4 Un Herodes haud Petrus loten em Jefenkjnis enstoppen, wua am vea Gruppen Wajchta bewoaken musten, un een jiedra Grupp Wajchta, bestunt von vea Soldoten. De Kjennich haud jeplont, daut hee Petrus, no daut Fast^† ver de Juden brinjen wull, om am ver aulem to vehieren, un toom Doot veuadeelen. 5 Un unja soone Omstend must Petrus em Jefenkjnis ensetten, oba de Gleubje hauden staunthauft fa am jebät.

6 En de Nacht, ver dän daut de Kjennich Petrus haud vehieren wult, saut Petrus en siene Jefenkjnis Stow, tweschen twee Wajchta un schleep. Un Petrus wia met twee Kjäden, aun de Wajchta faustjebungen, un ver de Jefenkjnis Puat, pausten twee aundre Wajchta opp. 7 Un met eemol dacht, een Licht en Petrus siene Jefenkjnis Stow opp, un de Enjel vom Harn stunt ver am, un stad am aune Sied aun, un säd, "Sto schwind opp!" Un Petrus stunt opp, un doamet follen am de Kjäden vone Henj. 8 Un de Enjel räd wieda, un säd, "Trakj die diene Kjleeda, un Shoo aun!", un aus Petrus daut jedonen haud, dan säd de Enjel, "Trakj die dien Mauntel äwa, un komm mie hinjaraun!" 9 Un Petrus jinkj dän Enjel hinjaraun, oba hee wist nich auf daut werkjlich soo wia, waut am passieed, wiel hee docht, daut Gott am em Jeist haud wajchjenomen.

10 Un aus de Enjel un Petrus de Jefenkjnis Stow veloten hauden, dan jinjen see bie de ieeschte Wachtpost vebie, un dan bie de tweede, un aus see bat de iesane Puat kjeemen, waut von daut Jefenkjnis rut leit, dan jinkj de Puat von selfst op, un see jinjen rut, oppe Gaus nopp. Un Petrus un de Enjel, jinjen delenj de Gaus, bat de Enjel met eemol veschwungen wia.

11 Aus Petrus wia too sikj jekomen, dan säd hee to sikj selfst, "Dit ha ekj werkjlich aula beläft! Un soo sie ekj mie nu secha, daut de Har mie sien Enjel schekjt, om mie von dän Kjennich siene Macht frie to moaken, soo daut daut aula nich passieren kaun, waut daut judische Volkj mie jent."

12 Un aus Petrus sikj de Sach äwalajcht haud, dan jinkj hee no Maria äa Hus, nämlich Maria, de Mutta von Johanes Markus. Un väle von de Gleubje hauden sikj doa toom bäden vesaumelt. 13 Un aus Petrus aun de Puaten Däa aunklopt, dan kjeem Rhode, de Deenstmejal kjikjen wäa doa wia. 14 Un aus see Petrus siene Stemm hieed, dan kjand see am uk fuaz. Un see freid sikj soo sea, daut see bloos trigj em Hus nen rand, onen Petrus de Däa optomoaken, un see vetald aulem, daut Petrus vere Däa wia.

15 Un see säden to Rhode, "Du best Domm!" Oba see bleef bloos doabie stonen, daut Petrus bie de Däa wia. Un soo meenden see, daut Rhode haud Petrus sien Schutzenjel^* jehieet.

16 Un Petrus haud noch emma aun de Däa aunjeklopt, un aus de Gleubje de Däa schlieslich mol opmuaken, dan staunden see aus see am sagen. 17 Un Petrus wees äant met de Haunt, daut hee räden wull, un dan vetald hee äant, woo de Har am vom Jefenkjnis haud rut jebrocht, un hee säd, "Got un vetalt Jakobus^†, un de aundre Breeda waut de Har fa mie jedonen haft." Un dan neem Petrus aufscheet, un hee jinkj no ne aundre Städ.

18 Aus daut zemorjes haud aunjefongen to doagen, dan wia doa een groota Opprua mank de Wajchta em Jefenkjnis, wiel see wisten nich wua Petrus jebläwen wia. 19 Un de Kjennich schekjt siene Soldoten no Petrus, un aus see am nich finjen kunnen, dan befruach hee de Wajchta selfst, waut met Petrus passieet wia, un dan leet hee äant ombrinjen. Dan veleet Kjennich Herodes, de Jäajent von Judäa, un dan bleef hee een Tietlank en Cäsarea.

20 De Enwona von de Städa von Tyrus un Sidon wieren gaunz von Kjennich Herodes aufhenjich, un daut wia oba soo rom jekomen daut Herodes sikj met äant veoajat haud, un soo musten de Menschen von Tyrus un Sidon seenen daut see de Sach met Herodes trajch stalen kunnen, sonst hauden see nuscht to äten jehaut. Un soo schekjten see äare Veträdasch no Blastus, dän Kjennich sien Beaumta, om dän to beräden, daut hee äant halpen sull, dän Kjennich entjäajen to komen.

21 Un aus Blastus daut aula met Herodes berät haud, dan bestemd de Kjennich een Dach, wan de Enwona von Tyrus, un Sidon, ver am komen kunnen. Un de Kjennich haud sikj siene straume Kjennichs Kjleeda aunjetrocken, un hee sad sikj opp sien Troon dol, un jeef daut Volkj ne groote Räd. 22 Un de Menschen ve-ieeden am aus een Gott, un see schrieen gaunz lud, "Wie hieren de Stem von een Gott, un nich een Mensch!" 23 Un de Kjennich leet sikj daut uk aula jefaulen, un hee neem de Iea dee Gott jehieed fa sikj aun. Un aus hee noch nich utjerät haud, dan kjeem een Enjel vom Harn, un schluach am met ne Krankheit dol. Un dan dieed daut uk nich lang, un dan wia hee ennalich von Warm vefräten, un soo kjeem hee kjemmalich om.

24 Un daut Wuat Gottes wort aulewäajen wieda jeprädicht, soo daut emma mea Menschen toom Gloowen kjeemen.

25 Un aus Barnabas, un Saulus, daut Jelt von de Gleubje en Antiochieen, hauden no de Ooms von de Vesaumlunk en Jerusalem jebrocht, dan reisden see trigj no Antiochieen, un see neemen Johanes Markus oppe Trigjwajch met.