Paulus un Barnabas vekjindijden de goode Norecht en de Staut von Ikonion
14
En Ikonion wia daut wada soo rom jekomen, daut Paulus un Barnabas no de Judenschool jegonen wieren. Un see hauden soo jeprädicht, daut doa ne groote Häad Juden, un Nich-Juden toom Gloowen jekomen wieren. 2-3 Oba atelje von de Juden, dee von de goode Norecht nuscht weeten wullen, oajaden de nich-judische Enwona von Ikonion jäajen de Gleubje en. Un wiel de Gleubjen soo vefolcht wort, dan bleewen Paulus un Barnabas noch lang en Ikonion, om dee to halpen, un see lieeden de Menschen gaunz frie, von Gott siene Jnod. Un de Har bewees de Menschen von Ikonion, daut see sikj opp Paulus un Barnabas äare Lieren veloten kunnen, wiel hee jeef äant de Krauft, soo daut see äare Lieren, met Wundatieekjens unjastetten kunnen. 4 Oba de Enwona von Ikonion hauden sikj äwa daut Wuat Gottes jespoolt. Eene Grupp stunt de ongleubje Juden bie, un dee aundre stunt de Apostel bie.5 Un soo wieren atelje Juden un Nich-Juden, sikj met de Judenfierasch toop eenich jeworden, daut see Paulus un Barnabas, aunjriepen un steenjen wullen. 6 Oba aus Paulus un Barnabas daut hauden to hieren jekjräajen, dan kleiwden see von Ikonion ut, un jinjen no de Jäajent von Lykonieen, no de Omjäajent von de Städa von Lystra, un Derbe. 7 Un doa prädijden see de goode Norecht wieda.
Paulus heeld een Kjräpel en de Staut von Lystra
8-9 Aus Paulus en Lystra jeprädicht haud, dan saut doa een Kjräpel manke Menschen un horcht. De Kräpel haud vone Jeburt aun schwake Feet jehaut, un haud noch niemols gonen kunt. Un aus Paulus dän Kjräpel aunkjikjt, dan sach hee am daut aun, daut hee jleewd daut Gott am jesunt moaken kunn. 10 Un soo räd Paulus dän Kjräpel gaunz lud aun, un säd, "Sto opp!" Un de Kjräpel sprunk opp, un funk aun too gonen.
11 Aus daut Volkj jeseenen haud, waut Gott derch Paulus jedonen haud, dan schrieen de Menschen, oppe Lykaonische Sproak, un säden, "Dit sent Jetta, dee soo aus Menschen no ons rauf jekomen sent." 12 See meenden Barnabas wia 'Zeus', un wiel Paulus de Haupt Rädna wia, dan meenden see, hee wia 'Hermes'. 13 Un de Tempel von Zeus, wia fuaz Butakaunt Lystra, un de Priesta dee dän Tempel emma bedeend, hold sikj Bloomenkjrenza un Bolles, un brocht dee no de Stautspuat, wua hee dee met daut Volkj toop, ver Paulus un Barnabas opfren wull.
14-15 Oba aus Paulus un Barnabas daut wieren enjeworden, daut de Menschen äant aunbäden wullen, dan vereeten see äare Kjleeda aus een Tieekjen, daut äant daut väl too oajch wia, daut see äant fa Jetta hilden. Un see randen manke Menschen, un schrieen, "Mana, waut doo jie? Wie sent mau krakjt soone stoafliche Menschen aus jie. Un wie sent hia, om junt de goode Norecht to vetalen, daut jie dise faulsche Aufjetta nich mea deenen brucken, waut äwahaupt nich Jetta sent, un daut jie junt sullen opp dän läwendjen Gott veloten, dee de Himmel, un de Ieed, un daut Mäa erschaufen haud, un uk aules waut en dee läwen deit. 16-17 Ieescht emma, haud Gott aule Velkja äare ieejne Wäaj gonen jeloten, un haud äant oba emma bewäsen daut hee wia, doaderch daut hee äant goot wia. Un daut bewiest hee junt uk vondoag noch emma, doaderch daut hee junt dän Räajen, un de fruchtboare Arnten jeft. Un soo kjemt de Noarunk un de Freid, dee jie von de Arnten kjriejen, von dän nämeljen Gott, dee aules erschaufen haud."
