2 Een Dach aus dise Mana jefaust un jebät hauden, dan befool äant de Heilje Jeist, un säd, "Sat junt Barnabas un Paulus fa de Oabeit oppoat, waut ekj fa äant jeplont ha." 3 Un aus see wieda jefaust un jebät hauden, dan läden Barnabas un Saulus äare Metoabeida äant de Henj opp, un dan leeten see äant gonen. 4 Un soo schekjt de Heilja Jeist äant von Antiochieen rut.

Un aus Barnabas un Saulus, Antiochieen veloten hauden, dan jinjen see nom Wasten, bat de Howe von daut Darp von Seleucia. 5 Un see neemen Johanes, dän see uk Markus nanden, aus Halpa met. Un see stieejen en Seleucia opp een Schepp en, un fuaren no de Insel von Zypern, un stieejen en dän Howe, von daut Darp von Salamis ut. Un see jinjen aul de Judenschoolen von Salamis runt, un see prädijden de Menschen daut Wuat Gottes väa.

6-7 Un aus Barnabas un Saulus, von Salamis wieren wieda jereist, dan jinjen see to Foot nom Wasten opptoo, äwa de Insel von Zypern äwa, bat daut Darp von Paphos. En Paphos troffen see een Jud aun, dee Bar-Jesus heet. Bar-Jesus, sien Bienomen wia Elymas, waut oppe Griechische Sproak Zaubra bediet, wiel hee bezeibad de Menschen, un bild dee aulahaunt en, waut nich soo wia.

Un Elymas wia een Frint, von een huach Beaumta Maun, dee Sergius Paulus heet, een kluaka un wieekjlieeja Maun. Un wiel Sergius Paulus daut Wuat Gottes jieren hieren wull, dan loot hee sikj Barnabas un Saulus en, soo daut see am daut utlajen kunnen. 8 Oba Elymas de Zaubra, wadastunt Barnabas un Saulus, un vesocht dän huach Beaumten vom Gloowen wajch stieren.

9-11 Oba Saulus, dän see uk Paulus nanden, haud sikj gaunz von dän Heiljen Jeist rejieren loten, un soo kjikjt hee Elymas jlikj aun, un säd, "Du best een Diewels Kjint! Du best emma bloos hinjarigjsch un faulsch, un du steist jäajen aules, waut goot un rajcht es. Un wiel du dän Harn siene Woarheit, äwent bloos vedreien west, dan woat hee die nu bestrofen doafäa. Du woascht fa een tietlank blint sennen, un woascht nich mol de Sonn seenen kjennen!" Un fuaz worden Elymas de Uagen näwlich un dunkel, un soo daut hee sikj dan trajch finjen kunn, dan feeld hee met Haunt rom, un hee prachad no wäm dee am bie de Haunt nämen wudd, un dee am rom leiden wudd.

12 Un Sergius Paulus haud äwa daut Wuat Gottes jestaunt, waut Paulus un Barnabas am hauden utjelajcht. Un aus hee sach woo Elymas blint jeworden wia, dan kjeem hee toom Gloowen.

13 Un aus de Tiet jekomen wia, fa Paulus un siene Bejleitasch wieda to reisen, dan stieejen see en dän Howe von Paphos, opp een Schepp en, un see fuaren nom Nuadwasten, no de Jäajent von Pamphylieen, wua see en dän Howe, von daut Darp von Perge utstieejen. Oba Johanes Markus haud opp eemol jenuach jehaut, un soo veleet hee Paulus un Barnabas en Perge, un reisd trigj no Jerusalem. 14-15 Oba Paulus un Barnabas reisden wieda nom Nuaden, bat de Staut von Antiochieen, en de Jäajent von Pisidieen.

Un aum Sabat wieren see no de Judenschool von Antiochieen jegonen, un see sauten sikj dol. Un aus eena de Menschen, de Schreften von Moses un de Profeeten väajeläst haud, dan jeef de Harscha von de Judenschool, Paulus un Barnabas de Jeläajenheit waut to sajen, un säd, "Leewe Breeda, wan jie ons wellen Moot toospräakjen, dan ha jie nu daut Wuat."

