3-4 Jo, un en de niee Staut von Jerusalem woat sikj nuscht befinjen, waut unja Gott sien Fluch sennen woat. Un de Troon von wua Gott, un sien Laum Jesus äwa aules rejieren woaren, woat sikj nämlich en de niee Jerusalem befinjen. Un aul Gott siene Deena woaren am frie em Jesecht nen kjikjen, un am perseenlich aunbäden un deenen. Un Gott sien Nomen, woat opp äare Stierns nopp jeschräwen sennen, un soo woat daut emma kloa sennen, wäa Gott siene Deena sent. 5 Un oppe de niee Ieed woat daut niemols Nacht jäwen, un kjeenem woat daut aun Laumpen, ooda aune Sonneschien fälen, wiel de Har Gott selfst, woat daut Licht sennen waut aules bedachen woat. Jo, un en de niee Staut von Jerusalem, woaren Gott siene Deena eewich met am toop, aus Kjennichs rejieren.^†

6 Un de Enjel räd wieda met mie, un säd, "Aules waut die von dise openboarunks Bootschoft openboat wort, es woarhauftich, un eena kaun sikj doaropp veloten, daut daut aula passieren woat. Jo, de Har Gott sien Jeist, haud siene Profeeten daut emma enjejäft, waut see fa am sullen wieda prädjen, un dee^† haud sien Enjel nämlich uk no die jeschekjt, om die, un Gott siene aundre Deena to wiesen, woo daut nochmol aula utkomen woat."

7 Un de Enjel räd wieda, un vetald mie waut Jesus selfst von dise Openboarunk to sajen haud, un hee säd, "Kjikjt emol, ekj woa boolt aus Rechta un Kjennich trigjkomen! Un wäa sikj dan entweschen, no dise openboarunks Bootschoft rechten woat, waut nämlich en dit Buak jeschräwen steit, dee woat sikj sea freien kjennen."

8 Jo, un soo aus jie aul weeten, ekj sie Johanes, un ekj ha dise Dinja aula selfst jeseenen un jehieet waut ekj en dit Buak dol jeschräwen ha. Un aus Gott sien Enjel mie dise Dinja openboat haud, dan schmeet ekj mie ver am han, wiel ekj am aunbäden wull. 9 Oba de Enjel veboot mie daut, un säd, "Nä, bäd mie nich aun! Wiel ekj deen Gott mau krakjt soo aus du, un diene jeistliche Jeschwista, un de Profeeten, un aul dee, waut sikj nochmol no dise Bootschoft rechten woaren. Jo, un soo bäd doch bloos Gott aun!

10 Un de Enjel räd wieda, un säd, "De profeetische Bootschoft, waut du en dit Buak dol jeschräwen hast, saust du nich bloos fa die hoolen. Wiel daut woat nich lang dieren, un dan woaren sikj de Dinja, wuavon du jeschräwen hast, aula utspälen. 11 Jo, un wan du dise Bootschoft wieda prädjen woascht, dan sellen de Menschen fa sikj selfst entschweiden auf see daut aunnämen wellen. Wäa dan bloos een beeset un onreinet Läwen fieren well, dee saul mau soo wieda läwen aus hee well, un wäa oba een jerajchtet Läwen fieren well, dee saul mau wieda fa Gott läwen. Wiel daut woat nich lang dieren, un dan woat Gott äant aula doano beloonen, aus see sikj daut woaren vedeenen."

