Johanes sach 144,000 Juden, dee fa Gott aus siene besondre Deena oabeiden woaren
7
No dän daut ekj jeseenen haud, woo de Weltmenschen sikj nochmol von Gott woaren vestäakjen wellen, dan sach ekj mea von waut noch enne Tookunft passieren woat. Un ekj sach woo vea Enjel, sikj en aule Rechtungen oppe Ieed vespreet hauden. Een Enjel wia em Nuaden, de Tweeda em Oosten, de Dredda em Sieden, un de Vieeda em Wasten, un Gott haud äant de Macht äwarem Storm jejäft, soo daut see oppe Welt kunnen väl Schoden aunrechten. Un see hilden dän Storm oba noch trigj, soo daut daut oppem Launt un oppem Mäa gaunz Wintstell wia, soo daut de Wint nich mol manke Beem jeweit haud.2 Un ekj sach woo een aundra Enjel, vom Oosten jekomen wia, un daut hee dän läwendjen Gott sien Stampel enne Haunt jehoolen haud, wuamet hee, un de vea Enjel, dee sikj äwa de Welt vespreet hauden, een Mensch aus Gott sien Ieejentum betieekjnen kunnen. Un de Enjel roopt de vea Enjel, dee nämlich de Macht hauden väl Schoden auntorechten, un hee befool äant gaunz lud, un säd, 3 "Wacht een bät! Doot daut Launt, un daut Mäa, un de Beem noch nich beschädjen, wiel jie motten mie ieescht halpen, Gott siene Deena aus sien Ieejentum to betieekjnen. Komt, un well wie äant aum Stiern, met Gott sien Stampel aufstamplen, soo daut aulemaun weeten kaun wäa Gott siene Deena sent."
4 Un ekj hieed wooväl Menschen, see fa Gott hauden aufjestampelt, un de Zol kjeem no 144,000, dee nämlich aula von Jakob siene Säns aufstaumden.
5 Von Juda siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
von Ruben siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
von Gad siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
6 von Asser siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
von Naftali siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
von Manasse siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
7 von Simon siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
von Levi siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
von Issachar siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
8 von Sebulon siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
von Josef siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren,
von Benjamin siene Nokomen wieren 12,000 dee fa Gott betieekjent wieren.
Dit wieren aula Jakob siene Nokomen, dän de Enjel met Gott sien Stampel aum Stiern hauden aufjestampelt. Un em gaunzen wieren see äare 144,000, dee sikj to Gott siene Deena talden.
Johanes sach ne groote Häad Menschen, dee von aule veschiedne Velkja oppe Ieed komen woaren, un woo dee nochmol jerajcht ver Gott stonen woaren
9-10 Dan sach ekj em Himmel ne groote Häad Menschen, dee von aule veschiedne Velkja un Sproaken oppe Ieed kjeemen, un doa wieren soo väl, daut eena dee nich aula talen kunn. Un see stunden ver Gott sien Troon, un ver sien Laum, nämlich ver Jesus, un see hauden aula witte Mauntels aun, un enne äare Henj hilden see aula een Paulm Aust, un see säden gaunz lud,
"De Gott, dee opp sien Troon setten deit,
un sien Laum, to dee wie jehieren,
hant ons von daut groote Lieden jerat,
waut nämlich äwa de gaunze Ieed jekomen wia."*
11-12 Un aul de Enjel em Himmel, stunden rom de 24 Ooms, un rom de vea läwendje Jestaulten, dee sikj nämlich rom Gott sien Troon vesaumelt hauden. Un de Enjel schmeeten sikj plaut oppem Jesecht ver Gott han, un see bäden am aun, un säden,
"Jo, soo lot daut mau aula passieren!
Mucht Gott doch eewich jeloft,
un je-ieet, un jedankt woaren,
un mucht am doch uk fa aul siene groote Weisheit, un Krauft, un Macht aunerkjant woaren!
Jo, soo lot daut mau aula passieren!"
13 Un eena von de 24 Ooms räd mie aun, un fruach, "Weetst du wäa dise Menschen sent, dee sikj witt aunjetrocken hant, un von wua see häakomen?"
14 Un ekj auntwuad am, un säd, "Har, daut weetst du doch."
Un hee auntwuad mie, un säd, "Dit sent de Gleubjen, dee de groote Triebsaulstiet äwaläft hauden, un äare witte Mauntels bewiesen daut see ver Gott jerajcht sent. Wiel see hauden sikj opp daut Laum sien Bloot veloten, waut hee fa aulem vegoten haud, soo daut hee aul äare Sinden doamet betolen kunn. Un soo es daut fa äant soo aus wan see äare Mauntels, en daut Laum sien Bloot jewoschen hauden, soo daut see met äare witte Mauntels ver Gott stonen kunnen. 15-16 Un doawäajen stonen see nu hia em Tempel ver Gott sien Troon, un see deenen am Dach un Nacht. Un Gott, dee von opp sien Troon rejieet, woat äa Schulinj sennen, un soo woaren see niemols wada unja ne heete Sonn lieden motten. Un see woaren uk niemols wada hungren ooda darschten, wiel Gott woat äant emma met aules vesorjen waut äant fälen woat. 17 Wiel daut Laum, waut met Gott toop opp de Troon rejieet, woat äant soo beschitzen, aus wan een Hoad siene Schop heeden deit. Un soo aus een Hoad siene Schop no Wota leit, soo woat hee äant no de Kjwallen leiden, wua see von daut Wota woaren drinkjen kjennen, waut eenem daut eewje Läwen jeft. Un Gott woat äant aul äare Tronen vone Uagen weschen."