Jesus erkjläad siene Jinja, woo Gott deejanje beloonen woat, dee sikj von am rejieren loten
20
Un Jesus räd wieda, un säd, "Wan eena sikj von Gott em Himmel rejieren lat, dan woat Gott nochmol, soo met eenem omgonen, aus jan Wieet met siene Oabeida omjinkj. De Wieet wia tiedich Zemorjes jegonen, un haud sikj atelje Oabeida aunjenomen, om en sien Wiendruwengoaden to schaufen. 2 Un hee beräd sikj daut met äant, daut hee äant een jeweenlichen Dachloon tolen wudd, un dan schekjt hee äant nom Goaden.3 "Aum haulwen zemorjes wia de Wieet wada jegonen, om sikj mea Oabeida to sieekjen. Un aus hee nom Moakjt jekomen wia, dan sach hee atelje Mana, dee sikj doa bloos rom stunden. 4 Un soo jinkj hee äwa no äant, un säd, 'Ekj ha mie aul waut Oabeida aunjenomen, om en mien Wiendruwengoaden to schaufen, oba komt jie uk, un schauft jie uk fa mie. Ekj woa junt tolen, waut rajcht es.' 5 Un de Mana leeten sikj aunnämen, un jinjen schaufen. Un opp Meddach, un uk oppen haulwen no Meddach, jinkj de Wieet wada, un hee neem sikj jiedats mol mea Oabeida aun.
6 "Jäajen Owent wia de Wieet noch eemol jegonen, un dan haud hee wada jeseenen, woo atleje Mana sikj doa bloos hauden rom jestonen. Un de Wieet fruach de Mana, un säd, 'Wuarom sto jie junt hia dän dachäwa bloos rom?'
7 "Un eena von dee Mana, auntwuad dän Wieet, un säd, 'Wiel kjeena haft ons aunjenomen.'
"Un de Wieet säd, 'Ekj ha mie aul, waut Oabeida aunjenomen, dee en mien Wiendruwengoaden fa mie schaufen, oba komt jie uk noch, un schauft jie uk fa mie.' Un soo jinjen see uk fa dän Wieet schaufen.
8 "Un aus daut wia Owent jeworden, dan räd de Wieet met sien Vewaulta, un säd, 'Roop de Oabeida aula toop, un tol äant aula äaren Loon ut. Tol de latste Sauz Oabeida toieescht ut, un dan de tweedlatste, un dan tol dee aula, soo no de Rieej no ut, bat du de ieeschte Sauz Oabeida, to latst uttolst.' 9 Un soo kjeemen de latste Sauz Oabeida toieescht no dän Vewaulta, un hee jeef äant aula een follen Dachloon. Un soo deed hee daut uk met aul de aundre Oabeida. 10 Un aus de Oabeida, dän de Wieet sikj daut ieeschte haud aunjenomen, schlieslich bat dän Vewaulta kjeemen, dan dochten see, daut hee äant mea tolen wudd, aus de Wieet met äant berät haud. Oba de Vewaulta jeef äant aula bloos een jeweenlichen Dachloon.
11-12 "Un aus de ieeschte Sauz Oabeida äa Jelt jekjräajen hauden, dan schindieeden see to dän Wieet, un säden, 'De latste Sauz Oabeida hant mau eene Stund jeschauft, un wie hant dän dachäwa, en de jratste Hett jeschauft, un du tolst äant krakjt soo väl ons.'
13 "Oba de Wieet auntwuad dän eenen, un säd, 'Frint, ekj ha die doch goanich beschumelt. Wiel aus ekj die aunneem, dan beräd ekj daut met junt, daut ekj junt een jeweeneljen Dachloon tolen wudd. 14 Un soo nemm dien Jelt, un go! Dee waut ekj tolatst aunneem, well ekj krakjt soo väl tolen aus die. 15 Ekj kaun doch soo met mien Jelt doonen, aus ekj well. Sie bloos nich noch aufjenstich, daut ekj soo friejäwrich sie.'
16 Un toom Schluss säd Jesus, "Un soo woat daut nochmol sennen, wan Gott sien Volkj, fa äare Woakjen beloonen woat. Väle waut nu jering sent, woaren dan groot sennen, un väle waut nu groot sent, woaren dan jering sennen."
