2 Un ekj schekj junt disen Breef met däm Wunsch, daut jie Gott siene Boarmhoatichkjeit, Fräd un Leew emma dolla woa nämen muchten.

3 Leewe jeistliche Jeschwista, ekj haud mie daut gaunz väajenomen, daut ekj junt von de Radunk waut schriewen wull, wuamet Gott ons met junt toop jerat haft. Un daut wia oba en tweschen needich jeworden, daut ekj junt drinjent leewa aunspornen sull, daut jie emma sea fa de woare Gloowenslieren kjamfen sullen. Gott haft siene Bootschoft eemol un fa emma, aun sien oppoat jesadet Volkj äwajäft, un soo doaft dee nich je-endat woaren. 4 Ekj saj junt dise Dinja, wiel doa sent atelje Mana, dee sikj plietsch en june Vesaumlungen nenn jeschlikjt hant, fa dee daut aul lang em verut, en de Schreften bestemt es, woo Gott äant noch emol bestrofen woat. Dise Mana sent gottloos, un see vedreien de Bediedunk von onsen Gott siene Leeftolichkjeit, un sajen nämlich, daut eena sikj soo veläwen doaf, aus eenem daut jankat. Jo, un see veachten däm, dee auleen ons Wieet es, nämlich Jesus Christus ons Har.

5 Un soo well ekj junt aun atliche Dinja denkjenhalpen, om junt fa dise Errlierasch opp to schoapen, uk wan jie dise Dinja aula goot weeten, nämlich, daut aus de Har daut israelitische Volkj von de Sklowarie en Ägipten friejemoakt haud, dan haud hee oba aul dee venicht, dee sikj nohäa nich opp am veloten hauden.^* 6 Jo, un doa wieren uk väle Enjel to Noah siene Tiet jewast, dee äare Vollmacht nich behoolen hauden, waut Gott äant em Himmel jejäft haud, un dee äare Städ em Himmel dan leewa veloten hauden, wua see nämlich tus jehieeden.^* Un nu motten see en daut Doodenrikj bliewen, wua Gott äant em Diestren bemoakt haft, bat hee äant noch emol aun jan grooten Dach, eewich rechten un bestrofen woat.^* 7 Un soo aus dise Enjel sikj vesindicht hauden, soo hauden de Enwona von Sodom un Gomorra, un von aul dee aundre Städa, waut rom Sodom un Gomorra wieren, sikj uk vesindicht. See hauden sikj gaunz aun een onbandjet jeschlajchts Läwen äwajäft, un wieren emma bloos doano ut, sikj jeschlajchtlich opp aulahaunt vekjieede Manieren to vesindjen. Un Gott haud von dise Menschen äa fieejet lieden een Biespell jemoakt,^* von woo hee de Errlierasch noch emol en daut eewje Fia bestrofen woat.

8 Un dise Errlierasch läwen uk krakjt soo aus de Enwona von Sodom un Gomorra. Jeschlajchtlich fieren see een onbandjet Läwen, wuamet see sikj jeistlich un kjarpalich gaunz enschwienen, un see meenen daut see daut derch äare Dreem weeten kjennen, daut see soo aus dit läwen derwen. See veachten Gott siene Vollmacht, un lastren äwa siene himlische Harschoften.^† 9 Un oba nich emol Michael, dee nämlich Gott sien väaschta Enjel es, wia soo driest jewast, aus dise Errlierasch sent. Aus Michael sikj met däm Diewel,^† äwa Moses sien Kjarpa vestemt haud,^† dan haud hee sikj daut nich jewoacht dän Soton selfst to vedaumen, wuamet hee äwa Gott wudd jelastat han, wan hee Soton wudd vedaumt han. Nä, enne Städ daut hee lastren wudd, haud hee nämlich bloos jesajcht, 'Mucht de Har die vemonen!'

10 Oba dise Errlierasch lastren äwa aulahaunt jeistliche Dinja, wuavon see nämlich kjeene Oninj hant. Un waut see oba werkjlich vestonen, es von woo see sikj emma bloos soo aus de onveninftje Tieren benämen, dee emma bloos soo doonen, aus äant daut von äare Natua en es. Jo, un doamet vedeenen see sikj Gott sien tookjinftjet Jerecht. 11 Gott woat äant noch emol sea bestrofen, wiel jeistlich läwen see soo aus Kain, dee sien Brooda aufjenstich wia, un dee am doafäa haud omjebrocht.^* Un see sent uk sea jeltjierich, un soo hant see sikj gaunz aun de faulsche Wäaj, von däm Profeet Balaam äwajäft, dee Gott sien Volkj om Jelt haulwa, haud veleiden loten.^* Jo, un soo aus Gott dän Korachs venicht haud, aus hee sikj fa Moses siene Vollmacht jewäat haud, soo woat Gott dise Errlierasch uk venichten. Wiel see wäaren sikj fa de jeistliche Obrichkjeit, waut Gott äwa siene Vesaumlunk aunjestalt haft.^*

