3-4 Jie sent doch mau sea domm! Wiel aus jie junt aum Aunfank opp Christus veloten hauden, dan wia junt daut doch kloa jewast, daut jie daut Jesaz nich jehorchen kunnen, om jerat to woaren, un daut jie daut jeistliche Läwen derch däm Heiljen Jeist siene Krauft jekjräajen hauden. Oba nu jleewen jie daut jie daut Jesaz en june ieejne fleeschliche Krauft jehorchen motten, om jeistliche volkomen to woaren. De Juden hauden junt fa jun Gloowen doch sea vefolcht, om junt trigj no daut Jesaz to dreien. Un wan jie daut Jesaz nu wudden vesieekjen to jehorchen, dan wudden jie de Vefoljunk vejäfs derch jemoakt han. Jie wudden doch nich wellen, daut aul daut fa nuscht sennen sull!

5 Un soo wudd ekj junt froagen, es daut wiel jie junt aun de Jesazen hoolen, daut Gott junt dän Heiljen Jeist soo rikjlich tookomen lat, un daut hee siene Wundatieekjens mank junt schaufen lat? Ooda, es daut wiel jie de Bootschoft von Christus jehieet un jejleeft hant? Daut es doch bloos wiel jie jejleeft hant!

6 Aus jie jejleeft hauden, dan haud junt daut doch krakjt soo jegonen, aus daut en de Schreften von Abraham jeschräwen steit, nämlich, "Abraham haud sikj bloos opp Gott veloten, un doawäajen haud Gott am aus een jerajchta Mensch aunjenomen." 7 Un soo mott jie daut doch erkjanen, wäa dan werkjlich to Abraham siene Nokomen talen. Daut sent nämlich aul dee, waut sikj bloos opp Christus veloten, wiel see hant krakjt soon Gloowen aus Abraham haud, aus hee sikj opp Gott veloten haud.

8 Un doatoo steit daut uk en de Schreften jeschräwen, von woo Gott Abraham daut em verut openboat haud, daut Gott de Nich-Juden noch mol wäajen äa Gloowen fa jerajcht talen wudd. Un soo läs wie en de Schreften, waut Gott to Abraham jesajcht haud, aus hee am dise goode Norecht openboat haud, nämlich, "Daut es wiel du jejleeft hast, daut ekj väle Menschen, von mank aule Velkja, väl Goodet woa tookomen loten."^† 9 Un soo sent daut dan aul dee, waut sikj opp Christus veloten, dee aul daut Goode met Abraham toop kjriejen woaren, waut Gott am wäajen sien Gloowen vesproaken haud.

10 Wie seenen daut eena vom Gloowen aufhenjich es, wiel aul dee waut de Jesazen vesieekjen to jehorchen, om ver Gott jerajcht to sennen, sent von dän Fluch^† von daut Jesaz vedaumt. Un wie weeten daut dit soo es, wiel en de Schreften steit jeschräwen, daut "Aul dee waut de Jesazen nich emma aula soo jehorchen, aus dee en daut Jesazbuak jeschräwen stonen, sent veflucht." 11 Un daut kjeena de Jesazen dan oba jehorchen kaun, om ver Gott jerajcht to woaren es doch kloa. Wiel opp eene aundre Städ steit jeschräwen, daut "De Menschen waut sikj opp Gott veloten, woaren fa äa Gloowen fa jerajcht jetalt, un soo woaren see jeistlich läwen kjennen."^† 12 Un wäa sikj oba aun de Jesazen hoolen well, es nich vom Gloowen aufhenjich. Un soo mott soona dan leewa soo doonen, aus daut opp eene aundre Städ jeschräwen steit, nämlich, "Wäa sikj aun de Jesazen helt, mott dee dan uk emma fälaloos jehorchen, un soo woat hee läwen kjennen."

