Petrus un Johanes heelden een Pracha biem Tempel, dee kjräplich jebuaren wia
3
Een Dach wia daut soo rom jekomen, daut Petrus un Johanes Klock 3:00 Nomeddach nom Tempel jinjen, aus doa emma jebät wort. 2 Un aus see nom Tempel kjeemen, dan wort doa krakjt een Pracha han jebrocht, dee kjräplich jebuaren wia. Un am wort bie de Tempel Puat han jesat, waut see de 'Straume Puat' nanen, wua dee auledach emma no Jelt prachad. 3 Un aus de Kjräpel Petrus un Johanes vebie gonen sach, dan prachad hee äant no Jelt.4 Un Petrus un Johanes kjikjten am jlikj aun, un Petrus säd, "See die ons aun!" 5 Un de Kjräpel kjikjt opp, wiel hee docht daut see am waut jäwen wullen.
6 Oba Petrus säd, "Selwa un Golt ha ekj nich, oba waut ekj ha, daut jäw ekj die. Jesus Christus von Nazareth, haft de Vollmacht die vom Himmel ut jesunt to moaken, un wiel hee ons jeschekjt haft, dan befäl ekj die opptostonen, un to gonen!"
7 Dan neem Petrus dän Kjräpel bie de rajchte Haunt, un hee holp am opp, un fuaz stoakjt Gott am de Footjelenkja. 8 Un de Pracha sprunk opp, un hee funk aun to gonen, un hee jinkj met Petrus un Johanes toop opp däm Tempelhoff nopp. Un hee hupst fa Freid, un lowd Gott fa waut hee fa am jedonen haud.
Petrus erkjläad de Menschen daut Jesus dän Kjräpel jeheelt haud
9-10 Un aul de Menschen waut doa biem Tempel wieren, sagen woo de Pracha rom jinkj un Gott lowd, un aus see enworden, daut hee de Kjräpel wia, dee emma ver de 'Straume Puat' jeprachat haud, dan wundaden see äwa waut am passieet wia. 11 Un de Pracha wull Petrus un Johanes bloos nich veloten, un aus see bat de Haul kjeemen, dän see 'Salomos Schautendak' nanen, dan kjeemen de Menschen aula vewundat no äant jerant.
12 Un aus Petrus jeseenen haud, woo de Menschen sikj rom äant vesaumelden, dan fruach hee äant, "Mana von Israel, wuarom staun jie soo sea, un wuarom kjikj jie ons soo sea aun? Jleeft bloos nich, daut wie soone goode Menschen sent, daut wie dis Pracha selfst heelen kunnen. 13 Nä, dit haft dee nämelja Gott jedonen, dän Abraham, un Isaak, un Jakob emma hauden aunjebät, un dän onse Väavodasch uk emma aunbäden. Wiel Gott haud sien Deena Jesus de Vollmacht jejäft, soo daut hee dis Pracha heelen kunn, un soo haft Gott Jesus ver junt veharlicht.
"Jo," säd Petrus, "wie räden hia von Jesus, dän jie aun Pilatus äwajäft hauden, un von dän jie junt loossäden, aus hee am frieloten wull. 14 Jie säden junt von dän eensjen, dee en Israel heilich un jerajcht es loos, un jie velangden daut Pilatus junt een Merda frieloten sull. 15 Dee nämelja, von dän daut Läwen aula häa kjemt, haud jie omjebrocht, oba Gott haud am von mank de Doodes oppjewakjt, waut wie uk bestädjen kjennen, wiel wie am selfst jeseenen hant.
16 Un wiel wie ons opp disen Jesus veleeten, dee ons jeschekjt haud, dan wia daut derch dän Gloowen, waut en disen Pracha jewirkjt haud, daut hee nu jesunt es. Un wiel jie daut goot weeten daut dis Pracha kjräplich jebuaren wia, dan kaun kjeena vestrieden, daut Jesus am hia ver junt jeheelt haft.
17 "Leewe Metjuden, ekj weet daut jie nich bäta jewist hauden, aus jie Jesus verem Jerecht brochten, un am ombrinjen leeten, un daut june Leidasch krakjt soo oschulich wieren aus jie. 18 Oba Gott haud daut en de Schreften, aul lang em verut, von aul siene Profeeten loten dol schriewen, daut de Christus wudd lieden un stoawen motten. Un aus Jesus daut aula haud derchjemoakt, waut jie am aundeeden, dan erfeld Gott waut de Profeeten von am jeschräwen hauden.
19 Un nu daut jie vestonen waut Gott fa Jesus jeplont haud, dan endat jun beeset Denkjens Oat, un velot junt opp Gott, daut hee junt june Sinden wajch laschen mucht. 20 Un dan woat hee junt vom Himmel ut Tieden jäwen, wan hee junt jeistlich stoakjen woat, un dan woat hee junt Jesus wada trigj schekjen, dän hee fa junt aus jun Enjesäajenda Kjennich† bestemt haud. 21 Oba Jesus mott nu noch em Himmel, aun Gott siene rajchte Sied bliewen, soo aus Gott daut jeplont haud. Un wan daut Tiet es, dan woat hee wada trigjkomen, un dan woat hee aules nie moaken, soo aus Gott daut en de Schreften, von siene oppoat jesade Profeeten haud dol schriewen loten.
22 Moses wia eena von dee Profeeten, dee em verut von Jesus jerät haud, un Moses säd,
'De Har Gott dän jie aunbäden,
woat sikj von mank june Menschen een Profeet wälen,
dee mie likjnen woat.
Un aules waut hee junt sajen woat,
sell jie jehorchen.
23 Un wäa dän Profeet nich jehorchen woat,
dee saul von Gott sien Volkj vetilcht woaren.'
24-25 Un Petrus räd wieda, un säd, "Un Samuel, un aul de Profeeten dee no am jeläft hauden, prädijden uk aul emma von dise Tiet en dee wie nu läwen, un soo jellen äare Prädichten besondasch fa junt. Un bowen nopp, traft junt uk aules, waut Gott june Väavodasch vesproaken haud, aus hee daut Bunt met Abraham jemoakt haud. Wiel Gott säd to Abraham, 'Un derch diene Nokomen, sellen aule Velkja oppe Ieed jesäajent woaren.' 26 Un soo haud Gott sikj Jesus von june Medd utjewält, un haud am aus sien Deena mank junt aunjestalt, un soo sent jie dee ieeschte, von Abraham siene Nokomen, no dän Gott am jeschekjt haud. Un soo well Gott junt säajnen, doaderch daut Jesus junt von june vekjieede Wäaj wajch stieet."