Un see säden, "Nä, wie wisten nich emol daut de Heilje Jeist jekomen wia."

3 Un Paulus fruach äant, "Opp waut fa ne Lia ha jie junt deepen loten?"

Un see säden, "Opp Johanes siene."

4 Un Paulus erkjläad äant wuarom Johanes de Menschen jedeept haud, un säd, "Johanes haud onse Menschen jelieet daut see äare beese Denkjens Oat sullen endren, un daut see dän aunnämen sullen, dän Gott äant schekjen wudd, nämlich Jesus. Un wäa daut dan jejleeft haud, daut Jesus komen wudd, dän deept hee."

5 Un aus de Gleubje daut hieeden, dan leeten see sikj em Nomen vom Harn Jesus deepen, wiel see wisten daut Jesus aul jekomen wia. 6 Un aus Paulus äant de Henj oppläd, dan kjeem de Heilje Jeist en äant nen, un doamet kjriejen see de Krauft, soo daut see opp framde Sproaken räden kunnen, un soo daut see daut Wuat Gottes wieda prädjen kunnen. 7 Un doa wieren bie twalw Mana, dee sikj hauden deepen loten.

8 Fa de näakjste dree Moonat wia Paulus pinkjlich no de Judenschool von Ephesus jegonen, un haud doa emma gaunz frie prädjen kunt. Un hee erkjläad äant woo Gott aus Kjennich äwa aules rejieren deit, un hee vesocht äant to beräden toom Gloowen to komen.

9 Oba aus atelje sikj bloos vehoat hauden, un daut Wuat Gottes nich aunneemen, un aus see von de Lieren vom Harn bloos Schlajchtet no räden, dan neem Paulus sikj de Gleubje oppoat, un veleet de Judenschool, un jinkj no de School von Tyrannus. Un doa kunn hee sikj auledach, met de Menschen frie äwa daut Wuat Gottes unjahoolen. 10 Un soo vebrocht Paulus twee Joa en de School von Tyrannus, un aul de Enwona von Asieen, nämlich de Juden un uk de Nich-Juden, kjriejen daut Wuat Gottes to hieren.

11 Gott haud derch Paulus butajeweenelje Wundatieekjens jedonen. 12 Wan irjentwäa sikj een Schneppelduak, ooda een Schalduak neem, waut Paulus haud aunjeschieet, un dee läd daut opp een Kranken, ooda opp een Besätnen nopp, dan worden de Kranken jesunt, un de beese Jeista musten veloten.

13-14 Un doa wieren atelje Juden, dee emma von een Darp no daut aundre jinjen, om de besätne Menschen de beese Jeista uttodriewen. See wieren äare säwen Breeda, un äa Voda heet Skeva, un hee wia een judischa väastonenda Priesta. Un see hauden sikj daut äwanomen, daut wan see wäm een beesen Jeist utdreewen, dan spruaken see Jesus sien Nomen äwa dän Jeist ut, un säden, "Ekj befäl die en dän Nomen, von dän Jesus von dän Paulus emma prädicht, daut du von dis Mensch rut komen saust."

15 Un daut wia oba soo rom jekomen, daut aus see een Besätnen een beesen Jeist utdriewen wullen, daut de beesa Jeist sikj bloos jewäat haud, un säd, "Jesus un Paulus kjan ekj, oba wäa jie sent weet ekj nich." 16 Un de Besästna sprunk opp Skeva siene Säns nopp, un hee jreep dee soo met Jewault aun, daut see noaktich un vewunt, von daut Hus wajch randen. 17 Un aul de Enwona von Ephesus, nämlich aul de Juden un Nich-Juden, kjriejen von dit to hieren. Un soo kjeem äwa de Enwona von Ephesus ne groote Ieaforcht, un see hilden dän Harn Jesus sien Nomen sea huach.

18 Un väle von de Gleubje wieren jekomen, un see bekjanden äare Sinden, un see muaken daut ver aulem bekaunt waut see jedonen hauden. 19 Un doa wieren uk väle Gleubje, dee Zaubarie jedräwen hauden, un see brochten äare Zeiba Bieekja^† toop, un see vebrenden dee ver aule Menschen. Un aus see hauden utjeräakjent, wooväl äare Bieekja jekost hauden, dan kjeem daut no 50,000 Selwastekja^†. 20 Un soo haud daut Wuat vom Harn aulewäajen groota Erfoljch, un emma mea Menschen kjeemen toom Gloowen.

