Ekj Paulus, sie Jesus Christus^a sien Apostel,^b wiel daut Gott sien Wellen fa mie es.

Ekj schriew disen Breef aun aul jie en Ephesus, dee aun Jesus Christus jleewen, un dee nu too Gott sien oppoat jesadet Volkj jehieren.

Ekj jrees junt met dän Wunsch, daut ons Voda Gott, un de Har Jesus Christus junt wudden leeftolich^c sennen, un daut see junt wudden aules tookomen loten waut Goot es, un daut see junt een frädeljet Läwen jäwen wudden.

3 Mucht wie dän nämeljen Gott doch lowen, dee de Voda von onsen Har Jesus Christus es. Wiel aus wie jeistlich met Jesus wieren eent jeworden, dan haud Gott ons aul daut Goodet vesproaken, waut nu em Himmel fa ons reed steit.

4-6 Un wiel daut soo es, aus wan wie met Jesus eent sent, dan haud Gott ons uk aul lang em verut met Jesus toop jeleeft, un haud ons uk met am toop fa sikj jewält, ea hee de Ieed äwahaupt erschaufen haud. Gott sien Ziel en aul dit wia, daut hee ons aus siene ieejne Säns un Dajchta aunnämen wudd, un daut wie ver am een oppoat jesadet un fälalooset Volkj sullen sennen.

Daut wia fa Gott ne groote Freid, dit aula no sien Wellen no uttofieren, un soo low wie Gott fa siene wundaboare Leeftolichkjeit,^d waut hee ons derch sien leewen Jesus, haft rikjlich tookomen loten.

7-10 Un wiel wie met Jesus wieren eent jeworden, dan haud Jesus sien Bloot uk fa ons vegoten, wiel Jesus haud onse Sindenschult gaunz opp sikj jenomen, un wia fa dee jestorwen, soo aus wan hee dee selfst jedonen haud. Un aus hee sien Bloot vegoten haud, dan haud hee onse Sindenschult gaunz betolt doamet, un soo haud Gott ons von onse Sindenschult friejekoft, un haud ons fa onse Sinden vezeit. Un wan wie onse Sindenschult dan em betracht nämen, dan see wie woo leeftolich Gott werkjlich es.

Un met aula Weisheit un Vestentnis, haud Gott ons sien Plon fa Christus openboat, waut hee lang emma haud fa sikj jehoolen. Un Gott sien Plon es nämlich, daut hee aules toop saumlen woat, waut em Himmel un oppe Ieed es, un daut hee daut aula krakjt to de rajchte Tiet, unja sien Enjsäajenden Sän siene Vollmacht nunja stalen woat, soo daut Jesus dan aus Kjennich äwa aules rejieren kaun. Un daut es fa Gott ne groote Freid, dit aula soo uttofieren, aus hee daut jeplont haud.

11 Un wiel wie aula met Jesus wieren eent jeworden, dan haud Gott ons uk aus siene Oaw aunjenomen, krakjt soo aus hee daut aul lang em verut jeplont haud, un soo aus hee aules emma no sien Wellen no utfieet.

12 Wie Juden wieren de ieeschte, dee sikj opp dän Christus veloten hauden, un soo wia daut Gott sien Ziel fa ons, daut wan Menschen ons sagen, dan sull am jeloft woaren, fa woo groot hee es, un fa aul de groote Dinja waut hee fa ons jedonen haud.

13 Un jie Nich-Juden hant nu uk een Poat aun dän Christus jekjräajen, wiel jie veleeten junt uk opp de woare Bootschoft waut jie hauden to hieren jekjräajen, nämlich de goode Norecht, daut jie kjennen jerat woaren. Un aus jie met Gott sien Sän jeistlich eent jeworden wieren, dan haud Gott junt dän Heiljen Jeist jeschonken, dän hee ons aul lang em verut vesproaken haud. Un soo haud Gott junt dän Heiljen Jeist aus een Tieekjen jejäft, wuaderch daut kloa es, daut jie to am jehieren. 14 Nu es de Heilje Jeist fa ons ne Garantie, wuaderch Gott ons daut vesechat, daut wie sien Volkj sent, un daut wie aules oawen woaren, waut hee ons vesproaken haud, wan hee ons nochmol vone Vejenkjlichkjeit friemoaken woat. Un dit es aula mäajlich, wiel Jesus onse Sindenschult gaunz betolt haud.

Dit haud Gott aula soo jefieet, soo daut am sull jeloft woaren, fa woo groot hee es, un fa aul de groote Dinja, waut hee jedonen haud.

15-16 Ekj ha jehieet woo jie Epheesa aul daut Goode hauden aunjenomen, waut Gott fa junt jedonen haft, un woo staunthauft jie junt opp dän Har Jesus emma veloten hant, un woo jie Gott sien oppoat jesadet Volkj emma leewen doonen, un doawäajen saj ekj Gott emma Dank fa junt, wan ekj to am bäd. 17 Jo, un doatoo bäd ekj uk daut de Gott, un harlicha Voda von ons Har Jesus, junt wudd Weisheit jäwen, soo daut jie dise jeistliche Dinja wudden bäta vestonen kjennen, soo daut jie Gott emma bäta kjanen lieren wudden. 18 Un ekj bäd uk daut Gott junt wudd Vestentnis jäwen, soo daut jie erkjanen muchten, woo rikj un groot onse jeistliche Oafschoft es. Wiel Gott es dee nämelja, waut junt haud enjelot siene Kjinja to sennen, un soo kjenn jie junt doaropp veloten, daut hee junt aules jäwen woat, waut hee sien Volkj vesproaken haud.

19-20 Un ekj bäd uk, daut jie erkjanen muchten, woo utom stoakj, Gott siene groote Krauft fa ons aus siene Gleubjen es. Ekj räd hia von de nämelje Krauft, dee en Jesus Christus jeschauft haud, aus Gott am vom Doot haud oppjewakjt, un wuaderch hee am uk opp dän Ierenplauz em Himmel, aun siene rajchte Sied, haud to setten jebrocht. 21 Nu haft Jesus em Himmel een väl hechret Aumt, aus irjent Harschasch, ooda Jewaulten, ooda Machten, ooda Fierasch, eendoont auf dee nu rejieren, ooda auf dee enne Tookunft nochmol rejieren woaren. 22-23 Un soo haud Gott Christus de Vollmacht äwa de gaunze Erschaufunk jejäft, un haud am uk äwa siene gleubje Vesaumlunk oppe Ieed aunjestalt. Un wan eena ons aus ne Vesaumlunk met een Menschen Kjarpa vejlikjt, dan es Jesus soo aus de Kopp, waut daut Kjarpa volstendich moakt. Un soo besteit siene Vesaumlunk krakjt soo derch am, aus de gaunze Erschaufunk derch am besteit.