2 Un Jesus auntwuad sien Jinja, un säd, "Jo, seet junt dise groote Jebieda mau goot aun, wiel dee woaren aula soo venicht woaren, daut nich een Steen opp dän aundren bliewen woat."

3-4 Un aus Jesus sikj lota, aun de aundre Kaunt Schlucht, soo opp dän Eelj Boajch doljesat haud, daut hee von dän Tempel jäajenäwa jesäten haud, dan wieren Petrus, Jakobus, Johanes un Andreas doa auleen met am toop jewast, un eena von äant fruach Jesus, un säd, "Saj ons doch, wanea daut aula passieren woat, waut du ons von dän Tempel jesajcht hast. Un waut woat daut Tieekjen sennen, daut daut boolt passieren woat?"

5-6 Un Jesus auntwuad äant, un säd,"Paust opp daut jie junt von kjeenem wudden hinjat Licht fieren loten. Wiel väle woaren oppkomen, un soo doonen aus wan see en miene Vollmacht komen, un see woaren junt väalieejen, un sajen, 'Ekj sie de Christus!' Un see woaren väle Menschen hinjat Licht fieren.

9 "Oba paust mau sea fa junt selfst opp, wan jie dise Dinja seenen! Wiel doa woaren Menschen sennen, dee junt faustnämen woaren, wiel jie miene Jinja sent, un see woaren junt ver daut huage Rot brinjen, soo daut see junt rechten kjennen, un doa woaren uk aundre sennen, dee junt en de Judenschoolen vekjielen woaren. Un wäajen mie woaren de Menschen junt aun de Harschasch un Kjennichs äwajäwen, soo daut see junt dan uk noch verem Jerecht nämen kjennen. Un doamet woat Gott junt de Jeläajenheit jäwen, soo daut jie äant aules von mie woaren vetalen kjennen, waut jie nämlich selfst von mie jeseenen un jehieet hant. 10 Un soo mott de goode Norecht dan mank aule Velkja vebreet woaren, ea dise Tiet en dee wie nu läwen to Enj komen kaun. 11 Oba moakt junt nich em verut Sorjen, äwa waut jie de Harschasch sajen sellen, wan jie ver äant komen motten. Sajcht äant bloos waut Gott junt dan to sajen jeft, wiel daut woaren nich jie sennen dee räden woaren, daut woat nämlich de Heilje Jeist sennen, dee derch junt räden woat.

12 "Un to dise Tiet woat een Brooda dän aundren toom Doot veroden, wiel hee nämlich mien Jinja es, un Vodasch woaren äare Säns toom Doot veroden, wiel see miene Jinja sent, un Kjinja woaren jäajen äare Elren oppstonen, un äant dan uk toom Doot veroden, wiel see miene Jinja sent. 13 Un aule Menschen woaren junt haussen, wiel jie fa mie läwen un prädjen, oba wäa sikj dan bat Enj too opp mie veloten woat, dän woat Gott raden.

14 "Oba dan woat daut een Dach bat doa komen, daut jie daut oppscheiseljet Jestault em Tempel seenen woaren, wuavon de Profeet Daniel enne Schreften jeschräwen haud. (Wäa sikj daut nolast waut Daniel jeschräwen haud, saul sikj dit mau sea to Hoaten nämen!) Un wan jie seenen woo daut Jestault em Tempel opp ne Städ stonen woat, wua daut nämlich nich jehieet, un woo daut Tempel no Moses siene Jesazen no woat veonreinicht woaren, dan sellen de Gleubje von de Jäajent von Judäa utkleiwen, un seenen daut see sikj manke Boaj vestäakjen wudden. 15-16 Un wäa dan woat buten oppem Dak sennen, wan daut Jestault em Tempel sennen woat, dee saul dan nich noch schwind em Hus nen ranen sikj waut holen, ooda, wäa dan krakjt oppem Flekj sennen wudd, saul dan nich noch schwind sien Mauntel holen. Nä, see sellen bloos seenen daut see wajchkomen.^† 17 Un fa de Frues waut dan woaren schwanga sennen, ooda fa dee waut kjliene Kjinja aune Broost foodren woaren, fa äant woat daut dan besondasch schwoa faulen, wan see dan woaren utkleiwen motten. 18 Un bät daut jie nich em Winta wudden utkleiwen motten, wiel dan wudd junt daut noch schwanda sennen, wan jie krakjt dan wudden utkleiwen motten. 19 To dise Tiet woaren de Menschen soo sea lieden motten, aus irjentwäa nich ea jeläden haft, wiel von dän Aunfank, aus Gott de Welt erschaufen haud, haft daut noch nich soone schrakjliche Triebsaulstiet jejäft, aus dit dan nochmol sennen woat, un daut woat uk niemols wada soone schrakjliche Tiet jäwen. 20 Un wan Gott dise schrakjliche Tiet nich vekjartren woat, dan wudd kjeena dee äwaläwen kjennen. Oba Gott woat dise Tiet wäajen de Menschen vekjartren, dee hee sikj jewält haft, soo daut see to sien Volkj jehieren kjennen.

