Jesus woarnd de Menschen daut de Schreftjelieede, un Pharisäa daut selfst nich deeden, waut see aundre väaprädijden
23
1-2 Dan dreid Jesus sikj no daut Volkj, un no siene Jinja, un säd, "De Schreftjelieede un Pharisäa hant sikj daut opp sikj jenomen, junt daut Jesaz soo uttolajen aus Moses june Väavodasch daut emma utjelajcht haud. 3-4 Doarom jehorcht un doot waut see junt sajen, oba recht junt nich no äa Biespel, wiel see selfst doonen nich waut see aundre väaprädjen. See lajen de Menschen bloos aulahaunt schwoare Bedinjungen opp, waut kjeena dwinjen kaun, un see doonen nuscht om dee to halpen. 5 "Aules waut see doonen, es bloos fa de Menschen, soo daut see äant ve-ieren sellen. Un daut es wuarom see sikj soo oppfaulent hanstalen, un binjen sikj soone breede Jebädsreemes rome Oarms rom, un wuarom see sikj soone lange Tollen aune Kjleeda aunhenjen. 6 Un wan see opp een Fast wua met Menschen toop äten, ooda wan see sikj en de Judenschoolen wua dol saten, dan setten see emma jieren opp de jenämste Städa. 7 Un see freien sikj uk emma sea, wan de Menschen äant em Moakjt bejreesen, un äant aus 'Liera' aunräden, wiel doamet feelen see sikj je-ieet."
8 Un Jesus räd wieda, un säd, "Oba lot junt daut nich jefaulen, daut Menschen junt ve-ieren, un junt 'Liera' nannen, wiel jie hant mau een Liera, un bie junt es kjeena dee hecha es, aus irjent een aundra. 9 Un oppe Ieed sell jie uk kjeenem ve-ieren, un dän 'Voda' nanen, wiel jie hant mau een jeistlicha Voda, un dee wont em Himmel. 10 Un lot junt daut uk nich jefaulen, daut Menschen junt ve-ieren, un junt 'Leida' nanen, wiel jie hant mau een Leida, un daut es de Christus. 11 Wäa bie junt de jratsta sennen well, saul jun Deena sennen. 12 Wiel wäa sikj selfst erhäwen woat, däm woat Gott deemootjen, un wäa sikj selfst deemootjen woat, däm woat Gott erhäwen."
Jesus vemond de Schreftjelieede un Pharisäa, un hee nand äant Heichla
13 Dan dreid Jesus sikj no de Schreftjelieede un Pharisäa, un säd, "Oba jie Heichla, fa junt woat daut nochmol schrakjlich sennen! Wiel wan jie de Menschen daut Jesaz utlajen, dan es daut soo aus wan jie äant de Däa to daut Himmelrikj too knaulen. Jie selfst loten junt nich von Gott rejieren, un wäa sikj oba werkjlich von Gott well rejieren loten, dän sto jie em Wäaj. a
15 "Jie Heichla, fa junt woat daut nochmol schrakjlich sennen! Wiel jie bemieejen junt sea, om junt een Mensch no june vedreide Lieren äwa to jewennen, un jie reisen soogoa äwa Launt un Mäa, om junt soone Menschen to sieekjen. Un wan jie äant belieren, dan moak jie von äant Menschen, dee väl schlajchta läwen aus jie, soo daut wan Gott junt nochmol rechten woat, dan woat hee äant väl strenja bestrofen aus junt.
16 "Jie sent blinje Leidasch, fa dän daut nochmol schrakjlich sennen woat! Wiel jie veleiden de Menschen met june vedreide Lieren, un weeten nich waut werkjlich wieetvoll es.
"Toom Biespel, wan eena wäm opp däm Tempel waut beschwieren deit, dan es daut doch soo aus wan eena sajcht, daut eena sikj krakjt soo sea opp sien Vespräakjen veloten kaun aus opp dän Tempel. Oba jie lieren daut eena soon Vespräakjen nich hoolen brukt, un daut wan eena wäm oba opp daut Golt em Tempel waut beschwieren deit, daut eena soon Vespräakjen ombedinkjt hoolen mott. 17 Jeistlich sent jie doch gaunz blint un domm! Wiel de Tempel un daut Golt waut em Tempel es, sent doch eent, wiel de Tempel sat daut Golt von irjent aundret Golt oppoat.
18 "Un wan eena wäm waut opp de Aultoa em Tempel beschwieren deit, dan es daut doch soo aus wan eena sajcht, daut eena sikj krakjt soo sea opp sien Vespräakjen veloten kaun aus opp de Aultoa. Oba jie lieren daut eena soon Vespräakjen nich hoolen brukt, un daut wan eena wäm oba opp daut Opfa waut beschwieet, waut opp de Aultoa jeopfat woat, daut eena soon Vespräakjen ombedinkjt hoolen mott. 19-20 Jeistlich sent jie doch gaunz blint! Wiel de Aultoa un daut Opfatia sent doch eent, wiel de Aultoa sat daut Opfatia von aundre Tieren oppoat. 21 Un wan eena wäm opp dän Tempel waut beschwieren deit, un eena deit daut nich waut eena vesproaken haft, dan veacht eena nich bloos dän Tempel, dan veacht eena Gott uk, wiel de Tempel es Gott siene Wonstäd oppe Ieed. 22 Un wan eena wäm opp dän Himmel waut beschwieren deit, dan es daut doch soo aus wan eena sajcht, daut eena sikj krakjt soo sea opp sien Vespräakjen veloten kaun, aus opp aules waut em Himmel es. Oba wan jie soont doonen, dan stall jie junt met Gott jlikj, wiel hee rejieet vom Himmel, äwa aules waut em Himmel un oppe Ieed passieet.