12 Dise Errlierasch sent fa june Vesaumlunk ne Schaund, wiel jeistlich sent see fa junt soo aus jriese Plaken, fa dee jie junt schämen sullen, wan see met junt toop de Leew Fasten fieren. See fräten un supen, un loten sikj daut sonda Sorjen goot gonen, wiel jeistlich sent see soo aus de Hoad, dee bloos fa sikj selfst oppaussen. See sent soo aus de ladje Räajenwolkjen, dee vom Wint vepust woaren, un soo aus de Fruchtbeem, dee en de vollste Arnttiet, kjeene Frucht droagen, wiel jeistlich hant see fa kjeenem waut to beeden. Jo, see sent jeistlich gaunz doot, soo aus vedrieejde Fruchtbeem, dee von enne Ieed sent ut jedukt worden. Un soo es daut ommäajlich, daut see jeemols woaren, jeistliche Frucht droagen.^† 13 Dise Errlierasch sent emma wilt, soo aus de onruje Walen vom Mäa. Un soo aus daut von de Walen, emma een stenkjajet Schum jeft, soo fieren see emma schaundhaufte Dinja ut. Jeistlich sent see soo aus een faulenda Stiern, no däm kjeena sikj rechten kaun, wan eena de Nacht reisen well. Un soo haft Gott fa äant ne besondasch diestre Städ, en daut Doodenrikj bestemt, wua hee äant noch emol eewich bestrofen woat.

14-15 Un Henoch, haud oba uk von dise Errlierasch jerät, aus hee to de Menschen von siene Tiet jeprofezeit haud. Hee wia de sasta von Adam siene Nokomen jewast, un hee woarnd de Menschen, un säd, 'Kjikjt emol häa! De Har woat noch emol met siene dusende oppoat jesade Deena komen, om sien Jerecht äwa aule Menschen uttofieren. Un dan woat hee aul de gottloose Sinda, fa aul äare gottloose Woakjen schuldich spräakjen, waut see opp soon gottloosen Wajch woaren verecht han, un dan woat hee äant uk fa aul äare frajche Wieed schuldich spräakjen, waut see jäajen däm Harn woaren jerät han.'^† 16 Dise Errlierasch läwen soo aus äant daut fleeschlich jankat, un see grunsen emma äwa woo äant daut jeit, un see sent niemols tofräd. See puchen sikj groosoatich waut to sennen, un see schmeichlen sikj doaropp bie de Menschen en, daut see dee wellen utnutzen.

17-18 Oba jie, miene leewe jeistliche Jeschwista, sellen emma aun de Bootschoft denkjen, waut ons Har Jesus Christus siene Apostel aun junt vekjindicht hauden, aus see junt em verut jewoarnt hauden, un säden, 'En dise latste Tiet, en dee wie nu läwen, woaren Menschen oppkomen, dee äwa de Woarheit spotten woaren, un dee emma bloos soo, no äa gottlooset Velangen läwen woaren, aus äant daut jankren woat.' 19 Jo, un dise Bootschoft rät doch krakjt von dise Errlierasch, dee sikj von junt oppoat deelen, wiel see sikj jleewen jeistlich to sennen, un jie oba irdisch. Un see selfst rechten sikj oba emma bloos no äa irdischet Vestentnis, wiel dän Heiljen Jeist hant see nich en sikj.

20 Oba jie, miene leewe jeistliche Jeschwista, sellen junt jeistlich opp Gott siene oppoat jesade Gloowenslieren oppbuen,^† un jie sellen uk emma doano bäden, aus de Heilje Jeist junt toom bäden fieren un stoakjen wudd. 21 Un läft uk emma met de Jewesheit, daut Gott junt leewen deit, un daut hee junt dan uk aules tookomen lat, waut junt jeistlich toom gooden es. Un luat emma sea fa de Boarmhoatichkjeit, wuamet ons Har Jesus Christus sikj noch emol äwa junt erboarmen woat, wan hee junt daut eewje Läwen brinjen woat. 22 Un erboarmt junt uk emma äwa dee enne Vesaumlunk, dee em Gloowen twiewlen. 23 Un jie sellen dee oba trajchtwiesen, waut sikj von de Errlierasch be-enflussen loten. Wiel doamet beschitzen jie äant, soo von Gott sien tookjinftjet Jerecht, aus wan jie äant wudden vom Fia rut rieten.^* Un erboarmt junt uk äwa dee, waut sikj aun de Errlieren äwajäft hant. Un siet oba emma sea väasechtich, woo jie junt met äant toop vehoolen, soo daut jie junt jeistlich, nich met äare Sinden enschwienen wudden. Jo, soo aus eenem ne enjeschwiende Winjel wadalich es, soo sellen jie äare beese Wäaj haussen.

24 Oba ieet däm, dee junt jeistlich beschitzen kaun, soo daut jie junt nich vesindjen wudden, un dee junt fälaloos ver sien harlichen Jäajenwuat brinjen kaun, wua jie noch emol besondasch Froo sennen woaren. 25 Hee auleen es Gott, un daut es derch aules waut Jesus Christus fa ons jedonen haft, daut hee ons jerat haft. Un hee es uk dee, waut aul von ver de Erschaufunk, aus däm je-ieet wort, dee harlich, groot, un majchtich es, un dee met siene groote Vollmacht, äwa aules emma rejieet haft. Jo, un mucht am nu, un fa de Eewichkjeit, emma soo aus dit je-ieet woaren. Jo, soo lot daut mau sennen!