13 Oba Christus haud ons von de Sindenschult frie jekoft, waut de Fluch von daut Jesaz äwa ons utjesproaken haud. Jo, daut Jesaz haud Christus en onse Städ vedaumt, un soo haud hee dän Fluch opp sikj jenomen, waut fa ons bestemt wia. Un wie weeten daut dit soo es, wiel en de Schreften steit jeschräwen, "Wäa aus een Vebräakja, aun een Boom jehongen woat, es von Gott veflucht."^† 14 Un doamet daut Christus Jesus dit jedonen haud, wia daut fa de Nich-Juden mäajlich jeworden, daut see aul daut Goode wudden kjriejen kjennen, waut Gott Abraham vesproaken haud, un daut wie aus Juden un Nich-Juden, aula dän Heiljen Jeist wudden kjriejen kjennen, dän Gott aul dee vesproaken haud, dee jleewen wudden.

15 Leewe jeistliche Jeschwista, ekj well junt een jeweeneljet Biespell väastalen, waut eena leicht vestonen kaun. Wan Menschen sikj een Bunt oppstalen, dan motten see de Bedinjungen von daut Bunt soo utfieren, aus see sikj daut berät hant. Un wan daut uk mau een menschlicha Bunt es, doawäajen doaf daut nich utjestrikjt ooda ve-eendat woaren. 16 Un aus Gott oba met Abraham een Bunt beschloten haud, dan haud hee am daut mieremol vesproaken, daut hee un sien Nokomen, väl Goodet kjriejen wudden. Un Gott haud oba nich jesajcht, "Un ekj woa diene Nokomen väl Goodet tookomen loten," soo aus wan Gott von väle Nokomen jerät haud. Nä, wie weeten daut Gott mau von eenen von Abraham siene Nokomen jerät haud. Wiel daut steit doch kloa en de Schreften jeschräwen, waut Gott to Abraham jesajcht haud, nämlich, "Un ekj woa dien Nokomen, väl Goodet tookomen loten." Un wie weeten daut hiamet Christus jemeent es. 17 Un waut ekj junt hia sajen well, es daut Gott haud dit Bunt toieescht met Abraham jemoakt, un haud am vesproaken daut hee am un sien Nokomen väl Goodet wudd tookomen loten, un dan 430 Joa lota haud hee de Kjinja von Israel daut Jesaz jejäft. Oba daut Jesaz kaun daut Bunt nich utstrikjen, soo daut Gott daut nich utfieren kaun, waut hee Abraham ver daut Jesaz vesproaken haud. 18 Wiel wan eena daut vesproakne Oafgoot mau dan wudd oawen kjennen, wan eena daut Jesaz jehorchen wudd, dan wudd kjeena daut aus soont kjriejen kjennen, waut Gott eenem vesproaken haud. Oba Gott haud Abraham daut Oafgoot aus een frieet Jeschenkj vesproaken.^†

19 Fleicht es doa wäa dee dan froagen wudd, to waut daut Jesaz dan äwahaupt jedeent haud. Gott haud de Kjinja von Israel daut Jesaz lota jejäft, no däm daut hee daut Bunt met Abraham beschloten haud, om de Kjinja von Israel to wiesen, daut see bloos Sinda wieren, dee de Jesazen met Fliet äwaträden wudden.^† Un soo aus dit haud daut Jesaz dan emma äwa onse Menschen rejieet, bat Abraham sien Nokomen Jesus jekomen wia, dän Gott aul daut Goode vesproaken haud.

Un onse Menschen hauden daut Jesaz oba nich direkjt von Gott jekjräajen. Nä, Gott haud siene Enjel no Moses jeschekjt, om daut see am de Jesazen openboaren sullen, soo daut hee de Vemedla^† sennen kunn, dee onse Menschen de Jesazen väastalen sull. 20 Oba een Vemedla es mau dan needich, wan doa twee Partieen sent, dee sikj eenjen sellen. Oba aus Gott Abraham daut Oafgoot vesproaken haud, dan wia daut nich needich jewast, daut doa wäa fa Gott haud räden must, wiel Gott haud Abraham daut Oafgoot selfst vesproaken.

