2 Ekj bedd Efodia un Sintieche aule beid, dee nämlich met däm Harn ve-eenicht sent, daut see sikj doch wudden eenich woaren. 3 Un ekj bedd mien trua Poatna,^† un jie weeten doch aula von wäm ekj hia räd, daut du dise beid Frues doch halpen wurscht, soo daut see sikj wada wudden eenich woaren. See hauden de goode Norecht doch beid met mie toop wieda jerprädicht, un see hauden uk met Klemens toop jeschauft, un met miene aundre Metobeida, dee äare Nomes en daut Läwensbuak jeschräwen stonen. Un soo mucht ekj daut jieren seenen, daut see sikj wada eenjen wudden.

4 Freit junt doch emma en aule Omstend, wiel jie weeten doch daut jie met däm Harn ve-eenicht sent. Jo, freit junt oppiernst! 5 Siet om aule Menschen besorcht, eendoont auf see nich to Gott sien Volkj jehieren, un denkjt emma doaraun daut de Har boolt aus Kjennich trigjkomen woat.

6 Moakt junt kjeene Sorj äwa de Dinja dee jie em Läwen entjäajen komen! Bät doch emma leewa to Gott äwa aules, un bedankt am fa aules waut hee fa junt deit, un wan junt waut oppem Hoaten licht, dan froacht Gott doano. 7 Un dan woat hee junt de Fräd jäwen, dee bloos hee jäwen kaun, dee nämlich väl jrata es, aus waut eena sikj väastalen kaun. Un de Fräd woat junt em Denkjen un em Senn beschitzen, besondasch wan jie daut woa nämen, daut jie met Jesus Christus toop ve-eenicht sent. Un dan woat de Angst bie junt nich de Äwahaunt kjriejen.

8 Un leewe jeistliche Jeschwista, ekj well junt uk wieda aunspornen, aun soont to denkjen, waut goot un lowenswieet es, soo daut jie june Omstend wudden rajcht bekjikjen kjennen. Denkjt emma aun soont waut woarhauftich es, un waut ieeboa un rajcht es, un waut rein un aunjenäm es, un waut een goodet Väabilt es. 9 Un soo aus jie dise Dinja von mie jelieet hant, un soo aus jie dee von mie hant met jekjräajen, un soo aus jie mie von soone Dinja hant räden jehieet, un soo aus jie dee en mie Läwen beoobacht hant, soo sell jie dee uk en jun Läwen utfieren. Un dan woat de Gott junt beschitzen, von dän de nämelje Fräd häa kjemt, dee väl jrata es, aus waut irjent wäa bejriepen kaun.

10 Ekj frei mie un dank dän Harn, daut jie mie nu wada, met daut irdische hant methalpen kunt. Ekj weet daut jie emma om mie besorcht wieren, un daut jie oba nich emma de Jeläajenheit hauden mie to halpen. 11 Ekj saj junt dit nich wiel mie waut fält, wiel ekj ha jelieet en aule Omstend emma tofräd to sennen. 12 Ekj weet woo eena eefach läwen mott, un ekj weet uk woo daut es wan eena riew haft. Ekj ha daut Jeheemnis jelieet, daut ekj irjentwua un en aule Omstend emma tofräd sennen kaun, un mie es daut uk eendoont auf ekj voll ooda hungrich sie, ooda auf ekj riew ooda knaup ha, ekj sie emma gaunz tofräd. 13 Jo, ekj sie en aule Omstend emma stoakj, wiel Christus steit mie bie, un jeft mie to aules de Krauft.

14 Un wan ekj uk met aulem emma foadich woa, doawäajen ha jie oba goot jedonen, daut jie junt nu en miene Noot om mie jekjemmat hant. 15 Jie weeten doch goot, daut aus ekj de goode Norecht aum Aunfank jeprädicht haud, dan wia ekj uk bat de Jäajent von Mazedonieen jekomen, un haud de goode Norecht uk bie junt jeprädicht. Un aus ekj von Mazedonieen wieda reisen wull, dan wieren jie Filippa dee eensje gleubje Vesaumlunk, met dän ekj mie wia eenich jeworden, äwa woo jie mie met Jelt wudden unjastetten kjennen. 16 Wiel soogoa aus ekj noch en Mazedonieen wia, en de Staut von Tessalonich, dan haud jie mie aul miere mol Läwensmeddel un Jelt toojeschekjt. 17 Ekj saj aul dit nich wiel ekj doa no ut sie, daut jie mie mea Jelt schekjen sellen. Nä, mien Velangen fa junt es, daut junt de Unjastettunk, wuamet jie mie jeholpen hauden, em Himmel aus Jewenns wudd aunjeräakjent woaren, un daut jun Jewenns emma dolla tonämen wudd.

18 Derch de Unjastettunk, dee jie mie met Epafroditus hauden met jeschekjt, ha ekj nu aules waut mie fält, un ekj ha soogoa uk mea aus waut mie fälen wudd. June Unjastettunk es nämlich soo aus een scheenrikjendet Opfa wuamet jie Gott hant aunjebät, un waut am uk sea jefelt. 19 Jo, un de Gott, dee emma fa mie vesorjen deit, woat junt aules tookomen loten waut junt fälen woat. Wie sent doch met Christus ve-eenicht, un doano aus Jesus wundaboa un rikj es, woat hee junt met aules vesorjen, waut junt fälen woat. 20 Mucht de Gott, dee nämlich uk ons Voda es, en aul soone Dinja aus dit emma je-ieet woaren. Jo, soo lot daut mau aula passieren!

21 Jreest aul de Gleubje, dee to Gott sien oppoat jesadet Volkj jehieren, dee nämlich aula to Christus Jesus jehieren. Un onse jeistliche Jeschwista, dee hia met mie toop sent, loten junt uk aula jreesen. 22 Jo, un doatoo loten junt uk aul dee aundre Gleubje jreesen, dee hia bie mie sent, un em besondren, dee waut to dän Kjeisa sien Hushault jehieren.

23 Mucht de Har Jesus Christus junt leeftolich sennen, un junt jeistlich aules tookomen loten waut goot es. Jo, soo lot daut mau aula passieren!