18 Un wan Paulus un Barnabas uk noch soo sea jerät hauden, doawäajen kunnen see daut meist nich väabieejen, daut de Menschen äant de Bolles nich doch opfaden.
19 Un atelje Juden von Antiochieen un Ikonion, wieren bat Lystra jekomen, un see beräden sikj de Menschen von Lystra, daut see Paulus steenjen sullen. Un see steenijden am soo lang, bat see dochten daut hee doot wia, un dan schlapten see am bat Butakaunt Staut. 20 Un aus de Gleubje sikj bie Paulus vesaumelt hauden, dan stunt hee met eemol opp, un jinkj met de Gleubje toop trigj enne Staut nen. Un dän näakjsten Dach veleeten Paulus un Barnabaus de Staut von Lystra, un jinjen wieda bat de Staut von Derbe.
Paulus un Barnabas reisden trigj no Antiochieen en Syrieen
21 Un Paulus un Barnabas hauden de goode Norecht uk en Derbe jeprädicht. Un see lieeden de Menschen daut Wuat Gottes, un aus daut Tiet wia, daut see wieda reisen musten, dan hinjaleeten see doa väle Jinja. Un Paulus un Barnabas reisden trigjaun, no de Staut von Antiochieen, von de Jäajent von Syrieen, von wua de Heilje Jeist äant aum Aunfank haud rut jeschekjt. Un oppe trigjwajch, reisden see derch de Städa, wua see daut Wuat Gottes aul jeprädicht hauden, nämilich de Städa von Lystra, un Ikonion, un de Staut von Antiochieen, von de Jäajent von Pisidieen. 22 Un see hilden aulewäajen bie de Gleubje aun, om äant jeistlich to stoakjen. Un see spornden äant uk sea aun, sikj staunthaut opp dän Harn Jesus to veloten, un see schoapten äant opp, daut see doamet räakjnen musten, daut see noch wudden schwoare Tieden derch motten, wan see sikj von Gott em Himmel rejieren leeten. 23 Un Paulus un Barnabas stalden en aul de gleubje Vesaumlungen Mana aun, dee en de Vesaumlungen aus Ooms deenen sullen. Un aus see jefaust un jebät hauden, dan äwajeewen see de Ooms aun dän Harn Jesus, aun dän de Ooms jejleeft hauden.
24-25 Un Paulus un Barnabas wieren nom Sieden jereist, un see reisden derch de Jäajent von Pisidieen, un kjeemen bat daut Darp von Perge, en de Jäajent von Pamphylieen. Un aus see de goode Norecht en Perge jeprädicht hauden, dan jinjen see äwa, nom Wasten bat daut Darp von Attalieen, waut aum Mäa licht.
26 En Attalieen wieren see opp een Schepp enjestäajen, waut äant trigj bat de Jäajent von Syrieen brocht. Un aus see bat Syrieen kjeemen, dan jinjen see schlieslich noch to Foot, bat see bat de Staut von Antiochieen kjeemen. Dit wia de nämelje Staut, von wua de Heilje Jeist äant aum Aunfank haud rut jeschekjt, un wua de Gleubje äant aun Gott, un aun siene leeftolje Vesorjunk äwajäft hauden, soo daut see de Oabeit verechten kunnen, waut see jrod hinja sikj hauden.
27 Un aus Paulus un Barnabas sikj de Vesaumlunk en Antiochieen hauden toop jeroopt, dan vetalden see äant, woo Gott derch äant jeschauft haud, un daut Gott daut haud mäajlich jemoakt, daut de Nich-Juden uk kunnen toom Gloowen aum Harn komen. 28 Un Paulus un Barnabas bleewen een Tietlank bie de Gleubje von Antiochieen.