Johanes sach woo een Enjel vom Himmel no de Ieed jekomen wia, un daut hee sikj haud ne kjliene Schreftsroll met jebrocht
10
Un dan sach ekj een aundra stoakja Enjel, vom Himmel no de Ieed komen, un daut leet soo aus wan hee sikj met ne Wolkj haud aunjetrocken. Un äwa sien Kopp wia een Räajenboagen, un sien Jesecht wia soo dach aus de Sonn, un siene Been leet daut no twee fieeje Stendasch, dee vone Feet enne Hecht brenden. 2 Un de Enjel hilt ne kjliene opne Schreftsroll enne Haunt, un met dän rajchten Foot stunt hee oppem Mäa, un met dän linkjen Foot oppem Launt. 3 Un de Enjel roopt gaunz lud, soo aus wan een Leiw jebrelt haud, un doamet hieed ekj, woo de säwen Donnaschläaj sikj hieren leeten. 4 Un aus ekj dol schriewen wull waut de Donnaschläaj jesajcht hauden, dan hieed ekj ne Stemm vom Himmel dee mie daut veboot, un säd, "Hool daut bloos fa die waut de Donnaschläaj säden, un schriew daut nich dol."5-7 Un de Enjel dee oppem Mäa, un oppem Launt jestonen haud, hoof siene rajchte Haunt enne Hecht nom Himmel, un bestädijd† daut waut hee to sajen haud de Woarheit wia. Un hee bestädijd daut ver dän dee eewich läft, un dee de Himmel, un de Ieed, un daut Mäa aula erschaufen haud, un dee nämlich uk aules erschaufen haud waut Läwen haft. Un dan säd de Enjel, "Nu es daut soo wiet daut Gott sien jeheemen Plon utfieren woat, un daut woat uk nich mea lang dieren. Wan de säwenda Enjel opp siene Trompeet blosen woat, dan woat Gott aules utfieren, waut hee fa sien Volkj jeplont haud. Un dan woat sikj daut aula krakjt soo utspälen, aus hee daut aun siene Deena, nämlich siene Profeeten, aul lang trigj openboat haud."
8 Dan räd mie de Stemm vom Himmel wada aun, un säd, "Go un nemm de opne Schreftsroll von dän Enjel, dee oppem Mäa un oppem Launt steit." 9 Un ekj jinkj no dän Enjel un fruach am no de Schreftsroll.
Un de Enjel säd, "Jo, nemm dee mau, un at dee mau opp. Soo lang aus du dee woascht em Mul han, dan woat die dee soo aus seeta Honnich schmakjen, oba wan du dee oppschlucken woascht, dan woascht du dee nich goot vedeiwen kjennen, wiel dan woat die dee em Moag betta woaren." 10 Un soo neem ekj de kjliene Schreftsroll von dän Enjel, un aus ekj dee em Mul nen neem, dan schmakjt mie dee soo seet aus Honnich, un aus ekj dee oppschluckt, dan wort mie de Moag ommaklich.
11 Un de Stemm, dee mie vom Himmel haud aunjerät, räd mie wada aun, un säd, "Du saust daut nu wada wieda prädjen, waut Gott fa de Menschen, von väle Velkja, un Sproaken, un Kjennichs oppe Ieed jeplont haft."