee nich een veauntwuatlichet Läwen fieren. See schaufen äwahaupt nich, un see moaken sikj daut bloos met aundre äare Sachen drock, waut äant nämlich nuscht aun jeit. 12 Oba wie aus Mana, dee vom Harn Jesus Christus de Vollmacht hant, fa am to prädjen, befälen un spornen dee von junt aun, waut doa soo onveauntwuatlich sent, daut jie junt mau berujen wudden, un daut jie selfst schaufen wudden, soo daut jie fa junt selfst wudden Äten kjeepen kjennen. 13 Oba de äwaje, leewe jeistliche Jeschwista, bedd wie daut jie nich wudden meed woaren, von daut Rajchte to doonen.
14 Un wan doa en june Vesaumlunk wäa es, dee dise Väaschreften nich jehorchen well, waut wie junt hia schriewen, dan sell jie däm ver aulem rut tieekjnen, un met däm sell jie dan nich mea Jemeenschoft han, soo daut hee sikj schämen wudd. 15 Oba talt däm nich aus jun Fient, un vemont am leewa aus een Brooda.
Toom Schluss haud Paulus de gleubje Tessalonicha Gottes Säajen jewenscht
16 Wie bäden direkjt to dän Harn Jesus, von dän de Fräd nämlich häakjemt, daut hee junt emma en aule Omstend, dän ennalichen Fräd jäwen wudd. Jo, un mucht de Har junt dan uk wieda biestonen.
17 Ekj sie Paulus, un ekj schriew junt disen Aufscheetsgruss selfst, en miene ieejne Hauntschreft, waut nämlich Bewies es, daut dis Breef werkjlich von mie kjemt. Jo, dit es woo ekj daut en aul miene Breew emma doo.†
18 Ons jebät es daut de Har Jesus Christus junt aula leeftolich sennen wudd!