Ekj Paulus, sie Jesus sien Apostel,^† wiel Jesus Christus, un ons Voda Gott, dee Jesus vom Doot oppjewoakt haud, hauden mie aus een Apostel enjesäajent. Jo, un ekj sie oba nich een Apostel jeworden wiel irjent ne Grupp, ooda irjent een Mensch, mie doatoo enjesäajent hauden.

2-3 Ekj schriew dis Breef aun aul de gleubje Vesaumlungen von Galatieen. Un aul miene jeistliche Breeda, waut hia bie mie sent, stonen mie bie wan ekj junt disen Breef schriew. Un wie bejreesen junt met däm Wunsch, daut jie Gott ons Voda, un ons Har Jesus Christus äare Leeftolichkjeit^† woa nämen wudden, un daut jie jeistlich een frädeljet Läwen muchten han.

4 Jesus es nämlich dee, waut sikj selfst aus een Opfa fa onse Sinden oppjejäft haud, soo daut hee ons von de beese jeistliche Macht friemoaken kunn, waut nu to dise Tiet äwa de Welt rejieet. Wiel daut wia Gott sien Wellen, daut Jesus soo fa ons stoawen sull, soo daut wie nich mea wudden motten, unja de Macht von de Sinden läwen. 5 Un soo mucht ons Voda Gott doch eewich veharlicht woaren. Jo, soo lot daut mau aula passieren!

6-7 Ekj staun daut jie junt soo schwind, von Gott aufsajen wudden, un daut jie junt nu aul aun eene aundre Bootschoft hoolen wudden, waut eenje de goode Norecht nanen. Gott es nämlich dee, waut junt haud enjelot, Christus siene leeftolje Radunk auntonämen, un de Bootschoft wuaraun jie junt nu hoolen, es oba nich de goode Norecht. Nä, doa sent nämlich soone, dee de goode Norecht von Christus met Fliet vedreien wudden, un soo baudren see junt met äare faulsche Lieren.

8 Un wan daut oba uk wudden wie sennen, ooda een Enjel vom Himmel, dee junt ne aundre goode Norecht väa prädjen wudden, aus waut wie junt verhäa aul utjelajcht hauden, doawäajen mucht Gott sien Fluch^† opp irjentwäm komen, dee junt ne aundre goode Norecht lieren wudd. 9 Un nu saj ekj junt wada, waut ekj junt aul ea jesajcht ha, nämlich daut, 'Wan junt wäa ne aundre goode Norecht väa prädjen wudd, aus waut jie aul aunjenomen hant, dan mucht Gott sien Fluch opp däm komen.'

10 Wan ekj soo aus dit räden doo, dan es daut doch kloa daut ekj Menschen nich toom Jefaulen prädjen doo, un daut ekj doch leewa soo prädjen well, aus Gott daut jefaulen wudd. Jo, un mie jeit daut uk nich doarom, daut Menschen mie jleichen sellen, wiel dan wudd ekj nich kjennen Christus sien Deena sennen.

11 Oba leewe jeistliche Jeschwista, ekj well han daut jie daut weeten sellen, daut de goode Norecht, waut ekj emma jeprädicht ha, haft kjeene menschliche Häakunft. 12 Wiel doa es kjeena waut mie de goode Norecht äwajäft haud, un doa es uk kjeena waut mie dee utjelajcht haud. Nä, Jesus Christus haud mie de goode Norecht selfst openboat.

13-14 Woo ekj doatoo jekomen sie daut Christus mie dise goode Norecht openboat haud, kaun ekj junt leicht bewiesen, wiel junt es daut aul emmahan vetalt worden, von woo ekj verhäa jeläft haud, aus ekj mie noch emma aun daut Judendom jehoolen haud. Un soo wudd junt daut dan aul goot bekaunt sennen, woo ekj Gott siene gleubje Vesaumlungen, emma buta jeweenlich sea vefolcht haud, un woo ekj dee emma haud vesocht to venichten. Jo, un dan wudden jie uk aul weeten, daut ekj en daut Judendom, väl wieda verwoats jekomen wia, aus irjent eena von onse Menschen, dee en mien ella wia, un daut ekj uk emma besondasch iewrich wia, mie aun onse Väavodasch äare Sitten to hoolen.

15-16 Un aus ekj oba noch nich jebuaren wia, dan haud Gott mie fa sikj oppoat jesat, un hee wia mie soo leeftolich jewast, daut hee mie aus sien Deena beroopt haud. Un am haud daut jefollen, daut hee mie daut openboaren wudd, daut Jesus sien Sän wia, soo daut ekj de goode Norecht von Jesus, aulewäajen mank de Nich-Juden, wieda prädjen kunn.

Un ekj wia oba nich fuaz no irjent Menschen jegonen, om daut see mie äwa de goode Norecht beroden sullen. 17 Un ekj wia uk nich fuaz no de Staut von Jerusalem jereist, om daut dee waut doa aul von verhäa Apostel wieren, mie de goode Norecht bäta utlajen sullen. Nä, toieescht reisd ekj no de Jäajent von Arabieen, un von doa reisd ekj trigj no de Staut von Damaskus.

18 Un aus ekj wia dree Joa en Damaskus jewast, dan wull ekj Petrus^† kjanen lieren, un soo wia ekj no Jerusalem jereist, wua ekj dan feftieen Doag met Petrus vebrocht. 19 Oba von de aundre Apostel haud ekj kjeenem jetroffen, aus bloos Jakobus, dän Harn sien Brooda. 20 Waut ekj junt hia jeschräwen ha, es werkjlich soo! Gott es mien Zeij, daut ekj junt nich väalieejen doo.

21 Von Jerusalem wia ekj dan wieda, no de Jäajende von Syrieen un Zilizieen jereist. 22 Oba de Gleubje, von de Vesaumlungen, von de Jäajent von Judäa, hauden mie to dise Tiet noch nich jekjant, aus ekj derch äare Jäajent reisd. 23 Aules waut see von mie jewist hauden, wia waut see von aundre jehieet hauden, nämlich, 'Dee waut ons to eene Tiet vefolcht haud, prädicht nu de selwje Gloowens Bootschoft, aus waut hee verhäa haud vesocht to venichten.' 24 Un soo hauden see Gott jeloft, fa waut hee met mie jedonen haud.