De Gleubje von Jerusalem wälden sikj säwen Diakonen,a wiel de Apostel nich aules no kjeemen
6
Un to de Tiet, wieren doa emma mea Menschen, too de gleubje Vesaumlunkb too jekomen, un de Gleubje wieren sikj oba oneenich jeworden, wiel wan de Apostel de Wätfrues, auledach daut Äten utdeelden, dan kjriejen de Griechische Wätfrues äa Poat nich, un soo vestemden de Griechische Juden sikj met de Hebräische.2 Dan roopten de twalw Apostel de gaunze gleubje Vesaumlunk toop, un eena von dee räd äant aun, un säd, "Daut es nich rajcht daut wie aus Apostel, daut soo drock hant de Wätfrues met Äten to bedeenen, daut wie fa daut Wuat Gottes nich Tiet hant. 3 Un soo leewe Breeda, läst junt säwen Mana von de Vesaumlunk rut, dee wie äwa de Wätfrues aunstalen kjennen. Daut motten Mana sennen, dee von aulem goot aunjeseenen sent, un dee sikj vom Heiljen Jeist rejieren loten, un dän Gott väl Weisheit jeft. 4 Un wie woaren ons wiedahans gaunz toom bäden hanjäwen, un toom daut Wuat Gottes wieda to prädjen."
5 Un de Vesaumlunk jefoll waut de Apostel äant hauden väajeschluagen, un de Mana dän see sikj wälden wieren:
Stephanus, Stephanus veleet sikj emma opp Gott, un leet sikj gaunz vom Heiljen Jeist rejieren;
un Philippus;
un Prochorus;
un Nikanor;
un Timon;
un Parmenas;
un Nikolaus, Nikolaus wia een Nich-Jud, von de Staut von Antiochieen, dee sikj mol too daut Judentum bekjieet haud.
6 Un de Gleubje stalden de Apostel dise säwen Mana väa, un de Apostel läden äant de Henj opp, un see bäden fa äant, un dan stalden see äant aus Diakonen de gleubje Vesaumlunk aun.
7 Un daut Wuat Gottes wort emma wieda prädicht, un doa kjeemen emma mea Gleubje to de Vesaumlunk en Jerusalem too, un doatoo wieren uk väle Priestasch toom Gloowen jekomen.
De Juden streeden sikj met Stephanus, un wiel hee äant enne Enj räden kunn, dan räajden see de Menschen jäajen am opp
8 Un Gott haud Stephanus besondasch jesäajent, un haud am jeistlich jestoakjt, soo daut hee manke Menschen groote Wundatieekjens doonen kunn. 9 Un doa wieren en Jerusalem oba atelje Juden, dee to de 'Judenschool von de friee Mana' jehieeden, un see kjeemen von de Städa von Kyrene, un Alexander, un uk von de Jäajende von Zilizieen, un Asieen, un see streeden sikj met Stephanus äwa daut Wuat Gottes. 10 Oba kjeena von dee wist sikj met Stephanus, wiel de Heilja Jeist jeef am Weisheit un Krauft, soo daut hee emma wist, waut hee äant sajen sull.
11 Un wiel Stephanus de friee Mana emma enne Enj räden kunn, dan bekoften see sikj atelje Mana, dee von Stephanus aulahaunt oppluagen. Un de Mana säden, "Wie hant jehieet, woo disa äwa Moses un Gott jelastat haft." 12 Un met soone Wieed räajden see daut Volkj, un de Ooms vom Volkj, un de Schreftjelieede jäajen Stephanus opp, un dan neemen see am faust, un brochten am ver daut Huage Rot.
13 Un de friee Mana, hauden sikj uk faulsche Zeij berät, dee von Stephanus aulahaunt oppjeloagen hauden, un see säden, "Disa rät eegol jäajen dän Tempel, un jäajen Moses sien Jesaz. 14 Wiel wie hieeden am sajen, daut Jesus von Nazaret, dän Tempel venichten woat, un daut hee de Sitten wajchschaufen woat, dee wie von Moses jekjräajen hant."
15 Un aul dee waut en de Rot Haul wieren, kjikjten Stephanus stoa aun, wiel sien Jesecht dacht soo kloa aus een Enjel sien Jesecht.