Un ekj sach woo daut Laum daut ieeschte Stampel von de Schreftsroll entwei muak, un woo hee daut ieeschte Poat von de Schreftsroll opmuak. Un dan hieed ekj woo eena von de vea läwendje Jestaulten wäm jeroopt haud, un siene Stemm wia soo lud aus een Donnaschlach, un hee säd gaunz lud, "Komm!" 2 Un aus ekj kjikjt wäa doa komen sull, dan sach ekj woo een wittet Pieet äwadäl kjeem, un opp daut Pieet saut een Ritta, dee enne Haunt een Flitzboagen hilt. Un ekj sach woo dän Ritta ne Kjennichs Kroon oppem Kopp nopp jesat wort, un woo de Ritta dän Himmel veloten haud, om enne Welt Kjrich auntostalen, soo daut hee äwa aule Lenda oppe Ieed, de Äwahaunt jewennen kunn.

3 Aus daut Laum, daut tweede Stampel von de Schreftsroll entwei muak, dan muak hee daut tweede Poat von de Schreftsroll op, un dan hieed ekj woo noch eena, von dee vea läwendje Jestaulten wäm jeroopt haud, un dee säd gaunz lud, "Komm!" 4 Un aus ekj kjikjt wäa doa komen sull, dan sach ekj woo een rodlichet Pieet äwadäl kjeem, un opp daut Pieet saut een Ritta, dee een Schwieet un de Aulmacht jekjräajen haud, soo daut hee de Fräd, von oppe Ieed wajchnämen kunn, soo daut väle Menschen sikj omzajcht ombrinjen wudden.

5 Aus daut Laum, daut dredde Stampel von de Schreftsroll entwei muak, dan muak hee daut dredde Poat von de Schreftsroll op, un dan hieed ekj woo noch eena, von de vea läwendje Jestaulten wäm jeroopt haud, un dee säd gaunz lud, "Komm!" Un aus ekj kjikjt wäa doa komen sull, dan sach ekj woo een schwoatet Pieet äwadäl kjeem, un de Ritta waut opp daut Pieet saut, hilt ne Wichtschol enne Haunt. 6 Un ekj hieed woo ne Stemm, von mank de vea läwendje Jestaulten jerät haud, un dee woarnd dän Ritta, un säd, "Aules oppe Ieed woat noch soo dia woaren, daut een haulwa Kilo Weitmäl een jeweenlichen Dachloon jellen woat, un eent-un-een-haulwa Kilo Joaschtmäl woat dan een vollen Dachloon jellen. Un paus mau opp daut de Väarot von Eelj un Wien nich vehindat woat, wiel daut Äten woat äwa de Ieed noch sea dia un knaup woaren."

7 Aus daut Laum, daut vieede Stampel von de Schreftsroll entwei muak, dan muak hee daut vieede Poat von de Screftsroll op, un dan hieed ekj woo de Latsta, von de vea läwendje Jestaulten wäm jeroopt haud, un dee säd gaunz lud, "Komm!" 8 Un aus ekj kjikjt wäa doa komen sull, dan sach ekj woo een blauset Pieet äwadäl kjeem, un de Ritta sien Nomen, waut opp daut Pieet saut, wia 'Doot', un sien Bejleita, dee am hinjaraun kjeem, heet 'Doodenrikj'. Un Gott haud äant de Vollmacht äwa een vieedel von de Enwona oppe Ieed jejäft, soo daut see dee opp veschiedne Wäaj ombrinjen kunnen. Atelje brochten sikj omzajcht met daut Schwieet om, un aundre musten doot hungren, un noch aundre kjeemen derch Krankheiten om, un de äwaje kjeemen derch wille Tieren om. Un soo kjeem een vieedel von de Enwona oppe Ieed om.

9 Aus daut Laum, daut fefte Stampel von de Schreftsroll entwei muak, dan muak hee daut fefte Poat von de Schreftsroll op, un ekj sach de Seelen von Gott sien Volkj, dee oppe Flua besied de Weiruakaultoa wieren. Dit wieren nämlich de Seelen von de doodje Gleubjen, dee sikj aun daut Wuat Gottes jehoolen hauden, dee daut tru hauden wieda jeprädicht, un dän de Weltmenschen doafäa hauden doot jemoatat. 10 Un see schriejen lud von besied de Weiruakaultoa, un säden, "O du Aulmajchtja Harscha, du best tru, un jerajcht, un onen Sind, un soo best du von aules, un von aulem oppoat jesat. Woo lang woat daut noch dieren, bat du de Weltmenschen rechten un strofen woascht? Un wanea woascht äant doafäa trigjtolen, daut see ons hant doot jemoakt?" 11 Un äant wort aula een wittet Mauntel^† jejäft, wuamet äant daut wort aunerkjant, daut see jerajcht wieren, un dan wort äant erkjläat, daut see noch fa een Tietlank sullen ruich sennen. See musten nämlich noch luaren bat de Weltmenschen de volle Zol von äare Metoabeida un jeistliche Jeschwista hauden doot jemoatat, ea Gott de Weltmenschen doafäa rechten wudd, wiel äare Metoabeida oppe Ieed musten daut Wuat Gottes noch fa een Tietlank wieda prädjen.

12 Un ekj kjikjt aus daut Laum, daut Saste Stampel entwei muak, un ekj sach woo hee daut saste Poat von de Schreftsroll opmuak, un doamet jeef daut een groota Ieedbäben, soo daut de gaunze Ieed jescheddat haud. Un de Sonn aum Himmel wort soo dunkel aus een schwoatet Stekj Zeich, un de Mon wort soo root aus Bloot. 13 Un de Stierns em Himmel follen no de Ieed, soo aus wan een Storm jreene Fiejen von een Boom aufschliesat. 14 Un de Himmel veschwunk von äwa de Ieed, soo aus wan ne Schreftsroll sikj von beid sieden opprolt, un aul de Jebirj un Inseln oppe Ieed worden von äare Städ vesat. 15 Un aul de Kjennichs, un Harschasch, un huage Militäa Beaumten, un aul de Rikje, un Stoakje, un Sklowen, un Friee Weltmenschen von oppe Ieed, vestuaken sikj en Heelen, un en de Retzen enne Jebirj. 16 Un see schriejen gaunz lud, un säden, "Muchten de Jebirj un Steena doch opp ons nopp faulen, un lot dee ons von dän vestäakjen, dee opp de Troon sett, un von dän Oaja von daut Laum. 17 Wiel de groota Dach es nu hia, wan Gott un sien Laum ons rechten woaren, un wan see äaren Oaja äwa ons tofräd stalen woaren. Un wie kjennen daut goanich derch saten."