5 Un wiel jie nu een nieet jeistlichet Läwen met Christus toop hant, dan sellen jie doch krakjt soo strenj met june irdische Kjarpasch omgonen, aus wan jie june kjarpaliche Jlieda ombrinjen wudden, om daut jie nich sindjen wudden. Un soo habt doch nuscht met irjent jeschlajchtlichen Onzucht to doonen, ooda met irjentwaut waut jeschlajchtlich vekjieet es, un lot junt nich von jun jeschlajchtlichen Drief rejieren. Nä, un siet uk nich bejierich fa Rikjdom, wiel een bejieeja Mensch es jeistlich soo aus een Jetzendeena, wiel fa am es sien Rikjdom soo aus een Aufgott, waut hee aunbäden deit. 6 Habt doch nuscht met aul soon Beeset aus dit to doonen, wiel daut es doch krakjt wäajen aul soont aus dit, daut Gott sien Oaja äwa de onjehuarsome Weltmenschen komen woat, wan hee äant noch emol rechten woat. 7 Jie hauden doch uk emol krakjt soon beeset Läwen jefieet, aus jie noch emma Weltmenschen wieren. 8 Oba nu daut jie een nieet Läwen met Christus toop hant, es daut nämlich uk fa junt Tiet, daut jie aul june oole beese Woakjen tochloten wudden. Un soo sellen jie junt nich mea von jun Oaja un Wutt rejieren loten, un lot daut uk nich väakomen daut jie aundre Schlajchtet jennen wudden, un daut jie irjent waut sajen wudden, wuamet jie aundre venichten wudden. 9 Un lot daut uk niemols bie junt väakomen, daut jie junt omzajcht väalieejen wudden. Wiel Christus haud dän oolen Mensch, dee jie verhäa wieren, met sien beeset Läwen toop, opp sikj jenomen, aus jie jeistlich met am toop eent jeworden wieren. Un soo hauden jie jun oolen Mensch, soo von junt aufjelajcht, aus wan jie junt een oolet jrieset Mauntel aufjelajcht hauden. 10 Un dan hauden jie jun nieen Mensch aunjetrocken, waut nämlich soo aus een nieet Mauntel es. Jo, jeistlich wieren jie aus eent met Christus toop vom Doot oppjestonen, aus Gott am vom Doot oppjewoakt haud, un soo haud Gott junt en Christus sien Ebenbilt nie erschaufen. Un nu schauft Gott dan uk emma soo en jun irdische Läwen, daut jie Christus emma dolla likjnen wudden, soo daut jie to ne volkomne Kjantnis von Gott komen muchten. 11 Wan eena jeistlich nie erschaufen es, dan haft daut nuscht to sajen, auf eena een Nich-Jud es, ooda auf eena een Jud es, ooda auf eena beschnäden es, ooda auf eena onbeschnäden es. Nä, un daut haft dan uk nuscht to sajen, auf eena von een onjelieedet Volkj staumt, ooda auf eena von een Heiden Volkj kjemt, ooda auf eena veskloft es, ooda auf eena frie es. Nä, dee eensja dee fa Gott sien nieet Volkj waut to bedieden haft es Christus. Wiel hee es äwa aules de Wichtichsta, un hee wont en een jiedra von siene Menschen.

12 Un wiel jie dan to dit niee Volkj jehieren, waut Gott fa sikj selfst utjewält haft, un wiel jie dan uk to Gott sien oppoat jesadet Volkj jehieren, waut hee leewen deit, dan läft doch uk soo aus wan jie jeistlich niee Menschen sent, dee von Hoaten emma eena fa dän aundren Metleet hant, wan doa wäa es dee lieden deit. Un seet daut jie junt dan uk emma wudden frintlich un deemootich entjäajen komen, un daut jie dan uk emma wudden saunftmootich un jeduldich sennen, en woo jie junt omzajcht behaundlen. 13 Un vedroacht junt omzajcht wan doa wäa es dee schwierich es, un vezeit junt jäajensiedich wan doa wäa es dee sikj aun junt veschulcht. Wiel krakjt soo aus de Har junt fa june Fäla vezeit haft, soo sellen jie junt omzajcht uk vezeien. 14 Oba äwa aul dise goode Ieejenschoften es de Leew daut wichtichste, wiel wan jie junt aus Gott sien nieet Volkj omzajcht leewen, dan vebinjt de Leew aul dise goode Ieejenschoften, soo daut jie en aul dise goode Dinja volkomen sennen wudden.

