Doamet daut de Judenfierasch Stephanus jesteenicht hauden, funk ne groote Vefoljunk jäajen de gleubje Vesaumlunk von Jerusalem aun
8
Oba Saulus wia gaunz doamet envestonen, daut see Stephanus hauden omjebrocht.Un aun dän selwjen Dach, waut see am jesteenicht hauden, funk en Jerusalem ne groote Vefoljunk jäajen de gleubje Vesaumlunk aun. Un soo worden de Gleubje, äwa de gaunze Jäajent von Judäa, un von Samarieen vestreit, aus bloos de Apostel bleewen en Jerusalem.
2 Oba atelje gottesferchtje Mana, hauden Stephanus sien Kjarpa jeholt, un hauden dän en een Grauf nen jelajcht, un see truaden lud äwa sien Doot.† 3 Un Saulus deed oba aulet mäajlichste, om de gleubje Vesaumlunk von Jerusalem to venichten. Paulus wia daut eendoont auf de Gleubje Mana ooda Frues wieren, hee jinkj von een Hus no daut aundre, un hee neem dee aula faust, un dan stopt hee dee em Jefenkjnis en.
Philippus prädijd en de Hauptstaut von Samarieen, un Gott deed derch am groote Wundatieekjens, om siene Bootschoft to unjastetten
4 Un wuaemma de Gleubje derch de Vefoljunk vestreit worden, doa prädijden see de goode Norecht wieda. 5 Un Philippus wia soona, dee Jerusalem haud veloten must. Un hee kjeem bat de Hauptstaut von Samarieen, un prädijd to de Samarita, daut Jesus de Christus wia. 6 Un groote Häaden von Menschen horchten sea no waut hee äant vetald, un besondasch aus see de Wundatieekjens sagen, dee Gott derch am deed. 7 Wiel wan hee de beese Jeista, von äare besätne Menschen utdreef, dan veleeten dee met een ludet Jeschrecht, un hee muak uk väle Jelämde un Kjräpels jesunt. 8 Un de Samarita freiden sikj sea fa waut Gott mank äant deed.
Philippus deept Simon un väle aundre Samarita en dän Nomen von Jesus
9 Oba doa wia een Maun en dise Staut, dee Simon heet, un Simon haud de Samarita, aul lang emma met siene Zaubarie bezeibat. Hee bild äant en, daut hee een groota Mensch wia, un see staunden aula emma sea äwa am. 10 Un aul de Samarita, eendoont auf see jerinj ooda groot wieren, horchten emma sea no waut hee äant säd. Un see nanden am, 'De Groota', un säden daut hee Gott siene groote Krauft opp Ieed wia. 11 Un Simon haud de Samarita soo bezeibat, daut see sikj gaunz aun am hauden han jejäft.
12 Oba aus Philippus de Samarita, de goode Norecht väajeprädicht haud, von woo Gott äwa aules rejieren deit, un daut Jesus de Christus es, dan kjeemen väle Frues un Mana toom Gloowen, un dan leeten see sikj em Nomen von Jesus deepen. 13 Un soo wia Simon dan uk toom Gloowen jekomen, un haud sikj uk deepen loten, un hee hilt sikj gaunz aun Philippus, un jinkj am aulewäajen hinjaraun. Un hee staund emma sea äwa de Wundatieekjens, dee Gott derch Philippus jedonen haud.
De Apostel Petrus un Johanes kjeemen von Jerusalem no Samarieen om de Samarita en de Vesaumlunk opptonämen
14 Aus de Apostel en Jerusalem, hauden to hieren jekjräajen, daut de Samarita, toom Gloowen jekomen wieren, dan schekjten see Petrus un Johanes äant to besieekjen. 15-16 Un aus see wieren bat Samarieen jekomen, dan bäden see fa de Samarita, daut Gott äant dän Heiljen Jeist schenkjen wudd, wiel bat doatoo hauden see sikj bloos en dän Nomen von Jesus deepen loten, un soo hauden see dän Heiljen Jeist noch nich jekjräajen. 17 Un aus Petrus un Johanes fa de Samarita jebät hauden, dan läden see äant de Henj opp, un dan kjriejen see dän Heiljen Jeist.
18-19 Aus Simon jeseenen haud, daut de Gleubje dän Heiljen Jeist kjriejen, aus de Apostel äant de Henj oppläden, dan boot hee äant Jelt aun, un säd, "Jäft mie dise Krauft, soo daut de Menschen dän ekj de Henj opp laj, uk dän Heiljen Jeist kjriejen muchten."
