Johanes sach woo Gott em Himmel opp siene Troon jesäten haud, un woo am doa aunjebät wort
4
No dän daut Jesus mie soont von gleubje Vesaumlungen vetalt haud, dan wort mie waut aundret jewäsen. Un ekj kjikjt enne Hecht, un kjikjt emol, dan sach ekj em Himmel ne opne Däa, un ekj hieed de nämelje Stemm, dee verhäa met mie jerät haud, dee sikj nämlich no ne Trompeetenschaul hieed, un dee räd mie wada aun, un säd, "Komm enne Hecht, hia no mie. Un ekj woa die wiesen waut enne Tookunft noch passieren woat, wan dise Dinja wuavon ekj die jrod vetalt haud, passieet sent."2 Un fuaz haud Gott mie em Jeist nom Himmel jenomen, un kjikjt emol, dan sach ekj em Himmel een Troon, un eena dee opp dän Troon jesäten haud, dee doa nämlich de Vollmacht haud. 3 Un dee waut opp dän Troon saut, jlenzt soo aus blanke Jaspies un Sarder Steena, un rom de Troon jlenzt een jreena Räajenboagen, soo aus een blanka Smaracht Steen. 4 Un rom dän Troon stunden 24 aundre Troons, un opp dise Troons sauten 24 Ooms, dee witte Kjleeda aun hauden, un dee goldne Kroonen opp äare Kjap hauden. 5 Un ekj beoobacht woo daut von dän meddeljen Troon jeblitz, jerummelt un jedonnat haud, un ver dän Troon sach ekj woo säwen Fachelna jebrent hauden. De Facheln stalen eenem nämlich de säwen Jeista väa, dee Gott deenen, un dee eenem dän Heiljen Jeist siene groote Krauft väastalen. 6 Un ver dän Troon wia een Mäa, waut soo kloa aus Glaus wia, un waut soo blenkjad aus Kristal.b
Un medden em Troon, un uk rom dän Troon, stunden fea läwendje Jestaulten, dee väakaunt un hinjakaunt gaunz voll Uagen wieren, soo daut see aules seenen kunnen. 7 De ieeschta von dise läwendje Jestaulten wia soo aus een Leiw, un de tweeda wia soo aus een Kaulf, un de dredda haud een Menschens Jesecht, un de fieeda leet daut no een Odla, dee enne Loft fluach. 8 Un aul dise läwendje Jestaulten hauden sas Flichten, un äare Flichten wieren gaunz voll Uagen, un dee hauden soogoa uk Unjakaunt Uagen, soo daut see aules seenen kunnen.
Un de läwendje Jestaulten lowden Gott auledach un Nacht, onen auntohoolen, un säden emma wada,
"De aulmajchtja Har Gott es jerajcht, un onen Sind, un soo es hee werkjlich von aules, un von aulem oppoat jesat.
Hee es dee waut emma wia, un dee nu es, un dee emma sennen woat."
9-10 Un ekj sach aus de läwendje Jestaulten, dän eewjen Gott emma wada ver sien Troon jeloft, un je-ieet, un bedankt hauden, un daut de 24 Oomsc sikj dan emma wada ver sien Troon hauden hanjelajcht, un daut see am äare Kjennichs Kroonen emma wada äwajäft hauden. Un soo bäden see Gott emma wada aun, un säden emma wada,
11 "O Har Gott, daut es mau rajcht,
daut wie die ieren un veharlichen,
un daut wie aunerkjanen woo stoakj du best.
Wiel du hast aules nämlich von nuscht erschaufen,
un wiel die daut soo jefollen haud,
dan besteit aules krakjt soo aus du daut erschaufen hautst."