Ekj sie Paulus, un ekj schriew disen Breef aun aul de Ooms, un Diakonen, un aun aul jie dee en Filippi wonen, dee jie junt opp Jesus Christus^† veloten, un dee too Gott sien oppoat jesadet Volkj jehieren.

Timotäus un ekj sent dän Christus siene Deena, un wie bejreesen junt met dän Wunsch, daut ons Voda Gott, un de Har Jesus Christus junt wudden leeftolich^† sennen, un daut see junt aules wudden tookomen loten waut goot es, un daut see junt een frädeljet Läwen jäwen wudden.

3-5 Ekj saj Gott jiedats mol dank fa junt, wan ekj aun junt denkj, un ekj frei mie uk emma wada wan ekj fa junt bäd, wiel von dän ieeschten Dach aus jie de goode Norecht von Jesus Christus jehieet hauden, sent jie bat vondoag emma miene true Metoabeida jewast, wan ekj de goode Norecht wieda prädij. 6 Un ekj sie mie gaunz secha, daut Gott en junt ne goode Oabeit aunjefongen haft, un daut hee soo lang en junt wieda schaufen woat, bat hee de Oabeit aun jan Dach foadich moaken woat, wan sien Jesus Christus, aus Kjennich trigjkomen woat.

7 Un wiel Gott soo en junt schaufen deit, dan es daut mau rajcht daut ekj mie doaropp veloten wudd, daut hee uk wieda derch junt schaufen woat, jo, un doatoo sell jie daut uk weeten daut ekj junt sea väl räakjen. Wiel wan ekj de goode Norecht hia em Jefenkjnis wieda vetal, ooda wan ekj wudd frie sennen, un ekj prädij dee aulewäajen wieda, doawäajen schauf jie emma krakjt soo, aus wan ekj selfst met junt toop sie. Gott haud mie aunjestalt dise goode Norecht to beschitzen, un om sien Volkj em Gloowen to stoakjen, un jie hant emma jun Poat jedonen om met mie met to oabeiden. Un soo ha jie uk krakjt soo goot een Poat aun de Leeftolichkjeit,^† dee Gott mie haud tookomen loten, aus hee mie dise Oabeit haud oppjejäft. 8 Jo, un Gott weet daut doch, daut ekj mie met de nämelje Leew no junt jebankt ha, aus waut Jesus de Christus fa junt haft.

9-10 Un ekj bäd daut Gott junt halpen wudd, soo daut jie emma mea wudden vestonen woo jie junt omzajcht leewen sellen, un daut jie vestonen wudden waut em Läwen werkjlich wieetvoll es, soo daut jie von Hoaten fa Gott läwen wudden, un soo daut kjeena junt met irjent waut Schlajchtet wudd beschuljen kjennen. Jo, un ekj bäd uk daut jie bestendich emma soo aus dit läwen wudden, bat aun dän Dach wan de Christus trigjkomen woat, wiel dan woa jie junt nich schämen brucken. 11 Un mucht jie uk emma een goodet un jerajchtet Läwen fieren, soo daut Menschen daut wudden seenen kjennen, daut Jesus Christus junt haud jerajcht jemoakt, un soo daut see Gott doafäa ieren un lowen wudden.

12 Oba Leewe jeistliche Jeschwista, ekj well han daut jie daut weeten sellen, daut wan ekj uk ensetten mott, dan woat de goode Norecht doawäajen bloos noch dolla vebreet. 13 Ekj ha aul dän Kjeisa siene Wajchta, de goode Norecht vetalt, un daut ekj wäajen mien Gloowen aun Christus ensetten mott, un derch äant haft sikj daut hia, un uk aulewäajen buta mien Jefenkjnis wieda jerät. 14 Un derch miene Jefangenschoft sent de mieeschte von onse gleubje Jeschwista, uk väl browa jeworden. Wiel see kjennen seenen, daut see sikj krakjt soo goot opp Gott veloten kjennen aus ekj, un soo prädjen see Gott siene Bootschoft onen Angst wieda.

