Johanes sach woo Gott sien Laum daut säwende Stampel von de Schreftsroll entwei moaken woat, un woo säwen Enjel aula ne Trompeet kjriejen woaren
8
Un aus Gott sien Laum, nämlich Jesus, daut säwende Stampel von de Schreftsroll haud entwei jemoakt, dan sach ekj woo hee daut latste Poat von de Schreftsroll opmuak, un dan wia daut em Himmel, fa ne haulwe Stund gaunz stell. 2 Un ekj sach woo de säwen Enjel, dee ver Gott sien Troon stunden, jieda ne Trompeet kjriejen.3-4 Un dan kjeem em Himmel een aundra Enjel äwadäl, un dee haud een goldnet Weiruakdinkj enne Haunt wuarenn eena Weiruak brent, un de Enjel stald sikj ver de goldne Weiruakaultoa han, waut ver Gott sien Troon wia. Un dän Enjel wort väl Weiruakstoff jejäft, waut hee dan met Gott sien Volkj äare Jebäda toop jemischt haud, un aus hee daut opp de Weiruakaultoa jeopfad haud, dan sach ekj woo daut Weiruak enne Hecht jegonen wia. 5 Un de Enjel neem daut Weiruakdinkj waut hee enne Haunt jehoolen haud, un hee feld daut met jliejende Kolen opp, waut hee sikj von de Weiruakaultoa jenomen haud, un dan schedd hee daut Weiruakstoff met Kolen toop äwa de Ieed ut. Un aus de Enjel daut Weiruakdinkj haud utjeschett, dan rummeld un blitzt daut oppe Ieed, un dan wia doa een groota Ieedbäben.
Johanes sach waut doa passieren woat, wan de ieeschte vea Enjel opp äare Trompeeten blosen woaren
6 Un dan sach ekj woo de säwen Enjel sikj hauden reed jemoakt, om opp äaren Trompeeten to blosen. 7 Un aus de ieeschta Enjel opp siene Trompeet jeblost haud, dan foll Hoagel un Fia, met Bloot vemischt oppe Ieed nopp, un een dreddel von de Ieed, un von de Beem, un von daut Graus wort vebrent doaderch.
8-9 Un aus de tweeda Enjel opp siene Trompeet jeblost haud, dan sach ekj waut, daut soo leet aus wan daut een fieejet Boajch wia, un woo daut met Jewault em Mäa nen jeschmäten wort. Un een dreddel von aul daut Wota em Mäa wort Bloot, un een dreddel von aules waut em Mäa jeläft haud kjeem om, un een dreddel von aule Schäp waut oppem Mäa wieren, worden venicht doaderch.
10-11 Un aus de dredda Enjel opp siene Trompeet jeblost haud, dan sach ekj een groota Stiern vom Himmel faulen, waut soo leet aus wan ne Fachel jebrent haud. De Stiern heet, 'Bettanis', un dee foll en een dreddel von aule Riefasch, un Wota Kjwallen nen, dee oppe Ieed wieren, un doaderch worden een dreddel von de Riefasch un Kjwallen betta. Un väle Menschen hauden von daut Wota jedrunken, un kjeemen doavon om.
12 Un aus de vieeda Enjel opp siene Trompeet jeblost haud, dan sach ekj woo een dreddel von de Sonn, un de Mon, un de Stierns met ne groote Macht jeschloagen wort, un soo kunnen dee mau twee dreddel von äa Licht aufjäwen. Un de Sonn dacht äwadach mau twee Dreddel soo lang aus jeweenlich, un de Mon un de Stierns schienden de Nacht uk mau twee Dreddel soo long, aus see verhäa emma jeschient hauden.
13 Un dan sach ekj woo een Odla huach äwa de Ieed jefloagen haud, un dee schrieech gaunz lud, un säd, "Boolt woaren de latste dree Enjel opp äare Trompeeten blosen, un dan woat daut fa de Weltmenschen noch väl schrakjlicha sennen, aus daut verhäa wia, aus de ieeschte vea Enjel opp äare Trompeeten jeblost hauden."