3 Un Paulus räd wieda, un säd, "Ekj sie krakjt soon Jud aus jie sent, un ekj sie en de Staut von Tarsus, en de Jäajent von Zilizieen jebuaren, un ekj sie oba hia en Jerusalem oppjewossen. Mien Liera wia Gamaliel, un ekj sie en de Jesazen, dee wie von onse Väavodasch hauden metjekjräajen, gaunz utjelieet worden, un ekj schauft emma krakjt soo iewrich Gott to ieren aus jie. 4 Un ekj vefoljd de Juden uk emma sea, dee sikj aun de Lieren von Jesus hilden, un mien Ziel wia daut ekj äant faustnämen un enstoppen wull, un äant dan verem Jerecht brinjen, soo daut see äant ombrinjen kunnen. Un mie wia daut uk eendoont auf see Mana ooda Frues wieren. 5 De Huagapriesta un de Mana von daut Huage Rot, kjennen dit aula bestädjen waut ekj saj. Wiel see stalden fa onse Judenfierasch en Damaskus Breew opp, un jeewen mie doaderch de Macht, soo daut ekj de Juden, dee sikj en Damaskus aun de niee Lieren hilden, aula faustnämen kunn, un soo daut ekj dee trigj bat hia brinjen kunn, om dee hia to bestrofen."

6 Un Paulus räd wieda, un säd, "Un aus ekj oppe Wajch no Damaskus wia, dan kjeem daut soo rom, daut aus ekj un miene Bejleitasch opp Meddach, meist bat Damaskus wieren, dan dacht doa vom Himmel, met eemol een sea dachet Licht rom ons opp. 7 Un doamet foll ekj no de Ieed, un ekj hieed woo mie ne Stemm aunräd, un fruach, 'Saul, Saul, wuarom vefolchst du mie?'

8 "Un ekj fruach, 'Har, wäa best du?'

Un de Har säd, 'Ekj sie Jesus von Nazareth, dee nämelja dän du vefolchst.' 9 Un Paulus räd wieda, un säd, "Miene Bejleitasch hauden daut dache Licht jeseenen, oba see kunnen nich hieren waut Jesus to mie säd."

10 "Un ekj fruach Jesus, 'Har, waut saul ekj doonen?

"Un de Har säd,'Sto opp, un go no Damaskus, un doa woat die jesajcht woaren, waut du doonen saust.' 11 Un wiel mie daut Licht veblent haud, dan musten miene Bejleitasch mie bie de Haunt nämen, un mie bat Damaskus leiden.

12 "Un doa wond een gottesfertja Maun en Damaskus, dee Hananias heet. Un Hananias hilt sikj emma sea aun daut Jesaz, un de Juden von Damaskus, hilden aula sea väl von am. 13 Un Hananias socht mie opp, un säd, 'Brooda Saul, du saust wada seenen kjennen!' Un doamet sach ekj Hananias ver mie stonen, un soo wieren miene Uagen jeheelt.

14-15 "Un Hananias räd wieda, un säd, 'De nämelje Gott, dän onse Väavodasch emma aunbäden, haft daut fa die bestemt daut du weeten saust waut sien Wellen es, un daut du dän Jerajchten selfst seenen un hieren saust, soo daut du siene Bootschoft, aun aundre Menschen wieda vetalen kaust. 16 Un soo sto doch mol opp, un lot die deepen, un roop dän Harn, soo daut hee die jeistlich von diene Sinden rein moaken mucht!'"

17 Paulus räd wieda, un säd, "Un daut kjeem soo rom, daut ekj wada trigj bat Jerusalem jekomen wia, un aus ekj em Tempel jebät haud, dan neem de Har mie em Jeist met, un ekj sach Jesus. 18 Un Jesus räd met mie, un säd,'Velot Jerusalem soo schwind aus mäajlich, wiel hia woaren de Menschen die nich jleewen wan du äant vetalst, waut du von mie jeseenen un jehieet hast.'

19 Un ekj auntwuad Jesus, un säd, 'Oba Har, dise Menschen weeten doch goot woo ekj von eene Judenschool no de aundre jegonen sie, un woo ekj de Gleubje emma enstopt un vekjield. 20 Un see weeten uk woo ekj doarhinja wia, aus de Mana dien Zeij Stephanus ombrochten, un woo ekj no äare Mauntels oppaust, aus see am steenijden. Un soo woaren see mie aul jleewen, wan ekj äant daut ekjläaren woa, wuarom ekj soont nich mea doo.'

21 Oba de Har säd bloos,'Go, wiel ekj woa die wiet wajch schekjen, no de Nich-Juden!'"

22 Bat hiatoo haud daut Volkj sea jehorcht aus Paulus met äant jerät haud, oba aus hee von de Nich-Juden räd, dan brelden see aula loos, un säden, "Wajch met am! Hee mott stoawen!" 23-24 Un aus daut Volkj aunfunk to schrieen, un aus see sikj äare Mauntels aufreeten, un Stoff enne Hecht schmeeten, dan befool de Äwahauptmaun siene Soldoten, daut see Paulus en äa Loaga nen nämen sullen, un daut see am vepitschen sullen, soo daut see utfinjen kunnen, wuarom de Juden am soo doll wieren. Wiel de Äwahauptmaun wull weeten waut Paulus jedonen haud.

25 Un aus de Soldoten Paulus hauden faustjebungen, dan fruach Paulus dän Hauptmaun, un säd, "Es daut bie junt erlaubt, daut jie een reemischa Birja vepitschen, ea hee verem Jerecht es schuldich jesproaken?"

26 Un aus de Hauptmaun daut hieed, dan säd hee to dän Äwahauptmaun, "Paus opp waut du deist, wiel dit es een Reema!"

27 Un de Äwahauptmaun kjeem no Paulus, un fruach am selfst, "Best du een Reema?"

Un Paulus säd, "Jo, ekj sie."

28 Un de Äwahauptmaun säd, "Ekj must miene reemische Birjaschoft dia kjeepen."

Un Paulus auntwuad am, un säd, "Oba ekj sie een jeburtja Reema."

29 Un de Soldoten waut Paulus vepitschen un auf froagen sullen, leeten am fuaz toch. Un de Äwahauptmaun fercht sikj, aus hee daut wia enjeworden daut hee een Reema haud loten met Kjäden faustbinjen, dee noch nich verem Jerecht jekomen wia.

30 Dän näakjsten Dach, wull de Äwahauptmaun waut kloaret utfinjen äwa waut de Juden jäajen Paulus hauden. Un soo leet hee de väastonende Priestasch, un daut gaunze Huage Rot vesaumlen, un dan leet hee Paulus vom Jefenkjnis holen, un stald am ver de Judenfierasch han.