21 Fleicht wudd doa wäa sennen dee froagen wudd, auf sikj daut nich wadasprakjt, wan Gott Moses daut Jesaz no däm jejäft haud, daut hee Abraham aul daut Goode vesproaken haud, un auf eena daut Jesaz dan nich doch wudd jehorchen motten, om daut niee jeistliche Läwen to kjriejen. Nä, sea lang nich! Wiel Gott haud niemols een Jesaz jejäft, waut eenem nich bloos toom Doot vedaumt. 22 Un wie läsen oba en de Schreften,^† daut Gott daut soo jeschauft haud, daut de gaunze Erschaufunk soo unja de Macht von de Sinden jeroden wia, daut aule Menschen soo aus jeistliche Jefangne jeworden wieren, dee sikj jeistlich nich halpen kjennen. Gott sien Ziel wia nämlich, daut eena bloos jleewen sull, om daut eena aul daut Goode wudd kjriejen kjennen, waut Gott Abraham vesproaken haud. Un soo sent daut dan aul dee, waut sikj bloos opp Jesus Christus veloten, dän Gott daut aula jäwen woat, waut hee Abraham un sien Nokomen vesproaken haud.

23 Oba ea de Tiet jekomen wia, daut wie ons opp Christus veloten kunnen, dan haud daut Jesaz emma soo äwa onse Menschen rejieet, aus wan daut een Wajchta wia, dee ons jeistlich faust jenomen haud, un dee ons emma bewoakt haud. Un daut Jesaz haud ons emma jewäsen, daut wie nich aundasch kunnen, aus daut wie bloos sindjen musten. Un soo haud daut Jesaz ons fa de goode Norecht reed jemoakt, soo daut wie ons opp Christus veloten wudden, wan Gott ons de goode Norecht lota openboaren wudd.

24 Un soo wia daut Jesaz äwa ons soo aus een strenja Oppsechta jewast,^† dee een Voda äwa siene onmindje Kjinja aunstalen wudd, om daut dee äant belieren wudd. Un soo aus een Oppsechta sien Wieet siene Kjinja dan emma väasajen mott, woo see sikj benämen sellen, soo haud daut Jesaz ons emma väajesajcht, woo wie läwen sullen. Un soo musten wie ons emma aun daut Jesaz hoolen, bat de Tiet jekomen wia, daut wie ons opp Christus veloten musten, om daut hee ons ver Gott jerajcht moaken wudd. 25 Un nu daut wie ons oba opp Christus veloten motten, sent wie jeistlich nich mea unja de Macht von daut Jesaz, soo aus wan wie onmindje Kjinja wieren, dee äare Oppsechtasch emma jehorchen motten.

26 Nä, daut Jesaz haft nämlich nuscht äwa junt waut to sajen, wiel nu daut jie junt opp Christus veloten, sent jie jeistlich aula Gott siene Säns jeworden, wiel nu sent jie jeistlich aula met Christus toop eent jeworden. 27 Wiel aul dee von junt dee jeistlich en Christus nenn jedeept wieren, sent jeistlich nämlich met Christus toop eent jeworden, un soo wia daut soo aus wan jie junt jeistlich soo met Christus aunjetrocken hauden, aus wan jie junt hauden niee Kjleeda aunjetrocken.^† 28 Un soo haft daut nuscht mea waut to sajen, auf jie Juden ooda Nich-Juden sent, ooda auf jie Sklowen sent, ooda frie, ooda auf jie Mana ooda Frues sent. Wiel nu sent jie aula soo aus eene niee Persoon jeworden, en däm daut jie jeistlich met Christus Jesus eent jeworden sent. 29 Un wan jie jeistlich met Christus eent sent, dan sent jie uk aula Abraham siene Nokomen jeworden, wiel Jesus staumt von Abraham auf. Un soo sent jie jeistlich aula Abraham siene Oawen jeworden, dee aul daut Goodet noch emol oawen woaren, waut Gott Abraham vesproaken haud.