Paulus erkjläad de Epheesa, woo Gott sindje Menschen, met Jesus toop vom Doot oppjewakjt haud
2
Ekj saj aul dit soo daut jie erkjanen kjennen, woo wundaboa Gott siene Krauft werkjlich es. Kjikjt emol, jie gleubje Nich-Juden wieren mol jeistlich doot, un soo kunn jie Gott krakjt soo goot nich toom jefaulen läwen, aus een doodja Kjarpa wäm toom jefaulen läwen kaun. 2 Jie hauden Gott siene Jesazen äwaträden, un hauden krakjt soon sindjet Läwen jefieet aus irjent een veloarna Weltmensch, un soo wia jie gaunz von Gott aufjesondat. Jie jehorchten dän beesen Jeist, dee äwa aul dee beese Jeista rejieet, dee en de Loft wonen, un dee nämlich uk en aul de Menschen schauft, dee Gott met Fliet nich jehorchen. 3 Jo, un wie gleubje Juden wieren jeistlich mol nuscht bäta auf aus jie, wiel wie wieren uk met ne sindje Natua to Welt jekomen, un soo fieed wie krakjt soon schlajchtet Läwen aus jie. Wie deeden un dochten emma krakjt soo aus onse sindje Natua daut jankad, un soo haud Gott sikj krakjt soo sea äwa ons jeoajat, aus äwa junt. Un soo see jie dan, daut wie gleubje Juden un Nich-Juden wieren mol aula krakjt soo schuldich ver Gott, aus irjent een velorna Weltmensch.4-7 Oba daut wundaboare es, daut aus wie wäajen onse Sinden jeistlich bloos soo aus een doodja Kjarpa ver Gott wieren, dan wia Gott ons soo leeftolich jewast, un haud ons soo sea jeleeft, daut hee ons met Christus toop haud läwendich jemoakt, un dan haud hee ons uk jeistlich met am toop opp dän Ierenplauz em Himmel to setten jebrocht. Un wiel hee ons soo jerat haud, dan woat hee ons nochmol enne Tookunft aus een Biespell brucken, wuaderch hee aulem wiesen woat, woo utoms groot siene Leeftolichkjeit es.
Paulus erkjläad de Epheesa, woo daut niee Läwen een frieet Jeschenkj von Gott es
8 Un daut es wiel Gott soo leeftolich es, daut hee junt jerat haud, aus jie junt opp dän Christus veleeten, un soo es de Radunk dan nich von junt aufhenjich, daut es nämlich een frieet Jeschenkj von Gott. 9 Un wiel de Radunk een Jeschenkj es, dan kaun kjeena sikj dee met Woakjen vedeenen, soo daut kjeena sikj wudd puchen kjennen, un sajen daut hee sikj selfst jerat haud. 10 Wiel aus wie met Christus Jesus wieren eent jeworden, dan haud Gott von ons waut Nieet jemoakt, soo daut wie de goode Oabeit nu verechten kjennen, dee hee aul lang em verut fa ons jeplont haud.
Paulus erkjläad woo Juden un Nich-Juden met Christus toop eent jeworden wieren
11 Un wiel Gott soont fa junt jeplont haud, dan äwalajcht junt mol waut dit aula bediet. Wiel jie wieren nämlich aus Nich-Juden to Welt jekomen, un soo haud jie mol nuscht met onse Menschen waut toop jehaut. Un wan onse Menschen daut jeistlich uk nich waut jeholpen haud, doawäajen beschneeden see äare kjliene Junges emma, un see wieren uk sea stolt doaropp, wiel doamet kunnen see sikj aus Abraham siene Nokomen betieekjnen. Un wiel see Abraham siene Nokomen wieren dan kjikjten see opp junt rauf, un nanden junt de 'Onbeschnädne Heiden'. 12-13 Jie wisten mol nuscht von Christus, un fa onse Menschen wieren jie bloos framde Utlenda, dee bie ons kjeene Birjarajchten hauden. Jie hauden mol kjeen Poat aun aul de Säajnungen, dee Gott onse Väavodasch wadaholent met een Tastament bestäticht haud, un jie läwden mol manke Weltmenschen, un hauden kjeene Kjantnis von Gott. Un wiel jie von Gott wiet auf wieren, un am nich kjanden, dan haud jie nuscht wuaropp jie junt jeistlich veloten kunnen, un aus Gott junt oba met Christus toop ve-eenicht haud, dan haud sien Sän sien Bloot uk fa junt vegoten, un soo kjenn jie nu uk een goodet Veheltnis met Gott han.
14-16 Waut bie onse beid Velkja lang emma jetrubbelt haud, wia daut onse judische Menschen hauden sikj emma sea aun aul de Bedinjungen un Jebooten von Moses sien Jesaz jehoolen, un june Menschen hauden niemols waut met daut Jesaz waut to doonen jehaut, un doawäajen kunnen onse Menschen june nich lieden. Un soo wia dise Fientschoft fa onse beid Velkja dan soo aus een Jrensentun, waut äant emma uteneen jehoolen haud.
Oba Christus haud sikj kjarpalich aus een Opfa hanjejäft, un doamet daut hee jestorwen wia, haud hee de Bedinjungen von de Jebooten von daut Jesaz aula volfelt, un soo haft daut Jesaz nu nuscht mea äwa eenem waut to sajen. Un wiel hee de Macht von daut Jesaz haud entwei jemoakt, dan haud hee dän Jrensentun von tweschen onse beid Velkja wajch jeschauft, un haud fa ons Fräd veschauft. Un soo haud Gott sien Sän von onse beid Velkja een nieet Volkj jemoakt, un haud ons met Gott em Himmel veseent.
17 Aus jie Nich-Juden noch nuscht von Gott wisten, un aus wie Juden bloos unja daut Jesaz läwden, dan wia Christus no de Ieed jekomen, un haud to ons de goode Norecht jeprädicht, soo daut onse beid Velkja met Gott kjennen Fräd han, un soo daut wie frädlich toop läwen kjennen. 18 Un soo haud Christus fa ons een Wajch opjemoakt, soo daut wie derch een Jeist, een Toogank nom Voda em Himmel hant.
Paulus erkjläad woo Juden un Nich-Juden, Gott sien jeistlicha Tempel oppe Ieed sent
19 Un soo sent jie Nich-Juden nich mea framde Utlenda, wiel nu sent jie met Gott sien oppoat jesadet Volkj toop Birja em Himmel, un soo jehia jie to Gott siene Famielje. 20 Wie aus Gott siene Kjinja, sent dan soo aus de Steena von een jeistlichet Jebied, un Gott siene Apostel un Profeeten, sent soo aus daut Fundament von daut Jebied, un Jesus Christus es soo aus de Akjsteen.† 21-22 Un wiel wie met Christus wieren eent jeworden, dan haud Gott ons aula pausent, en sien jeistlichen Tempel nen jebut, un soo sent wie nu soo aus een läwendjet Jebied, waut wausen deit. Un wan mea Menschen toom Gloowen komen, dan nemt Gott sien oppoat jesadet Tempel emma dolla too, un soo ha jie Nich-Juden uk een Poat aun Gott sien Tempel, en dän sien Jeist nu wont.