15-16 Daut stemt woll, daut atelje Gleubje de goode Norecht von Christus, bloos doawäajen prädjen, wiel see mie aufjenstich sent, un wiel see strieden wellen, un doa sent oba wada aundre, dee ne goode Enstalunk hant. Dise aundre weeten daut Gott mie haud aunjestalt, om de goode Norecht to beschitzen, un see prädjen wiel see mie leewen un unjastetten. 17 De väaje prädjen bloos ut Ieejensenn un nich von Hoaten, see wellen mea Menschen jewennen aus ekj, un doaderch wellen see mie daut bloos noch schwoara moaken, aus ekj daut hia em Jefenknis aul ha. 18 Un waut see mie oba perseenlich aundoonen wellen, daut es mie eendoont. Auf see opprechtich sent wan see prädjen, ooda auf see hinjarigjsch sent, doamet doonen see mie nuscht aun. Ekj frei mie bloos, soo lang aus de Bootschoft von Jesus Christus vebreet woat.

19 Un ekj frei mie uk, wiel ekj weet daut ekj von dise schwoare Dinja frie komen woa, dee ekj nu derch mott, wiel ekj weet daut jie fa mie bäden, un daut Jesus Christus sien Jeist mie doamet halpen woat. 20 Jo, un ekj velot mie uk gaunz doaropp, daut ekj mie ver Gott, niemols woa schämen brucken, un daut ekj dän Christus wieda krakjt soo frie woa ieren kjennen, aus ekj daut bat nu emma jedonen ha. Mie es daut eendoont auf ekj noch lenja läwen woa ooda nich, wiel auf soo ooda soo, woa ekj am ieren. 21 Wiel soo lang aus ekj noch oppe Ieed sie, woa ekj dän Christus emma tru deenen un ieren, un wan ekj oba boolt wudd stoawen sellen, dan woat mien Deenst bloos toonämen, wiel dan woa ekj met am toop sennen.^† 22 Un wan ekj oba wieda oppe Ieed läwen saul, dan woa ekj wieda fa dän Christus schaufen, un soo weet ekj meist nich waut ekj mie nu leewa wälen wudd. 23-24 Jo, mie felt daut nämlich sea schwoa to entscheiden, wiel dise Ieed wudd ekj aul wellich veloten, om bie dän Christus to sennen, waut fa mie väl bäta sennen wudd, un ekj well junt oba uk nich veloten. Nä, ekj wudd noch wellich lenja oppe Ieed bliewen, wiel ekj see daut fa needja, daut ekj junt em Jeistlichen wieda methalpen doo, aus daut ekj nu aul nom Himmel foa. 25 Un soo velot ekj mie doaropp, daut ekj noch nich stoawen woa, soo daut ekj junt jeistlich noch woa methalpen kjennen verwoats to komen, un soo daut jie de Freid emma mea erfoaren wudden, waut eena haft wan eena sikj opp Gott velat. 26 Un wan ekj wada no junt komen sull, dan woa jie junt noch dolla freien kjennen, to aules waut Jesus Christus derch mie schaufen well.

27 Seet bloos daut jie soo läwen wudden, aus sikj daut fa een Mensch jehieet, dee sikj opp de goode Norecht von dän Christus veloten haft. Wiel wan jie soo läwen woaren, un ekj dan no junt komen wudd, ooda wan ekj uk aul mau bloos von jun Läwen to hieren kjriej, dan woa ekj weeten kjennen, daut jie een jerajchtet Läwen fieren. Jo, un doamet woa jie bewiesen daut jie junt en een Jeist eenich sent, un dan woa jie aula een kloaret Ziel han, un dan woa jie junt uk fa aul june Jäajna wäaren kjennen, wan jie de Menschen vesieekjen bat doa to brinjen, daut see sikj opp de goode Norecht veloten wudden. 28 Jo, un wan jie soo aus dit läwen woaren, dan woa jie junt uk von kjeenem enschuchtre loten, un doamet woa jie june Jäajna wiesen, daut see oppe Wajch nom Vedaumnis sent, un daut Gott junt oba von de eewje Strof raden woat.

29 Soont aus dit woa jie noch aula derch motten. Wiel krakjt soo aus jie daut Väarajcht von Gott jekjräajen hauden, daut jie junt opp dän Christus veloten derwen, soo ha jie uk daut Väarajcht jekjräajen fa am to lieden. 30 Jo, jie kjampfen nu jeistlich doch krakjt soo aus ekj emma jekjampft haud, aus ekj noch bie junt wia,^† un soo aus jie weeten daut ekj nu noch emma kjampfen doo.