Un aul dee waut dän Enhault von dit Buak ver de gleubje Vesaumlungen väaläsen woaren, un aul de Gleubje waut daut dan hieren, un daut uk iernst nämen un jehorchen, woaren sikj werkjlich freien kjennen. Wiel daut woat nich lang dieren, un dan woaren sikj de Dinja aula soo utspälen, aus daut en dit Buak jeschräwen steit.

4-6 Leewe Frind, von de Jäajent von Asieen. Ekj schriew dit Buak fa aul de Gleubje, von de säwen Vesaumlungen, von Asieen, un ekj jrees junt met dän Wunsch, daut Gott, un daut de Heilja Jeist, dee nämlich ver Gott sien Troon es, un daut Jesus Christus, junt wudden väl Goodet tookomen loten, un daut see junt een frädeljet Läwen jäwen wudden. Jo, un de Enhault von dit Buak kjemt von dän Gott, dee nu es, un dee emma wia, un dee emma sennen woat, un von de säwen Jeista, dee ons dän Heilje Jeist siene groote Krauft väastalen, un von Jesus, dee äwa aule Kjennichs oppe Ieed de Macht haft. Jesus es Gott sien Sän, un hee es de ieeschta von Gott siene Kjinja, dee von mank de Doodes oppjestonen wia, un hee es em Himmel de Harscha, un soo haft hee de Macht äwa aul de Kjennichs oppe Ieed. Un wiel hee dan soon grootet Aumt haft, dan kjenn jie junt secha sennen, daut jie junt opp de profeetische Bootschoft, von dit Buak veloten kjennen.

Jesus leeft ons, un es nämlich dee waut ons met sien Bloot, von onse Sinden haud friejekoft, un dee ons uk aus kjennichliche Priesta aunjestalt haud, soo daut wie tweschen Menschen un Gott vemedlen kjennen. Gott es opp sien Troon em Himmel de Harscha, un wiel Jesus sien Sän es, dan es daut wäajen aules waut Jesus fa ons jedonen haft, daut wie sien Voda em Himmel, aus Vemeddlasch deenen kjennen.

Un soo mucht Jesus doch eewich de Macht han, un mucht am uk eewich, fa aul de groote Dinja waut hee jedonen haft, je-ieet woaren. Jo, soo lot daut mau aula passieren!

7 Kjikjt emol! Jesus es nämlich dee waut oppe Wolkjen, vom Himmel no de Ieed komen woat, un aule Menschen woaren am seenen, wan hee trigj kjemt. Jo, un soogoa dee, waut am hauden doot jespekjt, woaren am seenen wan hee kjemt, un dan woaren de Menschen, von mank aule Velkja oppe Ieed erkjanen, daut hee werkjlich Gott es, un daut hee äant aus Kjennich rechten woat. Un wan see am soo aus dit seenen woaren, dan woaren see sikj sea ferchten. Jo, soo lot daut mau aula passieren!

8 En de Schreften steit jeschräwen, waut Jesus nämlich mol aus Gott jesajcht haud. Un de Profeet^† schreef,

9 Ekj sie Johanes, jun Brooda un Poatna em Gloowen, un soo mott ekj en dise schwoare Tiet, en dee wie nu läwen, krakjt soo lieden aus jie. Un wiel wie ons von Gott em Himmel rejieren loten, dan hool wie dise schwoare Tieden jeduldich fa Jesus ut, wiel wie weeten daut hee noch aus Kjennich trigjkomen woat.

Un daut wia krakjt wiel ekj daut Wuat Gottes, un Jesus siene Bootschoft haud wieda jeprädicht, daut ekj opp de Insel von Patmos ensetten must. Un daut es uk wua mie de Enhault von dit Buak openboad wort. 10 Daut kjeem een Sindach soo rom, daut aus Gott mie em Jeist haud met jenomen, dan hieed ekj hinja mie ne lude Stemm, waut sikj soo aus ne kloare Trompeetenschaul hieed. 11 Un de Stemm räd mie aun, un säd, "Aules waut du sitst, saust du en een Buak dol schriewen, un dan saust du daut aun de säwen gleubje Vesaumlungen veschekjen, dee en de säwen Städa, von de Jäajent von Asieen sent. Daut sent nämlich de Vesaumlungen, von de Städa von Ephesus, un Smyrna, un Pergamon, un Thyratira, un Sarde, un Filadelfia, un Laodizea."

12-14 Un aus ekj dit jehieet haud, dan wull ekj weeten wäa met mie jerät haud, un aus ekj mie om dreid, dan sach ekj een Maun, dee mank säwen goldne Laumpenhoolasch stunt, dee krakjt dän Maun linkjend, dän Gott sikj von mank Menschen haud utjewält, nämlich Gott sien Sän. Un hee haud een langet Mauntel aun, waut bat de Ieed honk, un von siene Schulla honk ne goldne Binj dedwäa äwa siene Brost, un siene Hoa wia soo witt, aus Schnee witta Woll, un siene Uagen leet daut krakjt no Fiaflaumen. 15 Siene Feet leet daut no reina Bronz, wan daut en een Owen jlieejcht, un siene Stemm hieed sikj soo aus Rummel, ooda soo aus wan een Riefa sea schält. 16 Un ekj sach daut hee säwen Stierns en siene rajchte Haunt hilt, un siene Wieed wieren soo aus een schoapet, twee schniedjet Schwieet, un sien Jesecht dacht soo kloa aus de Sonn.

17-18 Un aus ekj Jesus haud aunjekjikjt, dan foll ekj soo ver siene Feet han, aus wan ekj doot wia. Un hee läd mie siene rajchte Haunt opp, un säd, "Fercht die nich! Ekj sie de ieeschta un de latsta, ekj sie dee waut nämlich läwendich es. Ekj wia doot, oba kjikj emol, nu läw ekj fa emma, un soo ha ekj de Macht äwa dän Doot, soo daut ekj bestemmen kaun, waut met de doodje Menschen äare Seelen passieren saul, dee en daut Doodenrikj sent."

19 Un Jesus räd wieda, un säd, "Aules waut du bat hiatoo jeseenen hast, un waut nu es, un waut ekj die noch openboaren woa, saust du en een Buak dolschriewen. 20 Oba ea ekj die mea openboaren woa, dan well ekj die ieescht erkjläaren, waut de säwen Stierns bedieden, dee du en miene rajchte Haunt sachst, un uk waut de säwen Laumpenhoolascha bedieden, waut du rom mie sachst. De säwen Stierns sent de säwen Enjel, waut nämlich miene säwen Bootschofta sent, un see prädjen miene Bootschoft mank de säwen gleubje Vesaumlungen wieda. Un de säwen Laumpenhoolasch sent de säwen gleubje Vesaumlungen, von de säwen Städa, von de Jäajent von Asieen."