Paulus lieed de Epheesa, woo Elren un Kjinja sikj unjarenaunda vehoolen sullen
6
Kjinja, jehorcht june Elren, wiel soo jehieet sikj daut, wan jie met däm Christus toop ve-eenicht sent. 2-3 En de Schreften steit jeschräwen, "Ieet een jiedra sien Voda un Mutta!" Dit es daut ieeschte von de tieen Jebooten, waut met een Vespräakjen kjemt, un daut vesprakjt daut wan eena siene Elren jehorcht, dan woat Gott eenem väl Goodet tookomen loten, un eenem een langet Läwen oppe Ieed jäwen.4 Un Elren, paust opp woo jie junt met june Kjinja vehoolen, soo daut jie dee nich woaren enoajren. Ertrakjt äant leewa en de Lieren, dee wie von dän Harn jekjräajen hant, un ermont äant to doonen, waut jie äant jelieet hant.
Paulus lieed de Epheesa, woo Wieets un Sklowen sikj unjarenaunda vehoolen sullen
5-8 Sklowen, jehorcht june irdische Wieets, uk wan see junt nich dän Tiet äwa beoobachten, un wiest äant groota Respakjt. Schauft emma soo aus wan jie fa Christus schaufen, un läft june Wieets nich bloos waut väa, om äant toom Jefaulen to läwen. Deent äant emma jieren soo aus wan jie dän Harn siene Deena sent, un siet emma reed Gott sien Wellen to doonen, wiel jie weeten daut Gott ons nochmol aula, fa aul onse goode Woakjen beloonen woat, eendoont auf eena een Sklow es, ooda nich.
9 Un Wieets, siet nich mea soo aus de Weltmenschen, dee äare Sklowen emma dreiwen. Behaundelt äant doch soo aus wan see dän nämeljen Wieet deenen aus jie, wiel jun Wieet es Gott em Himmel, un hee sitt junt fa nuscht jrata aun, aus june Sklowen.
Paulus lieed de Epheesa, woo Gott sien Volkj sikj fa dän jeistlichen Kaumf reed moaken sull, soo daut see sikj wäaren kunnen, wan de beesa Fient äant aunjriepen wudd
10-12 Un toom Schluss well ekj junt noch denkjen halpen, daut jie Gott sien Volkj sent, un daut de Har sea stoakj es, un doawäajen ermon ekj junt, daut jie junt wudden gaunz opp Gott siene groote Krauft veloten, soo daut jie dän Diewel siene hinjarigjsche Aunschläaj, wudden aula bestonen kjennen, wan hee junt aunjript.
Siet em jeistlichen soo aus een forscha Soldot, dee sikj siene Kjriejeskjleeda äwajetrocken haft, wiel krakjt soo aus een Soldot siene Kjriejeskjleeda am von sien Fient beschitzen, soo haft Gott junt met aules vesorcht, wuamet jie junt von aul dän beesen Fient siene Aunschläaj beschitzen kjennen. Wiel de Fient met dän wie to doonen hant, es nämlich sea stoakj un hinjarigjsch, un dee es nich soo aus irjent een Mensch, dee bloos von Fleesch un Bloot besteit. Nä, wie kjampfen met de stoakje jeistliche Machten, dee äwa dise diestre Welt rejieren, un met de beese Jeista, dee en de himlische Jäajende wonen.†
13-14 Un wiel ons Fient soo stoakj es, dan ermon ekj junt wada, soo aus een Soldot to sennen, un junt dän jeistlichen Schutz gaunz äwatotrakjen, dee Gott fa junt vesorcht haft. Wiel dan woa jie dän beesen Fient goot aufwäaren kjennen, wan de beese Tiet kjemt, wan dee junt aunjriepen woat.
Doarom siet soo aus een Soldot, wan dee sikj siene Kjriejeskjleeda äwatrakjt, un sikj een breeda Belt rome Lint rom schnalt, om siene Kjriejeskjleeda tooptohoolen. Wiel dän Belt kaun eena met de Woarheit vejlikjen, wuaderch wie daut weeten kjennen, waut Gott fa ons vesorcht haft, om ons jeistlich gaunz von dän beesen Fient to beschitzen. Un wan jie junt aun de Woarheit hoolen, dan woat de Fient junt noanich hinjat Licht fieren kjennen.