16 Un Paulus stunt opp, un hee wees met de Haunt, daut de Menschen sullen stell sennen, un dan funk hee aun to räden, un säd, "Mana von Israel, un gottesferchtje Nich-Juden, horcht emol häa! 17 De nämelja Gott, dän onse israelitische Menschen emma hauden aunjebät, wäld sikj onse Väavodasch, om von äant, een grootet Volkj to moaken. Un see wonden aus Utlenda en Ägipten, wua see sikj sea vemieet hauden. Un aus äant en Ägipten sea bedrekjt wort, dan brocht Gott äant, met siene groote Krauft, von doa rut. 18-19 Un fa vieetich Joa vedruach Gott onse Väavodasch äa Benämen, aus hee äant enne Wiltnis haud rom jeleit, un dan brocht hee äare Nokomen no Kanaan. Un Gott jinkj ver äare Nokomen, un vetiljd säwen von de gottloose Velkja, dee hia wonden, un dan vedeeld hee äant dit Launt, aus een Oafgoot fa äare Nokomen.

20 Un soo wieren 450 Joa vegonen, von don aus Gott onse Väavodasch jewält haud, bat hee äare Nokomen haud bat Kanaan jebrocht.

"En Kanaan, haud Gott onse Väavodasch Rechtasch jejäft, dee väle Joaren äwa äant rejieet hauden, un de latsta Rechta, wia de Profeet Samuel. 21-22 Oba onse Väavodasch, prachaden Gott no een Kjennich, un soo jeef hee äant Saul, de Sän von Kis, een Nokomen vom Staum von Benjamin. Un Saul rejieed fa vieetich Joa aus Kjennich, un dan sad Gott am rauf, un bestemd daut David en siene Städ sull Kjennich sennen. Un Gott hilt väl von David, un säd,

23 Un Paulus räd wieda, un säd,"Un Gott haud onse Väavodasch een Rada vesproaken, dee eena von Kjennich David siene Nokomen sennen wudd, un daut es Jesus. 24 Oba Johanes de Deepa wia Jesus veropp jegonen, un haud onse Menschen, fa dän Christus reed jemoakt. Un hee woarnd äant, daut see sikj äare beese Denkjens Oat endren sullen, un hee deept aul dee, waut am jleewden.

25 Un aus Johanes sien Deenst oppe Ieed, meist to enj wia, dan räd hee wada met onse Menschen, un säd, 'Jleeft bloos nich, daut ekj de Christus sie, no dän jie soo sea luaren. Oba siet oppmoakjsom, wiel doa es eena dee no mie komen woat, un daut es de Christus, un fa dän sie ekj nich mol wirdich, de Schoo ut to trakjen.'^†

26 Un Paulus räd wieda, un säd, "Leewe Metjuden, Nokomen von Abraham, un gottesferchtje Nich-Juden, Gott haft ons dise goode Norecht jeschekjt, soo daut wie daut weeten kjennen, daut hee ons siene Radunk jeschekjt haft. 27-29 Onse Menschen en Jerusalem, un äare Fierasch hauden de profeetische Schreften aule Sabaten jehieet, wan äant dee en de Judenschoolen emma väajeläst wort, un soo wia äant daut goot bekaunt, daut een Rada nochmol komen sull. Un aus Jesus dan uk jekomen wia, dan erkjanden see daut oba nich, daut hee äa Rada wia, dee Gott äant enne Schreften vesproaken haud, un enne Städ daut see am aunneemen, vesochten see am bloos to vedaumden. Un aus see oba nuscht aun am fungen, wuafäa see am jesazlich kunnen ombrinjen loten, dan beräden see sikj dän Harscha Pilatus, daut hee am sull kjriezjen loten.

"Un aus onse Menschen Jesus hauden aules aunjedonen, waut en de Schreften jeschräwen steit, dan wort sien Kjarpa vom Kjriez rauf jenomen, un en een nen Grauf jelajcht. 30-31 Oba Gott haud Jesus von mank de Doodes oppjewakjt, un dan läwd Jesus noch een Tietlank oppe Ieed, un leet sikj foaken von siene Jinja seenen. Siene Jinja sent dee nämelje, waut am en Galiläa aulewäajen wieren hinjaraun jegonen, un dän hee jelieet haud. Un aus Jesus von Galiläa no Jerusalem jekomen wia, dan wieren see uk met am toop met jekomen, un see wieren doa aus Jesus jekjriezicht wort. Un soo sent Jesus siene Jinja nu siene Zeij, dee daut mank onse Menschen wieda vetalen, waut see aules von am jeseenen un jehieet hant.

