Paulus haud de gleubje Tessalonicha denkjen jeholpen woo hee, un Silas, un Timotäus, nich vejäfs no äant jekomen wieren
2
Leewe jeistliche Jeschwista, jie weeten doch selfst, daut wie ons nich vejäfs bie junt enjefungen hauden. 2 Nä, onse Bootschoft haud bie junt doch väl jeleist, wiel wan wie verhäa, en de Staut von Filippi, uk aul väl jeläden hauden, un wan ons doa uk sea hunjsch behaundelt wort, soo aus junt daut nämlich aul bekaunt es, doawäajen haud Gott ons dän Moot jejäft, soo daut wie siene goode Norecht, brow met junt metdeelen kunnen, uk wan doa bie junt uk soone wieren, dee ons sea wadastunden. 3 Un aus wie junt toom Gloowen äwaräden deeden, dan jinkj ons daut nich om irjentwäm hinjat Licht to fieren, ooda wiel wie waut beeset em Senn hauden, ooda wiel wie irjentwäm waut enbillen wullen. 4 Nä, aus wie no junt jekomen wieren, dan kjeem wie aus soone Mana, dee Gott aufjeprooft haud, un dee hee tru befungen haud, de goode Norecht wieda to prädjen. Un soo prädjen wie aus soone Mana dee Gott tru befungen haft, un nich aus soone dee Menschen toom Jefaulen läwen. Nä, wie prädjen Gott toom Jefaulen, dee daut nämlich uk emma em Betracht nemt, waut wie em Senn hant.5 Jie weeten doch daut waut wie hia sajen soo es, wiel aus wie bie junt wieren, dan haud wie junt doch niemols derche Bloom aunjerät, un wie hauden ons doch uk niemols faulsch oppjefieet, wiel wie von junt wullen Jelt han. Gott kaun bezeijen, daut waut wie hia sajen soo es. 6 Wie aus Christus siene Apostela hauden daut doch goot von de Menschen velangen kunt, daut see ons aus Apostel ieren sullen, un daut see ons fa voll unjastetten sullen, oba daut ha wie niemols von junt, ooda von irjent sonst wäm velangt. 7 Nä, aus wie bie junt wieren, dan haud wie junt doch emma soo nat behaundelt, aus wan ne Mutta no äare kjliene Kjinja oppaust. 8 Un wiel wie junt soo goot wieren, dan haud wie junt de goode Norecht uk sea jieren met jedeelt, un nich bloos daut, jie wieren ons nämlich soo leew jeworden, daut wie ons gaunz fa junt hanjeewen, soo daut wie junt jeistlich halpen kunnen.
9 Leewe jeistliche Jeschwista, jie weeten doch daut wie ons gaunz fa junt hanjejäft hauden, wiel junt denkjt daut doch goot, woo sea wie ons bie junt aunstrenjden, un woo sea wie jeoabeit hauden. Wie schauften nämlich Dach un Nacht, fa waut ons toom läwen fäld, soo daut wie kjeenem belausten wudden, aus wie junt Gott siene goode Norecht utläden. 10 Jie kjennen daut doch selfst von ons bezeijen, un Gott kaun uk, daut wie jeistlich emma een oppoat jesadet, un jerajchtet Läwen mank junt fieeden, un daut wie ons uk emma soo vehilden, daut kjeena ons fa irjent waut beschuljen kunn. 11-12 Un jie weeten doch woo wie een jiedra von junt soo vemont, un jetreest, un berät hauden, aus wan een Voda siene Kjinja belieet, soo daut jie doch soon jerajchtet Läwen fieren wudden, aus Gott sien Volkj nämlich läwen sull. Wiel Gott haud junt enjelot, een Poat en siene wundaboare Rejierunk to han.
13 Un wiel Gott junt fa soon Läwen beroopt haft, dan saj wie Gott uk emma wada dank fa junt, wiel aus wie junt Gott siene Bootschoft utläden, dan haud jie daut doch nich aus daut Wuat von Menschen aunjenomen. Nä, daut haud jie doch fa daut woare Wuat Gottes aunjenomen, waut daut nämlich uk werkjlich es, un waut nu uk ne groote jeistliche Oabeit, en dee von junt verechten deit, dee sikj doaropp veloten.
14 Un leewe jeistliche Jeschwista, daut jie Gott siene Bootschoft werkjlich aunjenomen hant, es doch kloa, wiel jie hant doch krakjt soo fa jun Gloowen jeläden, aus de aundre Gleubje, dee to Gott siene Vesaumlungen jehieren. Wiel aus jie toom Gloowen jekomen wieren, dan wort junt doch krakjt soo von june ieejne Menschen en Tessalonicha vefolcht, aus de gleubje Juden von de Jäajent von Judäa. Wiel aus see sikj aum Aunfank opp Jesus Christus veloten hauden, dan wort äant uk von äare ieejne Met-Juden vefolcht.
15 Wie räden hia doch von de nämelje Juden, dee dän Harn Jesus, un de Profeeten doot jemoakt hauden, un dee ons dan uk noch soo vefolcht hauden, daut wie junt veloten musten. Gott haft kjeen Jefaulen aun woo see läwen, un see hant sikj aus aule Menschen äare Fiend hanjestalt. 16 Wiel see wellen ons daut vebeeden, daut wie de goode Norecht mank de Nich-Juden wieda prädjen, wuaderch de Nich-Juden dan wudden kjennen jerat woaren. Un soo vesindjen de Juden sikj bloos emma wada, bat äare Mot nämlich voll sennen woat. Un nu es Gott oba aul gaunz bat doa, daut hee sien Oaja fa voll opp äant too komen loten woat, wan hee äant schlieslich fa aul äaren Sinden bestrofen woat.
Paulus haud met de gleubje Tessalonicha met jedeelt, woo stolt hee opp äant wia, un daut hee sikj sea no äant jebangt haud
17 Oba leewe jeistliche Jeschwista, aus ons fa ne korte Tiet, derch de Juden äare Vefoljunk, von junt wajch jedräwen wort, doawäajen haud wie junt en onse Jedanken oba niemols veloten. Un wiel wie een grootet Velangen hauden, junt perseenlich wada to seenen, dan proowd wie aulet mäajlichste, om wada no junt to komen. 18 Un soo wudd wie dan uk no junt jekomen sennen, un ekj Paulus haud nämlich meamol vesocht, oba Soton haud ons daut emma vehindat. 19 Jo, wie wullen junt jieren wada seenen, wiel jie sent dee waut ons väl Freid un Hopninj jäwen, wiel jie sent fa ons soo aus ne jeistliche Ierenkroon,b wuamet Jesus Christus, ons nochmol ieren woat. Jo, wiel wie veloten ons nämlich gaunz doaropp, daut wie ons nochmol met junt toop, ver Jesus hanstalen woaren, wan hee wada trigj no de Ieed komen woat, un daut hee ons dan fa aules ieren woat, waut wie fa Gott jedonen hant. 20 Un soo es daut dan wäajen junt, daut ons nu aul je-ieet woat, un daut wie ons nu aul freien kjennen.