Ekj sie Paulus, un Silas un Timotäus sent hia met mie toop, un wie schekjen disen Breef aun aul de Gleubje, dee sikj en de Staut von Tessalonich vesaumlen, un dee to Gott, onsen Voda jehieren, un to onsen Har Jesus Christus.^†

2 Wie jreesen junt met dän Wunsch, daut ons Voda Gott, un de Har Jesus Christus junt wudden leeftolich^† sennen, un daut see junt Fräd jäwen wudden.

3 Leewe jeistliche Jeschwista, wie kjennen nich aundasch, aus daut wie Gott, em jebät emma dank sajen fa junt, waut uk mau gaunz rajcht es soo, wiel jie veloten junt emma dolla opp Gott, un wiel jie junt aula emma dolla leewen. 4 Un doawäajen sent wie sea stolt opp junt, wan wie to de Gleubje von Gott siene aundre Vesaumlungen von junt räden, un wie sent besondasch stolt, von woo jeduldich un tru jie junt emma opp Gott veloten, wan jie wäajen aul june Vefoljunk un Trubbels sea hanhoolen motten. 5 Jo, un wan jie fa jun Gloowen hanhoolen, un jie veloten junt doawäajen oba tru opp Gott, dan es jun Läwen Bewies, daut Gott een jerajchta Rechta es, en däm daut wan hee aulem nochmol rechten woat, dan woat hee daut uk bekaunt moaken, daut jie een Poat en siene Rejierunk woaren han. Jo, un daut es doch krakjt wiel jie junt von Gott rejieren loten, daut jie nämlich soo hanhoolen motten. 6 Un wiel Gott jerajcht es, dan woat hee june Vefolja nochmol soo met Trubbels trigjtolen, aus see junt nämlich trublen.

7-8 Oba fa dee von junt, dee fa jun Gloowen vefolcht woaren, woat Gott nochmol met ons toop Ru jäwen, wan hee dän Harn Jesus vom Himmel openboaren woat. Jo, un aun jan Dach woat de Har aus Rechta, met siene majchtje Enjel toop, en Fiaflaumen no de Ieed komen, un dan woat hee de Weltmenschen rechten, dee Gott nämlich nich jekjant hauden, un dee de goode Norecht, von dän Harn Jesus, nich aunjenomen hauden. 9 Un dan woat de Har äant eewich von siene Jäajenwuat, un von siene wundaboare Macht wajch driewen, un soo woat hee äant eewich bestrofen. 10 Un dan woat hee no siene oppoat jesade un gleubje Menschen komen, soo daut see am dan woaren ieren un bewundren kjennen. Un wiel jie onse Bootschoft jejleeft hant, dan woa jie doa uk met äant toop sennen, wan see am aun jan Dach aunbäden.

11 Un wiel jie dän Harn aun jan Dach, met de aundre Gleubje toop aunbäden woaren, dan bäd wie emma to aule Tieden fa junt, daut jie dan uk soo läwen wudden, aus sikj daut fa soone Menschen jehieet, dee Gott haud enjelot, to sien Volkj to jehieren. Un wie bäden uk, daut Gott junt de Krauft jäwen wudd, soo daut jie aul daut goode wudden utfieren kjennen, waut junt jankat, un daut jie soo läwen wudden, aus jun Gloowen daut von junt velangen wudd.

12 Wie bäden dise Dinja, soo daut aundre dän Harn, wäajen junt ieren wudden, un soo daut junt dan uk wudd je-ieet woaren, wiel jie met däm Harn toop ve-eenicht sent. Jo, un mucht aul dit nämlich doano passieren, aus ons Gott, un ons Har Jesus Christus junt leeftolich sent.