Jesus vetald siene Jinja, daut de Judenfierasch am wudden kjwälen un doot moaken loten, un daut Gott am aum dredden Dach oppwakjen wudd
17 Aus Jesus met ne Häad Menschen toop no Jerusalem jegonen wia, dan neem hee siene twalw Jinja hinjawäajes tosied, wiel hee auleen met äant räden wull. 18-19 Un Jesus säd, "Horcht emol häa! Jie weeten daut doch goot, daut ekj Gott sien Utjewälda von mank Menschen sie, oba ekj saj junt, daut wan wie no Jerusalem komen, dan woat mie aun de väastonende Priestasch, un de Schreftjelieede verot woaren. Un see woaren mie toom Doot veuadeelen, un mie aun de Nich-Juden äwajäwen, soo daut dee mie kjennen bespatren, un vepitschen, un aum Kjriez naun noaglen. Oba aum dredden Dach, no dän daut see mie woaren jekjriezicht han, dan woat Gott mie vom Doot oppwakjen."
Jesus erkjläad siene Jinja, daut see aundre deenen sullen, wan see mank Menschen wullen groot sennen
20 Dan wia Zebedäus siene Fru, met äare twee Säns toop no Jesus jekomen; äare Säns wieren Jakobus un Johanes, Jesus siene Jinja. Un see kjneed sikj ver Jesus han, wiel see am no een Jefaulen froagen wull. 21 Un soo fruach Jesus äa, "Waut wenschst du die?"
Un de Jinja äare Mutta auntwuat Jesus, un säd, "Wan du nochmol woascht Kjennich sennen, dan lot miene twee Säns, biesied dien Troon setten. Lot dän eenen, aun diene rajchte Sied setten, un dän aundren aune linkje Sied."
22 Oba Jesus auntwuad äant, un säd, "Jie weeten nich no waut jie mie froagen." Un Jesus fruach, Jakobus un Johanes, "Woa jie soo bettalich lieden kjennen, aus ekj noch woa lieden motten?"
Un see säden beid, "Jo, daut kjenn wie."
23 Un Jesus säd, "Jo, jie woaren aul lieden. Oba wäa biesied mien Troon woat setten kjennen, kaun ekj nich bestemmen. Daut es fa dee bestemt, fa dän mien himlischa Voda, daut haft reed jemoakt."
24 Aus dee aundre Jinja to hieren kjriejen, waut Jakobus un Johanes jedonen hauden, dan oajaden see sikj äwa äant.
25-27 Oba Jesus roopt äant aula toop, un säd, "Jie weeten doch, woo de nich-judische Kjennichs, äare Velkja emma unja äare Kontrol hoolen, un woo äare Väastonende Mana äare Vollmacht äwa äare Menschen utfieren, oba bie junt saul soont niemols väakomen." säd Jesus. "Wäa bie junt werkjlich groot sennen well, saul jun Deena sennen, un wäa bie junt de Väaschta sennen well, saul jun Sklow sennen. 28 Wäa dan groot sennen well, mott soo doonen, aus ekj jedonen ha. Wiel wan ekj uk dee sie, dän Gott sikj von mank Menschen haud utjewält, doawäajen wia ekj nich jekomen, om mie to bedeenen loten. Nä, ekj wia jekomen om aundre to deenen, un om mien Läwen, aus een Opfa fa väle Menschen opp to jäwen, un om äant von äare Sinden frie to moaken."
Jesus heeld twee Blinje Mana, dee biesied Wajch sauten
29 Aus Jesus un siene Jinja de Staut von Jericho veloten hauden, dan kjeem äant ne groote Häad Menschen hinjaraun. 30 Un see jinjen bie twee blinje Mana vebie, dee biesied Wajch sauten. Un aus de Blinje daut wieren enjeworden daut Jesus doa wia, dan schrieen see aule beid, "Har, Kjennich David sien Nokomenda, ha doch Metleet met ons!"
31 Un de Menschen vemonden äant, un säden see sullen mol stell sennen.
Oba de Blinje schrieen bloos noch väl dolla, un säden, "Har, Kjennich David sien Nokomenda, ha doch Metleet met ons!"
32 Un Jesus bleef stonen, un roopt äant, un fruach, "Waut saul ekj fa junt doonen?"