21 No dän daut dit passieet wia, dan kjeem Paulus to dän Entschluss daut hee derch de Jäajende von Mazedonieen un Achaja no Jerusalem reisen sull. Un Paulus säd, "Wan ekj sie en Jerusalem jewast, dan well ekj uk noch bat Room reisen." 22 Un Paulus schekjt twee von siene Metoabeida veropp no Mazedonieen, nämlich Timotäus un Erastus, un Paulus bleef oba noch fa een tietlank en Asieen.

23 En Ephesus haud daut to dise Tiet een groota Opprua äwa de Lieren vom Harn jejäft. 24-26 Wiel doa wia een Selwaschmett, dee Demetrius heet, un hee muak un vekoft väle selwane Ebenbilda, von dän Tempel von Diana, un hee jeef väle Menschen Oabeit. Un hee roopt aul siene Oabeida, un aul de aundre Jeschaftsmenschen toop, un säd, "Mana, derch ons Jeschaft vedeen wie väl Jelt, un jie hant oba bestemt jeseenen un jehieet, woo Paulus de Menschen von Ephesus, un uk von de gaunze Jäajent von Asieen, von onse Aufbilda aufrät. Hee sajcht daut Jetta, dee met de Henj jemoakt sent, sent äwahaupt nich Jetta. 27 Un wan daut oba soo wieda jeit, dan steit nich bloos ons Jeschaft em Jefoa een schlajchten Nomen to kjriejen, dan woat de groote Diana noch gaunz veacht woaren, un dan woat äare groote Iea to nuscht komen. Wie räden hia doch von dee de groote Diana, dee en gaunz Asieen, un enne gaunze Welt ve-ieet woat."

28 Aus Demetrius siene Oabeida, un siene Metoabeida daut hieeden, dan oajaden see sikj aula sea, un schrieen, "Groot es dee Diana, von de Epheesa!" 29 Un daut dieed nich lang, un dan wia de gaunze Staut en een Opprua. Un de Menschen randen aula to jlikj en dän Spälplauz nen, un see schlapten sikj Gajus, un Aristarchus met; Gajus un Aristarchus wieren nämlich Paulus siene Bejleita, dee hee von Mazedonieen haud met jebrocht. 30 Un Paulus wull uk en dän Spälplauz nen gonen, om de Menschen to beräden, oba wiel daut too jefäadlich wia, dan leeten de Gleubje daut nich. 31 Un atelje von Paulus siene Frind, dee en de Rejierunk von Asieen huach beaumt wieren, leeten am uk sajen, daut hee nich en dän Spälplauz nen gonen sull.

32 Un de Menschen waut sikj en dän Spälplauz vesaumelt hauden, wisten nich waut loos wia. Eenje schrieen eene Sach, un aundre schrieen sonst waut, un see wieren aula soo derch eenaunda, daut de mieeschte nich mol wisten wuarom see doa wieren. 33-34 Un de Juden, dee en dän Spälplauz wieren, beschlooten daut Alexander fa äant räden sull, un see schoowen am no väare. Un Alexander wees met de Haunt, daut hee waut sajen wull, un aus de Menschen daut oba wieren enjeworden, daut hee een Jud wia, dan schrieen see aula too jlikj, "Groot es dee Diana, von de Epheesa!" Un soo schrieen see fa twee Stund en eent.

35 Aus een Stauts Harscha, de Menschen schlieslich mol haud berujen kunt, dan säd hee, "Mana von Ephesus, doa es noanich een Mensch, dee daut nich weet, daut wie Epheesa no Diana äa Tempel oppaussen, un daut wie uk no äa Ebenbilt oppaussen, waut vom Himmel jefollen wia. 36 Un wiel kjeena dit vestrieden kaun, dan sull jie mau ruich sennen, un nuscht onbedochtet doonen, waut junt nohäa met eemol wudd leet woaren. 37 De Mana, dee jie junt hant häajeschlapt, sent nich Tempelreiba, un see hant onse Diana uk nich bespatat, un soo hant see nuscht orrajcht jedonen. 38 Wan Demetrius un siene Metoabeida met wäm waut to räajlen hant, dan motten see de Sach verem Jerecht vehaundlen, wiel doatoo es de Jerechtshaul doa, un de Rechtasch sent emma reed äant to rechten. 39 Un wan doa sonst noch waut es waut to räajlen fält, dan mott wie ons aula jesazliche vesaumlen, un de Sach ordentlich vehaundlen. 40 Ekj hop bloos daut kjeena ons bie de Rejierunk en Room vekloagen woat, wiel fa disen Opprua kjenn wie ons nich entschuljen." 41 Un aus de Stauts Harscha utjerät haud, dan jinjen de Menschen aula no Hus.