20 Oba Petrus auntwuad am, un säd, "Lot dien Jelt met die toop enne Hal vekomen. Wiel du meenst daut eena Gott sien Jeschenkj met Jelt kjeepen kaun! 21 Nä, aun dise jeistliche Oabeit hast du kjeen Poat ooda Rajcht, wiel du kaust daut nich von Gott vestäakjen, woo orrajcht du äwa siene Krauft denkjen deist. 22-23 Un soo enda diene beese Denkjens Oat, un bäd toom Harn, daut hee die fa diene schlajchte Jedanken vezeien mucht. Auf hee die vezeien woat ooda nich, kaun ekj nich sajen, wiel ekj kaun seenen, woo de Aufgonst die vebettat haft, un woo du die met de Ojjerajchtichkjeit vebungen hast."
24 Un Simon auntwuad Petrus, un säd, "Bät jie toom Harn fa mie, daut mie dise Dinja nich passieren muchten, wuavon du rädst."
25 Un aus Petrus un Johanes, de Samarita vetalt hauden, waut see von dän Harn jeseenen un jehieet hauden, un aus see daut Wuat vom Harn mank äant wieda jeprädicht hauden, dan reisden see trigj no Jerusalem. Un see prädijden de goode Norecht, en väle von de Darpa von Samarieen, dee see oppe Trigjwajch derch reisden.
Philippus erkjläad een huach Beaumta von Ätiopieen de goode Norecht von Jesus
26 Un een Enjel vom Har wia no Philippus jekomen, un säd, "Moak die reed, un go nom Sieden, opp dän Wajch dee von Jerusalem derche Wiltnis no Gaza jeit, dän nich väl jebrukt woat."
27-28 Un Philippus deed waut de Enjel am jesajcht haud, un aus hee dän Wajch wia delenj jegonen, dan troff hee hinjawäajes een huach Beaumta Maun† von Ätiopieen aun. De Beaumta wia Kandake, de Kjennijin von Ätiopieen, äa Vewaulta, un hee wia äwa de Kjennijin äa Hab un Goot aunjestalt. Un de Beaumta wia von Jerusalem jekomen, wua hee dän woaren Gott em Tempel haud aunjebät, un aus Philippus am hinjawäajes haud aunjetroffen, dan wia hee wada oppe Trigjwajch no Ätiopieen. Un de Beaumta haud opp sien Foatich jesäten, un hee laus de Schreften von dän Profeet Jesaja.
29 Un de Heilje Jeist säd to Philippus, "Go noda, un hool die dichtbie daut Foatich opp!" 30 Un soo rand Philippus noda, un aus hee biesied Foatich met rand, dan hieed hee woo de Beaumta, en de Schreften von dän Profeet Jesaja laus. Un soo fruach Philippus am, "Vesteist du waut du doa läsen deist?"
31 Un de Beaumta auntwuad Philippus, un säd, "Woo kaun ekj, wan mie daut kjeena erkjläat?" Un dan kroagd hee Philippus opp sien Foatich nopp, soo daut hee sikj biesied am dolsaten kunn.
32 Un dit es de Aufschnett waut de Beaumta jeläst haud,
"Am wort soo wajch jeleit,
aus wan eena een Schop toom schlachten wajch nemt.
Un soo aus een Laum stell es,
wan daut jeschäat woat,
soo leet hee sikj nuscht hieren.
33 Am wort rauf jesat un bespott,
un wort nich no daut Jesaz no jerecht.
Un kjeena woat von siene Nokomen wieda vetalen,
wiel sien Läwen oppe Ieed woat to enj komen,
ea hee woat Kjinja han."
34 Aus Philippus un de Beaumta sikj dise Varzh hauden äwa jeläst, dan säd de Beaumta to Philippus, "Saj mie mol, von wäm hia de Räd es. Rät de Profeet von sikj selfst, ooda von een aundren?" 35 Un soo funk Philippus met dise nämelje Bibel Städ aun, un hee erkjläad dän Beaumta de goode Norecht von Jesus.
36 Un aus see dän Wajch wieren delenjd jefoaren, dan kjeemen see bat eene Wotastäd, un de Beaumta säd to Philippus, "Kjikj emol, hia es Wota! Wuarom kaun ekj mie hia nich deepen loten?"
37 Un Philippus auntwuad dän Beaumta, un säd, "Wan du von Hoaten jleewst, dan kaust du die deepen loten."
Un de Beaumta säd, "Jo, ekj jleew daut Jesus Christus,† Gott sien Sän es."† 38 Un de Beaumta befool sien Foara daut Foatich opp to hoolen, un Philippus un de Beaumta stieejen ut, em Wota nen, un Philippus deept am.
39 Un aus see uttem Wota wieren rut jekomen, dan neem de Jeist vom Harn Philippus von dän Beaumten wajch, un vesad am no eene aundre Städ, un doamet kunn de Beaumta am wieda nich mea seenen. Oba hee reisd doawäajen mootich trigj no Ätiopieen.
40 Un Philippus befunk sikj en de Staut von Asdod, un hee vetald de Menschen von Asdod, de goode Norecht von Jesus. Un von Asdod reisd hee wieda, nom nuaden opptoo, no de Staut von Cäsarea, un en aul de Darpa dee hee derch reisd, prädijd hee de goode Norecht von Jesus.