21 "Un wan junt to dise Tiet wäa sajen woat, 'Kjikjt emol, hia es de Christus!', ooda, 'Kjikjt emol, dort es hee!', dan jleeft dee daut nich. 22 Wiel faulsche Menschen woaren oppkomen, un see woaren junt väalieejen, un sajen see sent Profeeten, un daut see de Christus sent. Un see woaren groote Wundatieekjens doonen, wuamet see väle Menschen veleiden woaren. Un see woaren soo hinjarigjsch sennen, daut see daut meist han kjriejen woaren, Gott sien utjewäldet Volkj to veleiden. 23 Oba paust fa junt selfst opp, un siet reed fa waut komen woat, wiel ekj ha junt fa aul dise Dinja doch em verut jewoarnt.

24-25 "Oba no dise schrakjliche Triebsaulstiet, wan de Menschen woaren sea jeläden han, dan woat Gott de Sonn vedunklen, un dan woat de Mon nich mea äa Licht aufjäwen, un de Stierns woaren vom Himmel wajchfaulen, un dan woat Gott de himlische Machten schedren.^† 26 Un dan woaren de Menschen seenen, woo ekj aus Gott sien Utjewälda, derch de Wolkjen vom Himmel rauf komen woa, un dan woaren see miene groote Krauft seenen, un woo wundaboa ekj sennen woa. 27 Un dan woa ekj miene Enjel äwa de gaunze Welt rut schekjen, om aul de Menschen toop to saumlen, dee dan to mien erwäldet Volkj jehieren woaren.

29 Un soo aus jie weeten daut daut boolt Somma jäwen woat, wan jie de jreene Bläda seenen, soo kjenn jie weeten daut ekj boolt trigjkomen woa, wan jie aul de schrakjlich Dinja seenen, dee noch passieren woaren. Jo, un dan woa ekj soo aus een Maun sennen, dee ver de Däa von sien Hus steit, un aul mau bloos nen gonen brukt, wiel dan woa ekj fuaz doa sennen. 30 Ekj saj junt de Woarheit, daut de Menschen von dise Tiet en dee wie nu läwen, woaren nich aufstoawen ea aul dise Dinja passieren woaren. 31 Un wan de Himmel un Ieed uk nochmol vegonen woaren, doawäajen woat aules nochmol secha passieren, waut ekj junt jesajcht ha.

32 "Oba krakjt wanea aules passieren woat, daut weet kjeena. Daut weeten de Enjel em Himmel nich, un daut weet soogoa ekj nich, uk wan ekj Gott sien Sän sie. Daut weet bloos mien himlischa Voda. 33 Un soo paust mau sea opp, un siet emma reed, wiel jie weeten nich wanea daut aula passieren woat.

34 Wan ekj nochmol trigjkomen woa, dan kaun eena mie met een Wieet vejlikjen, dee opp ne lange Reis vereisen wull. Oba ea hee wia loos jereist, dan haud hee siene Deena de Macht äwa sien Hushault jejäft, un dan haud hee äant aula krakjt väajesajcht waut äare Oabeit wia, un dan haud hee dän Puatenwajchta bie daut Puat aun jedeent, daut hee Dach un Nacht no daut Hushault oppaussen sull, bat hee wada trigjkjeem.^†† 35 Un soo aus de Puatenwajchta emma fa sien Wieet reed sennen sull, soo sell jie emma reed sennen, daut ekj irjentwanea trigj komen kunn. Wiel soo aus de Puatenwajchta nich jewist haud, auf sien Wieet zeowes, ooda Meddanacht, ooda ver Sonn Oppgank, ooda zemorjes trigj komen wudd, soo weet jie nich wanea ekj, aus jun Wieet, trigj no mien Hushault komen woa. 36 Un soo siet doch emma reed, sonst woat junt daut jeistlich met eemol soo gonen, aus jan Puatenwajchta, dee jeschlopen haud, aus sien Wieet offerhoffs no Hus jekomen wia. 37 Waut ekj junt hia jesajcht ha, daut saj ekj uk to aul dee, waut aun mie jleewen, nämlich, 'Siet emma reed, daut ekj irjentwanea trigj komen kunn!'