Waut Gott ve-eenicht haft saul kjeena Spoolen
19
Aus Jesus dan met siene Lieren foadich wia, dan veleet hee de Galiläa Jäajent, un jinkj bat hinjarem Jordan Riefa, un dan kjeem hee no de Jäajent von Judäa. 2 Un groote Häaden von Menschen kjeemen am hinjaraun, un hee heeld äare Kranke.3 Un doa wieren uk atelje Pharisäa no Jesus jekomen, un wiel see am enne Enj räden wullen, dan fruagen see am, "Doaf eena sikj wäajen irjent ne Uasoak von siene Fru scheeden loten?"
4 Un Jesus auntwuad äant, un säd, "Jie hant doch aul mol secha de Schreften jeläst wua daut jeschräwen steit, daut Gott dän Mensch aum Aunfank aus Maun un Fru jemoakt haud. 5 Un daut steit doa uk jeschräwen, waut Gott dan noch jesajcht haud, un hee säd, 'Un doawäajen saul een Maun sien Voda un Mutta veloten, un dee saul sikj aun siene Fru aunschluten, un see beid sent dan soo aus een Kjarpa.'" 6 Un Jesus räd wieda, un säd,"Un soo sent see nich mea twee, see sent eent. Waut Gott dan ve-eenicht haft, saul kjeena spoolen."
7 Oba de Pharisäa fruagen Jesus, "Wuarom säd Moses dan daut wan een Maun sikj von siene Fru well scheeden loten, daut hee siene Fru dan saul een Scheedungsbreef jäwen, un daut hee äa doamet wajchschekjen kaun?"
8 Un Jesus auntwuad äant, un säd, "Moses leet june Väavodasch de Ehescheidunk bloos doawäajen too, wiel see sikj krakjt soo schwoa belieren leeten aus jie. Oba Gott haud niemols jeplont, daut een Maun sikj jeemols von siene Fru sull scheeden loten. 9 Un ekj saj junt noch waut, wäa sikj von siene Fru scheeden lat, un sikj ne aundre friet, dee deit ehebräakjen, buta siene Fru am ontru es."
10 Dan räden Jesus siene Jinja met am, un eena von dee säd to am, "Wan een Maun sikj dan nich von siene Fru doaf scheeden loten, dan es daut bäta daut eena sikj äwahaupt nich befrieen deit."
11 Oba Jesus auntwuad äant, un säd, "Daut onbefriedet Läwen es nich fa aulem, daut es bloos fa dee, dän Gott doamet vehalpt. 12 Wiel eenje kjennen sikj nich befrieen, wiel see vone Jeburt aun onbruchtboa sent, un aundre kjennen sikj nich befrieen wiel Menschen äant hant onfruchtboa jemoakt, un noch aundre hant sikj de Ehe aufjesajcht, wiel see sikj gaunz von Gott em Himmel wellen rejieren loten. Wäa dit vestonen kaun, saul dise Lia mau aunnämen!"
Jesus vejlikjt Gott sien Volkj met kjliene Kjinja
13 Atelje Menschen hauden äare Kjinja no Jesus jebrocht, wiel see wullen han, daut hee äant sull de Henj opplajen, un fa dee bäden. Oba Jesus siene Jinja vemonden dee, wiel see meenden see stieeden Jesus.
14 Oba Jesus dreid sikj no siene Jinja, un säd, "Lot de Kjinja mau toch, un vebeet dee nich no mie too komen. Wiel daut Volkj waut sikj von Gott em Himmel rejieren lat, besteit von Menschen, waut soo sent aus dise Kjinja." 15 Un Jesus läd de Kjinja de Henj opp, un aus hee fa dee jebät haud, dan veleet hee de Städ.
Daut es schwoa fa een rikja Maun sikj von Gott em Himmel to rejieren loten
16 Un daut kjeem soo rom, daut een junga Maun no Jesus jekomen wia, un hee fruach am, "Liera, waut fa goode Woakjen mott ekj doonen, soo daut ekj daut eewje Läwen kjriejen kaun?"
17 Un Jesus auntwuad dän Maun, un säd, "Du rätst von goode Woakjen. Wuarom frajchts du mie no soont? Doa es doch kjeena aus Gott selfst dee goot es, un dee gooden Woakjen doonen kaun. Oba wan die daut om daut eewje Läwen jeit, dan jehorch de Jebooten waut Gott junt aul sea lang trigj, derch Moses siene Schreften jejäft haud."
18 Un de Maun fruach Jesus, "Woone Jebooten saul ekj jehorchen?" Un Jesus säd, "Du saust nich Mort begonen. Du saust nich ehebräakjen. Du saust nich stälen. Du saust nich faulsch zeijen. 19 Iea dien Voda un diene Mutta, un du saust dien Näakjsten soo leewen aus die selfst."
20 Un de Maun auntwuad Jesus, un säd, "Dise Jebooten ha ekj aul aula von junk aun emma jehorcht. Waut fält mie dan noch?"
21 Un Jesus säd, "Wan du west Volkomen sennen, dan go un vekjeep aules waut du hast, un jeff de Oame daut, un Gott em Himmel, woat die nochmol met daut woare Rikjdom beloonen. Un wan du dan aules hast wajch jejäft, dan komm met mie met, un sie mien Jinja!"
22 Oba aus de Maun dit hieed, dan jinkj hee truarich wieda, wiel hee wia sea rikj.
23 Un Jesus dreid no siene Jinja, un säd, "Ekj saj junt de Woarheit, fa rikje Menschen es daut schwoa, daut see sikj von Gott em Himmel rejieren loten. 24 Aundasch jesajcht, daut wudd leichta sennen, daut een Kameel derch daut Uag von eene Notel derch jinkj, aus daut een rikja Mensch sikj von Gott rejieren lat."
25 Aus Jesus siene Jinja daut hieeden, dan staunden see sea,† un eena von dee fruach am, "Wäa kaun dan nochmol jerat woaren?"
26 Dan kjikjt Jesus äant jlikj aun, un säd, "Menschlich es daut ommäajlich, oba bie Gott es aules mäajlich."
27 Dan säd Petrus to Jesus, "Kjikj emol, wie hant aules toch jeloten, un sent aus diene Jinja met die toop met jegonen. Waut woa wie dan nochmol kjriejen doafäa?"
28 Un Jesus auntwuad de Jinja, un säd, "Ekj saj junt de Woarheit, wan Gott de Welt nochmol nie moaken woat, dan woa ekj aus Gott sien Utjewälda von mank Menschen, trigj no de Ieed komen, un dan woa ekj aus Kjennich, von opp mien harlichen Troon rejieren, un jie woaren opp twalw Troons setten, un de twalw Stam Israels rechten. 29 Un aul dee waut äare Hiesa, ooda Jeschwista, ooda Elren, ooda Kjinja, ooda Wirtschoften, fa mie hant toch jeloten, dee woaren dan hundat mol soo väl kjriejen aus see hinjaloten hant, un see woaren daut eewje Läwen oawen. 30 Oba väle dee nu groot sent, woaren dan jerinj sennen, un dee waut nu jerinj sent, dee woaren dan groot sennen."