Un soo aus een Soldot sikj een Brooststekj äwatrakjt, om sikj daut Hoat to beschitzen, soo kjenn jie junt emma gaunz opp Gott siene Jerajchtichkjeit veloten, wiel wan de Fient junt met siene Läajnise aunjript, dan bruck jie nich wundren auf Jesus junt met Gott veseent haft, ooda nich.
15 Un soo aus een Soldot sikj siene Kjriejes Steewlen auntrakjt, soo daut hee sikj secha oppe Feet sennen kaun, soo kjenn jie junt uk gaunz opp de goode Norecht veloten. Wiel aus jie de goode Norecht von Gott siene Radunk jejleeft hauden, dan haud Gott junt Fräd met am jejäft, un soo kjenn jie junt emma gaunz secha sennen, wan de beesa Fient junt met siene Läajnise aunjript. Un dan kjenn jie uk emma reed sennen, junt fa dän Fient to wäaren.
16 Un bowen nopp sell jie junt gaunz opp Gott veloten, soo aus wan een Soldot sikj hinja een Schilt beschitzt. Wiel jun Gloowen es fa junt soo aus een Schilt waut een Soldot emma ver sikj helt, om sikj fa dän Fient siene fieeje Feila to beschitzen, wiel daut es derchem Gloowen daut eena sikj opp aules veloten kaun, waut Gott ons vesproaken haft, un doajäajen kaun de Fient eenem dan nuscht doonen. 17 Un vejat daut nich daut Gott junt jerat haft. Wiel wan jie daut em Denkj hoolen, dan woat daut fa junt soo sennen aus wan een Soldot sikj dän Kopp beschitzt, wan hee sikj toom Kjrich sien Kjriejeshoot oppsat. Un soo aus een Soldot sikj opp sien Schwieet velat, wan hee dän Fient doamet aufwäat, soo sell jie junt emma gaunz opp dän Heiljen Jeist veloten, dee derch daut Wuat Gottes schauft. 18 Un bät too aule Tieden, un velot junt emma gaunz opp dän Heiljen Jeist siene Krauft. Siet emma waka, soo daut jie weeten kjennen, woo jie fa de Gleubje bäden sellen, un hieet nich opp fa äant to bäden.
19 Un schlieslich bedd ekj junt, daut jie fa mie bäden wudden, daut ekj de goode Norecht wudd frie un onen Angst wieda vetalen, un daut Gott mie de rajchte Wieed jäwen wudd, soo daut ekj daut wudd kloa erkjläaren kjennen, waut nu mau korts von Jesus Christus openboat wia. 20 Jie weeten daut ekj em Jefenkjnis ensetten mott, wiel ekj Gott sien Bootschofta sie, un soo bät daut ekj siene Bootschoft wudd frie wieda vetalen, soo aus Gott daut wudd wellen han.
Toom Schluss wenscht Paulus de Epheesa Gottes Säajen, un hee erkjläad äant wuarom hee äant haud Tychikus jeschekjt
21-22 Ekj ha junt Tychikus jeschekjt, soo daut hee junt vetalen kaun waut ekj hia doo, un woo mie daut jeit. Tychikus es mien leewa Brooda em Harn, un hee haft mie emma tru met Gott siene Oabeit met jeholpen, un ekj ha am uzhent no junt jeschekjt, om junt Moot too to spräakjen, un om junt weeten to loten woo ons daut jeit, soo daut jie junt nich mea wundren brucken.
23 Un leewe Jeschwista, ekj bäd daut ons Voda Gott, un de Har Jesus Christus junt Fräd jäwen wudden, un daut jie junt unjarenaunda emma sea leewen wudden, un daut jie junt uk emma staunthauft opp dän Christus veloten wudden. 24 Un ekj bäd uk daut Gott aul deejanje en Ephesus väl Goodet tookomen loten wudd, dee dän Harn Jesus Christus, von Hoaten leewen doonen.