15 Aus Gott junt aus eenselne Jlieda enjelot haud, om daut jie to Christus sien jeistlichet Kjarpa jehieren sullen, dan wia daut sien Ziel fa junt, daut jie dan uk aula toop een frädeljet Läwen fieren sullen. Un soo lot Christus junt ennalich Fräd jäwen, wiel wan jie Fräd hant, dan kjenn jie weeten waut sien Wellen fa junt es, wiel soo rejieet hee äwa junt. Un siet emma dankboa. 16 Un lot Christus^† siene rikje Lieren, toom Äwafluss en junt tussich sennen. Un lieet un vemont junt omzajcht met aula Weisheit, soo daut jie emma weeten wudden, woo jie junt vehoolen sellen. Un sinjt Psalmleeda, un Vesaumlunksleeda, un jeistliche Leeda, un sinjt uk irjentwanea fa junt opp stelles too Gott, un siet am emma von Hoaten dankboa. 17 Jo, un en aules waut jie aus Gott sien nieet Volkj doonen ooda sajen, muchten jie daut aula emma soo utfieren, aus sikj daut fa dän Harn Jesus siene Nofolja jehieren wudd. Jeistlich sent jie met däm Harn Jesus toop eent jeworden, un soo es daut wäajen daut waut Christus fa ons jedonen haft, daut jie emma em Jebät ver Gott ons Voda komen, un daut jie am en aule Omstend emma dank sajen.

18 Un Frues, siet june Mana emma unjadon, soo aus sikj daut nämlich fa Gott sien Volkj jehieet, wan eena jeistlich met to däm Harn toop eent jeworden es. 19 Un Mana, leeft june Frues, un seet daut jie äant niemols hunjsch behaundlen wudden.

20 Un Kjinja, siet june Elren en aule Omstend jehuarsom, wiel daut jefelt däm Harn wan jie äant jehorchen, wiel soo jehieet sikj daut wan eena jeistlich met to däm Harn toop eent jeworden es. 21 Un Vodasch,^† seet daut jie nich soo met june Kjinja omgonen wudden, daut jie äant enoajren wudden, sonst woaren see Mootloos woaren.

22 Un Sklowen, siet june irdische Wieets en aule Omstend jehuarsom, un nich bloos wan see junt beoobachten, soo aus wan jie äant toom Jefaulen, waut wudden väaläwen wellen. Nä, siet junt leewa von Hoaten gaunz entschieden, daut jie äant emma onen jeheichelt deenen wudden. Wiel daut es doch dän Har em Himmel, fa dän jie Ieaforcht^† hant. 23 Un wautemma june Oabeit es, daut sellen jie emma wellich soo von Hoaten utfieren, aus wan jie daut fa däm Harn doonen, un nich bloos fa Menschen. 24 Wiel jie weeten daut de Har junt fa june irdische Oabeit noch emol goot beloonen woat, wiel jie weeten daut jie aus Gott siene Kjinja, woaren een jeistlichet Oafgoot kjriejen, wan jie dän Harn tru sent. Wiel de Wieet dän jie werkjlich deenen sellen, es nämlich Christus. 25 Un wäa oba orrajcht deit, dän woat Gott dan noch emol doano trigjtolen, aus hee sikj daut met siene beese Woakjen vedeenen woat. Ver Gott es doa nämlich kjeen aunseenen de Persoon.