"Jie denkjen gaunz orrajcht, wiel jie weeten nich waut werkjlich wieetvoll es, un jie seenen daut uk nich en, daut jie nich kjennen sent de Woarheit to räden."
23 Un Jesus räd wieda, un säd, "Jie Heichla, fa junt woat daut nochmol schrakjlich sennen! Wiel junt es daut emma sea wichtich, daut jie Gott een tieendel von aul june Kjriedarie Plaunten jäwen, un jie paussen uk emma sea opp, daut jie Gott emma krakjt een tieendel von june Dell, un Kjeemel, un Mints Plaunten jäwen. Oba daut Poat von daut Jesaz, waut mea Wicht drajcht, daut veacht jie doamet, daut jie soone onjerajchte Menschen sent, dee met kjeenem Metleet hant, un dee bloos ontru sent. Daut es gaunz rajcht daut jie Gott een tieendel von jun Ennom jäwen, oba de aundre Jesazen, waut ver Gott mea Wicht droagen, sull jie doch nich veachten doawäajen.
24 "Jie veleiden de Menschen wiel jie blinje Leidasch sent! Jie sieejen junt de Migjen ut däm Drinkjes Wota rut, wiel jie jesazlich wellen rein sennen, un ver Gott sent jie oba krakjt soo onrein, aus wan jie junt ne Kameel oppschlukten!
25 "Jie Heichla, fa junt woat daut nochmol schrakjlich sennen! Jie moaken june Kuffels un Schiewen emma fein rein, wiel jie jesazlich wellen rein sennen, oba daut waut jie doarut drinkjen un äten, ha jie junt bloos met Jewault un Jies too je-ieejent! 26 Jie Pharisäa sent jeistlich gaunz blint! Moakt daut bie junt ieescht mol ennalich rein, un dan woat daut butaschte uk rein woaren!
27 "Jie Heichla, fa junt woat daut nochmol schrakjlich sennen! Wiel von buten sitt junt soo straum, aus de witt jewoschne Jräwa, dee von bennen oba voll Knoakes un doodje Menschen sent. 28 Un wan Menschen junt seenen, dan jleewen see jie sent jerajcht, oba ennalich sent jie bloos Heichla, dee daut Jesaz äwahaupt nich jehorchen.
29 "Jie Heichla, fa junt woat daut nochmol schrakjlich sennen! Wiel jie stalen junt niee Denkjmäla fa de vestorwne Profeeten opp, un jie loten june jerajchte Väavodasch äare Jräwa emma straum moaken. 30 Oba jie lieejen, un sajen, 'Wan wie wudden to onse Väavodasch äare Tiet jeläft han, dan wudd wie äant nich biejestonen han, aus see de Profeeten hauden omjebrocht.' 31 Un doamet daut jie soont sajen, dan sto jie daut oba too, daut jie von dee aufstaumen, waut de Profeeten hauden omjebrocht. 32 Got nu aul mau bloos, un moakt daut aula foadich, waut june Väavodasch aunjefongen hauden!
33 "Jie Schreftjelieede un Pharisäa sent doch soo aus een hinjarigjschet Schlangen Nast! Denkjt bloos nich, daut jie Gott sien Jerecht nochmol ut däm Stich komen woaren, wan hee de beese Menschen, nochmol eewich enne Hal bestrofen woat.
34 "Un soo horcht no waut ekj junt nu to sajen ha! Ekj woa junt Profeeten, un weise Mana, un Lierasch schekjen. Un atelje von dee woa jie ombrinjen, un aundre woa jie kjriezjen, un noch aundre woa jie enne Judenschoolen vepitschen, un dee von eene Staut no de aundre vefoljen. 35 Un wan jie soo met äant woaren jehaudnelt han, dan woat Gott junt schuldich spräakjen, fa dän Mort von aul de jerajchte Menschen, dee june Väavodasch hauden omjebrocht. Un doarunja talen aul de jerajchte Menschen, von Adam sien Sän Abel, bat Zacharias, dee Sän von Berechja, dän jie tweschen dän Tempel un de Aultoa ombrochten. 36 Ekj saj junt daut krakjt soo aus daut es, aul dit woat noch to june Tiet passieren."
Jesus jaumad daut äwa de Enwona von Jerusalem, wiel dee am boolt veachten wudden
37 "Ach, jie Enwona von Jerusalem! De Profeeten un Bootschofta waut Gott junt emma jeschekjt haud, ha jie doch bloos doot jemoakt un jesteenicht. Ekj ha junt doch aul foaken wult toop saumlen, soo aus wan ne Han äare Kjikjel toop saumelt, om dee unja äare Flichten to beschitzen, un jie leeten junt daut oba nich! 38 Un soo moakjt junt dit! Ekj woa junt veloten, un woa junt dän Tempel ladich un vewäst hinjaloten. 39 Wiel ekj saj junt, jie woaren mie nich wada seenen, bat ekj en dän Harn siene Vollmacht, aus Kjennich trigjkomen woa. Un dan woa jie mie Goodet jennen, un sajen, 'Mucht Gott dän säajnen, dee en dän Harn siene Vollmacht kjemt!'"