3
1-4 Jo, wie wullen junt sea jieren wada seenen, wiel wie wisten nich woo junt daut em Jeistlichen jegonen haud. Un aus wie soo äwa junt jeduat hauden, daut wie daut schlieslich nich lenja uthoolen kunnen, dan beschloot wie daut bloos ekj un Silas en de Staut von Athen trigj bliewen wudden, un daut wie ons jeistlicha Brooda Timotäus, no junt schekjen wudden. Timotäus es Gott sien Deena, un hee es ons Metoabeida, dee met ons met schauft, wan wie de goode Norecht, von Christus wieda prädjen, un soo haud wie am no junt jeschekjt, om junt em Gloowen to stoakjen un to treesten, soo daut jie jeistlich nich wudden schaubich woaren, wan junt doa soo vefolcht wort.Daut jie met ne Vefoljunk räakjnen musten, haud jie doch goot jewist, wiel aus wie bie junt wieren, dan haud wie junt daut doch aul em verut jesajcht, daut Gott daut fa ons aus sien Volkj bestemt haft, daut wie de Vefoljunk derch moaken motten. Un daut es waut junt dan uk passieet wia, soo aus jie daut dan aul selfst erfoaren hant.
5 Jo, un krakjt doawäajen wull wie junt jieren wada seenen, wiel wie wisten nich woo junt daut jeistlich jegonen haud. Un aus ekj soo äwa junt jeduat haud, daut ekj daut nämlich nich lenja uthoolen kunn, dan schekjt ekj Timotäus no junt, soo daut hee utfinjen kunn, woo jie em Gloowen stunden, un auf Soton, de Vesieekja junt met eemol soo aufjeprooft haud, daut jie vom Gloowen aufjefollen wieren. Un wan jie vom Gloowen aufjefollen wieren, dan wia onse Oabeit bie junt vejäfs jewast.
Paulus haud de gleubje Tessalonicha jeschräwen, von woo hee sikj fa dän gooden Berecht jefreit haud, dee Timotäus am von äant trigj jebrocht haud
6 Oba nu daut Timotäus von junt trigj jekomen es, dan haft hee ons von junt een gooden Berecht jebrocht. Un hee vetald ons nämlich, von woo jie junt emma tru opp dän Harn veloten, un daut jie am uk emma tru leewen, un daut jie emma frooe Jedanken von ons hant, un daut jie ons uk krakjt soo jieren wada seenen wellen, aus wie junt. 7 Leewe jeistliche Jeschwista, Timotäus haft ons een gooden Berecht von jun Gloowen aum Harn jebrocht, un doawäajen sent wie sea jetreest, uk wan wie hia wäajen aulahaunt Noot un Trubbels lieden motten. 8 Wiel nu kjenn wie wada mootich wieda läwen, wan jie junt staunthauft opp dän Harn veloten.
9 Un soo kjenn wie Gott nich sea jenuach danken, fa aul de Freid waut jie ons brinjen, wan wie ver Gott em jebät komen. 10 Un wie prachren Gott Dach un Nacht emma gaunz drinjent, daut wie junt perseenlich wada wudden seenen kjennen, un daut wie junt atelje Lieren bäta wudden utlajen kjennen, wua junt daut noch emma fält.
11-12 Wie bäden daut de nämelja Gott, dee ons Voda es, un daut ons Har Jesus, ons oppe Wajch no junt fieren muchten, un daut de Har junt halpen wudd, soo daut jie Utnoms väl Leew wudden han, un soo daut jie junt omzajcht emma dolla leewen wudden, un daut jie aundre dan uk soo leewen wudden, aus wie nämlich Utnoms väl Leew fa junt hant. 13 Jo, un mucht jie doch soo Utnoms väl Leew han, daut jie ennalich wudden jestoakjt woaren, soo daut jie ver Gott ons Voda, een oppoat jesadet Läwen fieren wudden, un soo daut kjeena junt fa irjent waut wudd beschuljen kjennen, wan ons Har Jesus Christus, nochmol met aul siene oppoat jesade Menschen toop, trigj komen woat.