4
Un waut ekj junt oba noch von een Oaw sajen well, es daut soo lang aus een Oaw noch mau een kjlienet Kjint es, haft dee nuscht mea äwa sien Hab un Goot to sajen, aus wan dee mau eena von siene Voda siene Sklowen wia, uk wan dee daut aul aula ieejnen wudd, waut sien Voda am hinjaloten wull. 2 Nä, soon Kjint mott siene Oppsechtasch un Vewaultasch leewa soo lang emma jehorchen, aus sien Voda daut fa am bestemmen wudd, ea daut Kjint äwa sien Hab un Goot waut wudd to sajen han. 3 Un soo aus dit wia daut mol fa ons aus Juden un Nich-Juden, ea wie jewist hauden, daut wie ons opp Christus veloten musten. Jeistlich wieren wie mau soo aus kjliene Kjinja, dee soo aun de auljemeene Lierena von dise Welt veskloft wieren, aus wan dee onse Oppsechtasch un Vewaultasch wieren, dee ons emma väasäden, waut jeistlich rajcht ooda orrajcht sennen sull.4-5 Oba Gott haud sien ieejnen Sän krakjt to de rajchte Tiet no de Ieed jeschekjt, dee dan aus een Mensch, von eene Fru to Welt jekomen wia. Un hee wia de Jesazen, von de Jeburt aun emma gaunz unjadon jewast, soo daut hee ons aula, von de Macht von daut Jesaz frie kjeepen kunn, wuaraun wie jeistliche nämlich veskloft wieren. Un doaderch daut Christus dit fa ons jedonen haud, wia daut mäajlich jeworden, daut Gott ons aus siene voljoarje Sänsb hannämen kunn.
6 Un wie weeten daut jie volstendich Gott siene Säns sent, wiel Gott haud ons sien Sän sien Jeist jeschekjt, om en ons to wonen. Un soo es daut Jesus sien Jeist, dee dan en ons wont, dee ons aunspornt, daut wie Gott aus ons Voda leeftolich aunräden wudden, un daut wie to am, 'Vater, leewa Voda' sajen wudden, wan wie to am bäden.c 7 Un soo es daut wäajen aules waut Gott fa ons jedonen haft, daut jie jeistlich nich mea soo aus Sklowen sent, un daut jie nu Gott siene Säns sent. Un wan jie Gott siene Säns sent, dan sent jie uk Gott siene Oawen, un soo woaren jie aul daut Goode noch mol oawen, waut Gott sien Volkj vesproaken haft.
Paulus haud de Galata jewoarnt, daut see sikj nich wada aun de oolt tastamentliche Jesazen vesklowen sullen
8 Oba aus jie Gott noch nich jekjant hauden, dan wieren jie jeistlich soo aus Sklowen, dee emma soont jedeent hauden, waut nich werkjlich Jetta sent. 9 Un nu daut jie Gott oba hant kjanen jelieet, ooda well wie mol sajen, nu daut Gott junt aus sien Volkj aunerkjant haft, nu mott ekj mie sea staunen äwa junt, wan jie junt wada trigj dreien, no de schwake un prachaje Lieren,d wuaraun jie junt wada bloos vesklowen wellen. 10 Jie hoolen junt nämlich gaunz aun dän judischen Kalenda,e om aul de Doag, un Moonaten, un Joarestieden, un Joaren emma krakjt soo to fieren, aus daut Jesaz daut emma bestemt haud. 11 Un soo moak ekj mie Sorjen äwa junt, wiel fleicht es de Oabeit, waut ekj mank junt jedonen ha, met eemol vejäfs jewast.
12-13 Leewe jeistliche Jeschwista, ekj pracha junt daut jie doch soo wudden woaren aus ekj sie, un daut jie junt von onse judische Jesazen friemoaken wudden. Wiel ekj haud mie nich mea aun onse Jesazen jehoolen, aus ekj no junt jekomen wia, un soo wia ekj nämlich soo aus jie Nich-Juden jeworden. Un junt wudd daut oba noch goot denkjen, woo daut wäajen mien schwaken kjarpalichen Toostaunt wia rom jekomen, daut ekj bie junt aunhoolen must, un woo ekj junt de goode Norecht dan toom ieeschtemol väa jeprädicht haud. Un jie hauden mie nich schlajcht behaundelt. 14 Un wan jie mie wäajen miene Krankheit uk hauden veachten wult, doawäajen hauden jie mie nich tosied jeschowen, ooda aus soont veacht waut junt jeäakjelt haud. Nä, jie hauden mie doch soo oppjenomen aus wan ekj Gott sien Enjel wia jewast, ooda soo aus wan Christus Jesus selfst no junt jekomen wia. 15 Un soo froag ekj mie wua de Freid jebläwen es, waut jie fa mie hauden, aus ekj bie junt wia. Wiel ekj saj junt de Woarheit, jie hauden junt doch soo to mie jefreit, daut wan daut wia mäajlich jewast, dan wudden jie june ieejne Uagen fa mie ut jeplocken han, soo daut jie mie dee hauden jäwen kunt.f 16 Un wiel jie dise Freid nich mea hant, mott ekj mie wundren, auf jie mie fa een Fient aunnämen, wiel ekj junt de Woarheit saj.
17 Oba de faulsche Lierasch bemieejen sikj sea om junt, un daut es oba nich wiel see Goodet em Senn hant. Nä, äant jeit daut doch leewa bloos om junt von onse Jemeenschoft wajcht to nämen, soo daut jie junt dan bloos aun äant hoolen wudden. 18 Oba daut es doch emma goot, wan Menschen sikj om junt bemieejen wudden, wan daut weens toom Gooden sennen wudd. Oba mucht doa emma wäa sennen dee sikj om junt bemieejen wudd, un nich bloos wan ekj doa sie.
