Johanes sach woo de Gleubje Gott doafäa lowen woaren, daut hee äant von daut Beest un sien Ebenbilt raden woat
15
Dan sach ekj em Himmel wada waut butajeweeneljet, waut ne groote Bediedunk enthelt. Un waut ekj sach wia säwen Enjel, dee veauntwuatlich wieren, de Weltmenschen oppe Ieed met de latste säwen Ploagen to kjwälen. Derch äant wudd Gott sien Oaja opp de Weltmenschen tookomen loten, un doamet wudd sien Jerecht äwa äant to Enj komen, un dan wudd sien Oaja gaunz utjefieet woaren.2-3 Un dan sach ekj em Himmel noch waut butajeweeneljet, waut no een glausnet Mäa leet, un waut soo leet aus wan daut met Fia vemischt wia. Un biesied daut Mäa hauden sikj aul de Gleubje hanjestalt, dee äwa daut Beest un sien Ebenbilt de Äwahaunt jekjräajen hauden. See hauden daut Beest un sien Ebenbilt mol nich aunjebät, un hauden sikj uk nich met äa Numma, un äa Nomen betieekjnen loten, un soo hauden see äwa äant de Äwahaunt jekjräajen.
Un Gott haud äant Hoapen jejäft, un dan hauden see am daut Leet väajesungen, waut Gott sien Deena Moses, Gott sien Laum nämlich mol lang trigj väajesungen haud. Un dit sent de Wieed waut see dan jesungen hauden,
"Du, Har Gott, best aulmajchtich,
un diene Woakjen sent wundaboa un groot.
Du best de Kjennich, dee äwa aule Velkja oppe Ieed rejieet,
un diene Wäaj sent emma jerajcht un tru.
4 Doa es doch kjeena oppe Ieed, dee die nich respakjtieren woat,
ooda dee dien Nomen nich ieren woat,
wiel du auleen best von aules, un von aulem oppoat jesat.
Jo, un aule Velkja oppe Ieed woaren no die komen, un die aunbäden,
wiel du hast bewäsen, daut du emma rajcht rechten deist."
Johanes sach woo säwen Enjel, em Himmel de Macht kjriejen woaren, om de Weltmenschen met de latste säwen Ploagen to bestrofen
5 Un aus ekj jehieet haud, woo de Gleubje Gott hauden väajesungen, dan kjikjt ekj em Himmel en dän Tempel nen, un ekj sach woo de Aulaheilichste Stow groot oppjemoakt wort. 6 Un ekj sach woo säwen Enjel, vom Tempel rut kjeemen, dee nämlich de säwen Ploagen hauden, waut see de Ieed, un de Weltmenschen nämlich tookomen loten sullen. Un see hauden sikj aula reine, witte, kartunzeichne† Kjleeda aunjetrocken, un see hauden sikj uk aula ne Binj, dedwäa äwa äarem Brost jebungen.
7 Un ea see dän Tempel veloten hauden, dan haud eena von de fea läwendje Jestaulten, een jiedra von de säwen Enjel, een goldnet Komkje jejäft, waut gaunz voll Wien wia. De volle Komkjes wieren nämlich een Bilt, von dän eewjen Gott sien Oaja, un daut siene Mot aul gaunz voll wia, un daut de Enjel de Weltmenschen met de säwen Ploagen bestrofen sullen.
8 Un dan sach ekj woo de Tempel em Himmel, gaunz met Ruak oppfeld, waut eenem nämlich wiest, daut Gott en sien Tempel wia, un daut hee wundaboa, groot, un stoakj es. Un kjeena kunn en dän Tempel nen gonen, bat de säwen Enjel de Weltmenschen aula met äare Ploagen bestroft hauden.