12 Jo, näm dit mau aula sea to Hoaten, wiel Jesus säd,"Kjikjt emol, ekj woa boolt aus Rechta un Kjennich trigjkomen, un dan woa ekj aulem doano beloonen, aus see sikj daut met äare Woakjen woaren vedeent han. 13 Ekj sie nämlich soo aus daut A un daut Z, wiel soo aus daut Alfabeet met A aunfangt, soo wia ekj aum Aunfank Gott. Un soo aus daut Alfabeet met Z opphieet, soo woa ekj emma Gott sennen, jo, ekj sie de eewja Gott, dee niemols endat.^†

14 "Wäa dan jeistlich soo aus een Mensch es, dee siene Kjleeda fein rein wauscht, wiel hee Gott nämlich toom Jefaulen läwen well, dee woat sikj dan sea freien kjennen. Wiel dee woat nochmol daut Rajcht kjriejen, soo daut hee derch de Puaten von de niee Staut woat derch gonen kjennen. Un dän woat daut uk frie jejäft woaren, von de Frucht von de Läwens Beem to äten. 15 Oba de Menschen dee nämlich soo aus Hunj sent, dee Hakjsarie eewen, un dee sikj Jeschlajchtlich veläwen, un dee Mort begonen, un dee Aufbilda aunbäden, un dee daut lieejen scheen jeit, un dee bloos een faulschet Läwen fieren wellen, dee woaren nochmol nich en de niee Staut nen kjennen."

16 Jo, nämt waut ekj junt jeschräwen ha, mau aula sea to Hoaten, wiel Jesus säd, "Ekj sie Jesus, un ekj ha mien Enjel, met dise openboarunks Bootschoft no die jeschekjt, wiel du dee aun aul de gleubje Vesaumlungen wieda jäwen saust. Ekj sie nämlich soo aus de Wartel, wuavon de Kjennich David mol aufstaumd. Un tojlikje Tiet sie ekj oba uk sien Nokomen, wuaderch ekj daut Rajcht jeorwen ha, om nochmol opp sien Troon to setten, un aus Rechta un Kjennich äwa aules to rejieren. Jo, un nu sie ekj soo aus de dacha Morjenstiern, dee zemorjes emma verendach kjemt. Wiel wan dee aum Himmel äwadäl kjemt, dan weet eena daut boolt een niea Dach sennen woat."^†

17 Un wäa dan jeistlich soo aus een darschtja Mensch es, dee een velangen fa een nieet Läwen haft, dee kaun nu aul komen, un emsonst von daut Wota vom Läwen drinkjen, un sikj too daut eewje Läwen freien.

Un Gott sien Jeist, un de Gleubjen, dee sikj nochmol soo aus ne Brut met Jesus toop ve-eenjen woaren, roopen soone Menschen dee soon Velangen hant, un see sajen, "Komt doch, un drinkjt!" Un aul dee waut dise openboarunks Bootschoft nochmol woaren to hieren kjriejen, ooda dee dit läsen woaren, sellen soone Menschen uk nochmol roopen, un sajen, "Komt doch, un drinkjt!"

18 Ekj woarn aul dee waut dise openboarunks Bootschoft hieren ooda läsen woaren, daut kjeena to dise Bootschoft waut bieschriewen saul. Wiel wan irjentwäa to dise Bootschoft waut bieschriewen woat, dee mott doamet räakjnen, daut Gott am de Ploag woat tookomen loten, dee en dit Buak beschräwen sent. 19 Un wan irjentwäa von dise Bootschoft waut wajchnämen woat, dän woat Gott sien Poat von de Goode Dinja wajchnämen, dee hee eenem en dit Buak vesproaken haft. Jo, un dee woaren dan nämlich nich en de niee oppoat jesade Staut von Jerusalem nen kjennen, un see woaren uk nich von de Frucht äten kjennen, von de Läwens Beem.

20 Jesus es dee waut junt daut kloa moaken kaun, daut dise openboarunks Bootschoft soo es, un hee sajcht, "Jo, ekj woa boolt komen!"

Un doatoo saj ekj, jo, Har Jesus, komm doch! Lot daut mau aula krakjt soo passieren aus du mie daut openboat hast!'

21 Un toom Schluss bäd ekj uk noch fa aul jie dee to Gott sien oppoat jesadet Volkj jehieren, daut de Har Jesus, junt siene Leeftolichkjeit,^† wudd tookomen loten.