19 Jeistlich sent jie fa mie soo aus wan jie miene kjliene Kjinja wieren, un nu wellen jie de faulsche Lierasch jehorchen. Un soo deit mie daut wada soo wee fa junt, aus wan ekj wada june Mutta wia, en dee äa Kjint wada aunwaussen deit. Un dit es woo ekj dan uk wieda fa junt lieden woa, bat jie jeistlich wudden soo aun jewossen sennen, daut jie Christus likjnen wudden. 20 Un ekj wensch oba, daut ekj wudd kjennen bie junt sennen, soo daut ekj miene Stemm fa junt wudd enstalen kjennen, soo daut ekj junt wudd nata aunräden kjennen. Wiel ekj twiewel äwa junt, un soo weet ekj nich aundasch, aus daut ekj junt en disen Breef strenj aunräden mott, om junt trigj no de Woarheit to brinjen.
Paulus haud Hagar un Sara aus Biespels jebrukt, om de Galata to erkjläaren woo een Kjint Gottes jeistlich frie läwen kaun
21 Sajcht mie emol, jie dee daut Jesaz jehorchen wellen, auf jie werkjlich hieren, waut de Schreften von daut Jesaz sajen. Woarschienlich ha jie daut noch nich venomen. 22 Wiel en de Schreften steit jeschräwen, daut Abraham haud twee Säns jehaut.g Dän eenen wia am von ne Sklowenmejal jebuaren, un dee aundra von siene frie jebuarne Fru.h 23 Oba de Sän von de Sklowenmejal, wia soo derch Abraham siene kjarpaliche Krauft to Welt jekomen, aus wan Lied jeweenlich Kjinja hant. Un de Sän von de frie jebuarne Fru, wia Abraham oba derch een Wunda jebuaren, wiel Gott am een Sän vesproaken haud.
24 Dise Frues mott eena sikj biltlich bekjikjen, wiel dee stalen ons twee Bintnissei väa. De eene Fru, nämlich Hagar, kaun eena met daut Bunt vejlikjen, waut Gott met onse judische Menschen, von opp dän Sinaiboajch jemoakt haud.j Wiel soo aus ne Sklowenmejal bloos Kjinja to Welt brinjen kaun dee Sklowen sent, soo sent aul dee waut sikj aun dit Bunt hoolen, bloos soo aus Sklowen, dee jeistlich nich aundasch kjennen, aus daut see de Jesazen deenen motten. 25 Un 'Hagar'k kaun eena oba uk aus 'Sinai' äwasaten, un soo denkjt eena aun dän Sinaiboajch, waut sikj en daut Launt von Arabieen befinjt, wua onse Menschen daut Jesaz jekjräajen hauden. Un eena kaun Hagar oba uk met de vondoagsche Staut von Jerusalem vejlikjen,l wiel Jerusalem woat jeistlich soo met äare Enwona toop von daut Jesaz rejieet, aus wan see ne Sklowen Mutta wia, dee met äare Kjinja toop aus Sklowen läwen motten.
26 Oba de himlische Jerusalem, kaun eena met de aundre Fru vejlikjen. Wiel soo aus Sara un äa Sän, niemols unja de Macht von daut Jesaz jeläft hauden, soo haft daut Jesaz niemols äwa de himlische Jerusalem rejieet. Un wie staumen aula von de himlische Jerusalem, soo aus wan see jeistlich onse Mutta wia, wiel wie sent soo von Gott jebuaren, aus Sara äa Sän von Gott jebuaren wia. 27 Un wie weeten daut doa en de himlische Jerusalem noch emol väl mea Menschen woaren sennen, aus waut to de irdische Jerusalem jehieren, wiel en de Schreften steit jeschräwen, waut de Profeet von de himlische Jerusalem jeprofezeit haud, nämlich,
"Frei die du,m dee onfruchtboa best,
un dee niemols hast Kjinja jehaut.
Juch un jubel fa Freid,
uk wan du niemols best schwanga jewast.
Wiel wan du uk kjeen Maun hast jehaut,
doawäajen woascht du noch emol väl mea Kjinja han,
aus de Fru dee emma een Maun haud."
28 Oba jie, leewe jeistliche Jeschwista, sent jeistlich aula soo aus Isaak, wiel soo aus Isaak to Abraham jebuaren wia, wiel Gott am een Sän vesproaken haud, soo es daut wäajen Gott sien Vespräakjen daut jie Gott siene Kjinja sent.
29 Oba soo aus Isaak von Ismael vefolcht wort, soo es daut jeistlich uk fa junt vondoag. Isaak wia to Welt jekomen, wiel de Heilje Jeist am daut läwen jejäft haud, un am wort von Ismael vefolcht, dee derch Abraham siene kjarpaliche Krauft to Welt jekomen wia. Un soo aus Ismael dän vefolcht haud, dee von Gott jebuaren wia, soo sent doa vondoag soone, dee junt met äare faulsche Lieren baudren. 30 Oba waut sajen de Schreften von soone dee eenem vefoljen? Dit es waut en de Schreften jeschräwen steit, nämlich,
"Joag de Sklowenmejal met äa Sän toop wajch,
wiel äa Sän woat nuscht von daut Oafgoot oawen kjennen,
waut to de frie jebuarne Fru äa Sän jehieet."
31 Un soo, leewe jeistliche Jeschwista, doa es dan nuscht wuaraun wie jeistlich soo veskloft sent, aus wan wie de Kjinja von eene Sklowenmejal wieren. Nä, jeistlich sent wie doch aula soo aus Isaak, dee von Sara to Welt jekomen wia, un dee nämlich niemols unja de Macht von daut Jesaz jeläft haud.