32-33 "Un nu sent Barnabas, un ekj hia bie junt, om junt de goode Norecht to vetalen, waut Gott onse Väavodasch aul lang em verut vesproaken haud, nämlich daut Jesus to onse Tiet jekomen wia, un em besondren, daut Gott am vom Doot haud oppjewakjt. Un dit stemt uk met, waut Gott von dän Kjennich David, en dän tweeden Psalm haud dol schriewen loten. Wiel Gott räd doa von Jesus, un säd,

34 Un Paulus räd wieda, un säd, "Un Gott haud daut uk em verut vesproaken, daut hee sien Sän vom Doot oppwakjen wudd, soo daut de Doodesmacht am wiedahans nuscht mea waut wudd aundoonen kjennen. Un Gott haud daut en de Schreften loten von sien Profeet dol schriewen. Un de Profeet schreef,

35 "Un dit paust uk, met waut Kjennich David to Gott jesajcht haud, un waut Gott am en eene aundre Psalm, haud dol schriewen loten. Un David schreef,

36 "Wie weeten daut dise Psalm, nich von Kjennich David rät, wiel David haud Gott sien Läweslank tru aus Kjennich jedeent, un dan wia hee jestorwen. Un onse Väavodasch läden sien Kjarpa en sien Grauf nen, un doa wia dee vekomen. 37 Un soo weet wie dan, daut dise Psalm von een aundren rät, dän sien Kjarpa nich vekomen wia, nämlich Jesus.

38-39 "Leewe Metjuden," säd Paulus, "horcht emol häa! Wie sent hia, om junt de goode Norecht to vetalen, daut Gott june Sinden bloos derch Jesus vezeien kaun. Gott moakt aul dee von de Sindenschult frie, dee sikj opp Jesus veloten. Un daut es soont, waut eena derch Moses sien Jesaz nich foadich brinjt. 40 Un soo seet daut jie dise goode Norecht iernst nämen, wiel sonst woat junt daut met eemol soo gonen, aus Gott aul lang trigj jesajcht haud, un waut hee von sien Profeet haud dol schriewen loten,

42 Aus Paulus met siene Bootschoft to Enj wia, dan veleeten hee un Barnabas de Judenschool, un de Menschen prachaden äant, dän näakjsten Sabat wada to komen, wiel see mea von de Dinja hieren wullen, von dän Paulus äant vetalt haud. 43 Un aus de Menschen von de Judenschool, äare ieejne Wäaj jinjen, dan kjeemen väle Juden un gottesferchtje Nich-Juden, Paulus un Barnabas hinjaraun, un Paulus un Barnabas rooden äant sea too, daut see sikj sullen, staunthauft doaropp veloten, daut Gott äant leeftolich^† wia.

44 Dän näakjsten Sabat, hauden sikj meist aule Enwona von Antiochieen, en de Judenschool vesaumelt, om sikj daut Wuat Gottes auntohieren. 45 Un aus de Juden, dee nuscht von de goode Norecht waut weeten wullen, aul de Menschen en de Judenschool sagen, dan wieren see Paulus un Barnabas sea aufjenstich, un see lastaden un spataden äwa Paulus wiel hee de Rädna wia, un see wadaspruaken waut hee de Menschen lieed.

46 Oba Paulus un Barnabas wieren gaunz frie met äant, un see säden äant jlikj too, "Gott schekjt ons toieescht no junt, om junt daut Wuat Gottes väa to prädjen. Un wiel jie junt, oba soo fa de goode Norecht jewäat hant, dan bewies jie doamet, daut jie junt fa daut eewje Läwen nich wirdich talen. Un soo go wie dan nu no de Nich-Juden, un beeden äant dise goode Norecht aun. 47 Wiel de Har, haud ons derch de Schreften befolen, un säd,

48-49 Un aus de Nich-Juden daut hieeden, dan freiden see sikj sea, un see danken dän Harn fa siene Bootschoft. Un aul dee, waut Gott fa daut eewje Läwen bestemt haud, kjeemen toom Gloowen, un daut Wuat vom Harn, wort en de gaunze Jäajent wieda jeprädicht.

50 Un doa wieren en de Staut von Antiochieen, atelje väastonende nich-judische Frues, un uk huach beaumte Mana, dee sikj to daut Judentum bekjieet hauden. Un wiel atelje von de Juden, Paulus un Barnabas aufjenstich wieren, dan hizten see dise väastonende Lied, jäajen Paulus un Barnabas en. Un see räajden ne Häad Menschen, jäajen Paulus un Barnabas opp, un dee sagen doano, daut Paulus un Barnabas Antiochieen veloten musten.

51 Un soo stoowen Paulus un Barnabas sikj de Feet, aus een Tieekjen, jäajen de Ongleubje Menschen von Antiochieen ut, un doamet woarnden see äant, daut Gott äant nochmol rechten woat. Un Paulus un Barnabas reisden wieda, un jinjen nom Oosten, bat de Staut von Ikonion. 52 Un de Gleubje, dee see en Antiochieen hinjaloten hauden, leeten sikj gaunz von dän Heilje Jeist rejieren, un see wieren sea froo.